Piotr Kieblesz
Piotr Kieblerz[1][2] (Kieblesz) (ur. 16 czerwca 1895 w Wolance, zm. 18 lipca 1920 pod Wołoczyskami) – starszy sierżant Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.
starszy sierżant | |
Data i miejsce urodzenia |
15 czerwca 1895 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
18 lipca 1920 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Życiorys edytuj
Urodził się 16 czerwca 1895 w Wolance, części wsi Tustanowice, w ówczesnym powiecie drohobyckim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Konstantego i Melanii z Pałenyczów[3][4][5][a]. Ukończył siedem klas szkoły powszechnej w Borysławiu, a następnie rozpoczął praktykę ślusarską. Jeszcze w szkole wstąpił do Związku Strzeleckiego.
Od sierpnia 1914 służył w 1 pułku piechoty Legionów Polskich. W sierpniu 1915 przeniesiony do 6 pułku piechoty[6]. 3 września 1917, po kryzysie przysięgowym, internowany w Przemyślu[7], a następnie wcielony do armii austriackiej walczył na froncie włoskim. Zdezerterował i rozpoczął działalność w Polskiej Organizacji Wojskowej na terenie rodzinnego Borysławia[6].
W listopadzie 1919 wstąpił do odrodzonego Wojska Polskiego i otrzymał przydział do 53 pułku piechoty Strzelców Kresowych. W jego szeregach walczył na frontach wojny polsko-bolszewickiej. W stopniu starszego sierżanta, w bitwie pod Żytomierzem, na czele plutonu bronił wysuniętej placówki przed przeważającymi siłami nieprzyjaciela[6]. Za bohaterstwo w walce odznaczony został Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[8]. Poległ 18 lipca 1920 w walce na bagnety pod Wołoczyskami[9]. Pochowany został na polu bitwy[6].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 6385 – pośmiertnie 17 maja 1922[10][1][2]
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie 6 czerwca 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[11][12][13]
- Krzyż Walecznych czterokrotnie[6]
- Odznaka „Za wierną służbę” nr 2723[14]
- Odznaka Pamiątkowa Więźniów Ideowych[4]
- Medal Zasługi Wojennej II klasy na wstążce Krzyża Żelaznego (niem. Krieger-Verdienstmedaille) – grudzień 1915[15][16]
- Brązowy Medal Waleczności – 15 czerwca 1916[16]
Uwagi edytuj
- ↑ Według innych danych urodził się 15 czerwca 1895 w Borysławiu[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-12-27]..
- ↑ Kolekcja ↓, s. 8.
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-12-27]..
- ↑ Żołnierze Niepodległości ↓, tu błędnie urodzony w Wolance, w rejonie samborskim.
- ↑ a b c d e Polak (red.) 1991 ↓, s. 65.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 4, 8.
- ↑ Szuchatowicz 1928 ↓, s. 42.
- ↑ Lista strat 1934 ↓, s. 354.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 stycznia 1923, s. 30.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 132, poz. 199.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-12-27]..
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-12-27]..
- ↑ Kolekcja ↓, s. 3, 4.
- ↑ Przyznany przez cesarza Niemiec i króla Prus na wniosek dowódcy armii gen. Alexandra von Linsingena. Rozkaz Nr 177. „Goniec Polowy Legionów : Dziennik rozporządzeń Komendy Legionów Polskich”. 12, s. 1, 1916-01-15. Lwów..
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3.
Bibliografia edytuj
- Kieblerz (Kieblesz) Piotr. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.77-7367 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-12-27].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934.
- Leon Grzegorz Szuchatowicz: Zarys historii wojennej 53-go pułku Strzelców Kresowych. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792–1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
Linki zewnętrzne edytuj
- Żołnierze Niepodległości : Kieblesz Piotr. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2022-12-27].