Pitirim (Nieczajew)
Pitirim, imię świeckie Konstantin Nieczajew (ur. 8 stycznia 1926 w Miczurińsku, zm. 4 listopada 2003) – rosyjski biskup prawosławny.
| Konstantin Nieczajew | |
| Metropolita wołokołamski i juriewski | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
8 stycznia 1926 |
| Data śmierci |
4 listopada 2003 |
| Miejsce pochówku | |
| Metropolita wołokołamski i juriewski | |
| Okres sprawowania |
1986–2003 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
13 kwietnia 1959 |
| Diakonat |
15 lutego 1952 |
| Prezbiterat |
4 grudnia 1954 |
| Chirotonia biskupia |
22 maja 1963 |
Życiorys edytuj
Po ukończeniu szkoły średniej studiował w instytucie inżynierów transportu w Moskwie. W 1947 rozpoczął naukę w instytucie prawosławnym w tym samym mieście (przekształconym następnie w zespół seminarium duchownego i Moskiewskiej Akademii Duchownej), uzyskując w 1951 dyplom Moskiewskiej Akademii Duchownej. Został stypendystą profesorskim na tejże uczelni i podjął pracę wykładowcy historii zachodnich wyznań chrześcijańskich. 15 lutego 1952 został wyświęcony na diakona, zaś w 1953 uzyskał tytuł naukowy docenta. 4 grudnia 1954 wyświęcony na kapłana. 13 kwietnia 1959 złożył wieczyste śluby zakonne w Ławrze Troicko-Siergijewskiej. 8 października tego samego roku został podniesiony do godności archimandryty i wyznaczony na inspektora Moskiewskiej Akademii Duchownej oraz moskiewskiego seminarium[1].
22 maja 1963 miała miejsce jego chirotonia na biskupa wołokołamskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej. Został również wyznaczony na kierownika wydziału wydawniczego Patriarchatu Moskiewskiego. W latach 1964–1965 pełnił obowiązki locum tenens eparchii smoleńskiej. Od 1971 nosił tytuł arcybiskupa, zaś od 30 grudnia 1986 – metropolity wołokołamskiego i juriewskiego[1]. Od 1989 rezydował w ponownie otwartym monasterze św. Józefa Wołokołamskiego[2]. Służył natomiast regularnie od 1972 r. do śmierci w cerkwi Odnowienia Świątyni Zmartwychwstania Pańskiego w Jerozolimie w moskiewskim rejonie Priesnienskim[3].
Autor publikacji książkowych i artykułów z dziedziny teologii, wieloletni wykładowca historii zachodniego chrześcijaństwa oraz Nowego Testamentu w Moskiewskiej Akademii Duchownej, konsultant filmów dokumentalnych poświęconych historii i sztuce Cerkwi prawosławnej[4]. W relacjach z władzami radzieckimi wykazywał skrajnie konformistyczną postawę, co sprawiało, iż nie cieszył się szacunkiem wśród wiernych i duchowieństwa[5].
17 marca 1989 został wybrany na deputowanego ZSRR[1].
W grudniu 1994, w związku z reorganizacją wydziału wydawniczego, został zwolniony z funkcji jego przewodniczącego. Zmarł w listopadzie 2003[1].
Według dokumentów pochodzących z Archiwum Mitrochina Pitirim (Nieczajew) był zarejestrowany jako agent KGB o pseudonimie ABBAT[6].
Upamiętnienie edytuj
W monasterze św. Józefa Wołokołamskiego zachowana została cela metropolity Pitirima oraz jego gabinet. Niektóre przedmioty należące do duchownego eksponowane są na poświęconej mu wystawie w muzeum krajoznawczym w Wołokołamsku[2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Biogram w serwisie Patriarchatu Moskiewskiego
- ↑ a b Митрополит Волоколамский и Юрьевский Питирим
- ↑ Блаженной памяти митрополита Волоколамского и Юрьевского Питирима [online], www.tserkov.info [dostęp 2017-10-22].
- ↑ A. Matreńczyk, Prawosławie na świecie, Przegląd Prawosławny, nr 12 (222), grudzień 2003, ISSN 1230-1078, ss.39–40
- ↑ D. Pospielovsky: The Russian Church under the Soviet regime 1917–1982. Crestwood-New York: St. Vladimir's Seminary Press, 1984, s. 430. ISBN 0-88141-033-0.
- ↑ Ch. Andrew, W. Mitrochin: Archiwum Mitrochina. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, 2001, s. 869. ISBN 978-83-7200-651-6.