Polygonum maritimum

gatunek rośliny

Polygonum maritimum L. – gatunek rośliny z rodziny rdestowatych (Polygonaceae Juss.). Występuje naturalnie w Europie Zachodniej i Południowej, Afryce Północnej i Południowej oraz w południowej części Ameryki Południowej[4][5].

Polygonum maritimum
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

goździkopodobne

Rząd

goździkowce

Rodzina

rdestowate

Rodzaj

rdest

Gatunek

Polygonum maritimum

Nazwa systematyczna
Polygonum maritimum L.
Sp. Pl. 361 1753[3]
Synonimy
  • Avicularia maritima Didr.
  • Polygonum chilense K. Koch
  • Polygonum maritimum var. chilense (K. Koch) Skottsb[3].

Rozmieszczenie geograficzne edytuj

Rośnie naturalnie w Europie Zachodniej i Południowej, Afryce Północnej i Południowej oraz w południowej części Ameryki Południowej[4].

 
Okaz rosnący w Turcji

Generalnie jest spotykany na całym obszarze basenu Morza Śródziemnego[5]. W Europie występuje w Wielkiej Brytanii, Irlandii, Holandii, Francji, Hiszpanii (w tym na Wyspach Kanaryjskich), Portugalii, Włoszech, kraja byłej Jugosławii, Grecji, Turcji, Bułgarii, Rumunii oraz na Krymie[6]. W Afryce został zaobserwowany w Maroku, Algierii, Tunezji, Libii, Egipcie oraz Południowej Afryce[7]. W Ameryce Południowej rośnie w Chile i Argentynie[4].

We Francji został zarejestrowany w departamentach Manche, Côtes-d’Armor, Finistère, Morbihan, Loara Atlantycka, Wandea, Charente-Maritime, Żyronda, Landy, Pireneje Atlantyckie, Pireneje Wschodnie, Aude, Hérault, Gard, Delta Rodanu, Var, Korsyka Południowa oraz Górna Korsyka, z kolei występowanie w Ille-et-Vilaine i Calvados wymaga potwierdzenia, natomiast w departamencie Alpy Nadmorskie wyginął[8][9]. We Włoszech rośnie w takich regionach jak Abruzja, Apulia, Basilicata, Friuli-Wenecja Julijska, Kalabria, Kampania, Lacjum, Liguria, Marche, Sardynia, Sycylia, Toskania i Wenecja Euganejska[6]. Na Malcie posiada status gatunku autochtonicznego, jednak jest tam rzadko spotykany[10]. W Izraelu spotykany jest wyłącznie w wąskim pasie wybrzeża Morza Śródziemnego[11]. Na Cyprze posiada status gatunku autochtonicznego i występuje głównie w zachodniej części wyspy[12].

Morfologia edytuj

 
Kwiaty rozwijają się w kątach pędów
Pokrój
Niska bylina o wyprostowanym lub płożącym pokroju[5]. Dorasta do 10–150 cm wysokości[7]. Starsze pędy są zdrewniałe[5].
Liście
Ich blaszka liściowa jest skórzasta, zielononiebieskawa i ma wąsko eliptyczny kształt[5][8]. Jest zawinięta na brzegu, z 8–12 widocznymi żyłkami. Gatka jest brązowoczerwonawa u podstawy, srebrzysta lub przeświecająca powyżej, zazwyczaj dłuższa niż międzywęźle[5].
Kwiaty
Zebrane w kłosokształtne kwiatostany lub wyrastające pojedynczo, rozwijają się na szczytach pędów[5][8]. Osadzone są na krótkich szypułkach[8]. Listki okwiatu mają białą lub różową barwę[5].
Owoce
Trójboczne niełupki osiągające 4–5 mm długości, są błyszczące, rozrastają się ponad okwiat[8].

Biologia i ekologia edytuj

Rośnie na wydmach oraz piaszczystych lub żwirowych plażach[5]. Występuje na wysokości do 160 m n.p.m.[7] Preferuje stanowiska w pełnym nasłonecznieniu. Najlepiej rośnie na zasadowym podłożu[8]. Występuje od 8 do 10 strefy mrozoodporności[6]. Kwitnie od marca do sierpnia[5].

Przypisy edytuj

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-01] (ang.).
  3. a b Polygonum maritimum L.. The Plant List. [dostęp 2016-10-27]. (ang.).
  4. a b c Discover Life: Point Map of Polygonum maritimum. Encyclopedia of Life. [dostęp 2016-10-27]. (ang.).
  5. a b c d e f g h i j M. Blamey, C. Grey-Wilson: Toutes les fleurs de Méditerranée. Paris: Delachaux & Niestlé, 2009, s. 39-40. ISBN 978-2-603-01657-2. (fr.).
  6. a b c Polygonum maritimum L.. [w:] Schede di Botanica [on-line]. Altervista. [dostęp 2016-10-27]. (wł.).
  7. a b c Polygonum maritimum L.. African Plant Database. [dostęp 2016-10-27]. (ang.).
  8. a b c d e f Polygonum maritimum L.. Tela Botanica. [dostęp 2016-10-27]. (fr.).
  9. Polygonum maritimum L., 1753. Inventaire National du Patrimoine Naturel. [dostęp 2016-10-27]. (fr.).
  10. Plant: Polygonum maritimum (Sea Knotgrass). Wild Plants of Malta & Gozo. [dostęp 2016-10-27]. (ang.).
  11. Polygonum maritimum L.. Flora of Israel Online. [dostęp 2016-10-27]. (ang.).
  12. Polygonum maritimum. Flora of Cyprus – a dynamic checklist. [dostęp 2016-10-27]. (ang.).