Prasocuris juncigatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych i podrodziny Chrysomelinae.

Prasocuris junci
(Brahm, 1790)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

stonkowate

Podrodzina

Chrysomelinae

Plemię

Chrysomelini

Podplemię

Chrysomelina

Rodzaj

Prasocuris

Podrodzaj

Prasocuris (Prasocuris)

Gatunek

Prasocuris (Prasocuris) junci

Synonimy
  • Chrysomela junci Brahm, 1790
  • Chrysomela beccabungae Illiger, 1794

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 1790 roku przez Nikolausa Josepha Brahma jako Chrysomela junci[1].

Chrząszcz o ciele długości od 4 do 5 mm, umiarkowanie wypukłym, silnie wydłużonym i smukłym. Z wierzchu ubarwiony jest ciemnozielono, niebiesko lub czarnomosiężnie, zawsze z metalicznym połyskiem i bez żółtoczerwonego wzoru. Czułki mają sześć członów nasadowych połyskujących i gładkich, a pięć członów wierzchołkowych rozszerzonych, matowych i gęsto porośniętych włoskami. Siódmy człon czułków nie ma wyrostka na szczycie. Nieco węższe od pokryw i tylko trochę szersze niż dłuższe przedplecze ma tylną krawędź obrzeżoną listewką. Pokrywy mają boczne krawędzie równoległe i nieorzęsione z tyłu, a ich epipleury są z tyłu silnie zwężone. Delikatne punktowanie pokryw ustawione jest w regularne rzędy, a przestrzeń między punktami skórzastą wskutek pokrycia delikatnymi zmarszczkami. Odnóża mają golenie bez ząbkowatych rozszerzeń, a pazurki bez ząbka u nasady[2].

Siedliskami tych chrząszczy są zbiorowiska roślinności błotnej i nadwodnej na nizinach i w niższych położeniach górskich[3]. Ich roślinami żywicielskimi są przetacznik bobownik i przetacznik bobowniczek[2][3]. Owady dorosłe są aktywne od wczesnej wiosny do jesieni[3].

Gatunek palearktyczny. W Europie stwierdzony został m.in. w Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemczech, Szwajcarii, Austrii, Włoszech, Danii, Szwecji, Estonii, Łotwie, Litwie, Polsce, Czechach, Białorusi, Ukrainie, Węgrzech, Słowenii, Bośni i Hercegowinie, Serbii, Bułgarii, Macedonii, Grecji i Rosji[1]. Dalej na wschód sięga do Turcji, Azerbejdżanu i północnego Kazachstanu[2][3]. W Polsce jest relatywnie rzadki, podawany jest z nielicznych lokalizacji[3].

Przypisy edytuj

  1. a b Prasocuris junci (Brahm, 1790). [w:] Fauna Europaea [on-line]. [dostęp 2019-02-11].
  2. a b c Andrzej Warchałowski: Klucze do oznaczania owadów Polski. Część XIX Chrząszcze – Coleoptera. Zeszyt 94b Stonkowate – Chrysomelidae. Podrodziny: Chrysomelinae i Galerucinae. Warszawa: Polskie Towarzystwo Entomologiczne, PWN, 1973, s. 9-10, 48.
  3. a b c d e B. Burakowski, M. Mroczkowski, J. Stefańska. Chrząszcze – Coleoptera. Stonkowate – Chrysomelidae, część 1. „Katalog Fauny Polski”. XXIII (16), 1990. 

Linki zewnętrzne edytuj