Wikipedia

Lista i wyniki gal Pride Fighting Championships w 2003

(Przekierowano z Pride 26)

Lista i wyniki gal PRIDE Fighting Championships w 2003 – w ciągu 2003 roku japońska federacja PRIDE Fighting Championships (PRIDE FC) zorganizowała sześć gal mieszanych sztuk walki. Poniższa lista przedstawia rezultaty gal MMA i najważniejsze wydarzenia w 2003 roku w federacji PRIDE FC. Był to również 7. sezon w historii istnienia tej organizacji.

Gale Pride FC w 2003 edytuj

# Gala Japońska nazwa gali Data Obiekt Miasto Frekwencja
36 Pride FC - Shockwave 2003 Otoko Matsuri 31 grudnia 2003 Saitama Super Arena Saitama, Japonia 39 716
35 Pride FC - Final Conflict 2003 Ketsushosen 9 listopada 2003 Tokyo Dome Tokio, Japonia 67 451
34 Pride FC - Bushido 1 ? 5 października 2003 Saitama Super Arena Saitama, Japonia ?
33 Pride FC - Total Elimination 2003 Kaimakusen 10 sierpnia 2003 Saitama Super Arena Saitama, Japonia 40 316
32 Pride 26 - Bad to the Bone Reborn 8 czerwca 2003 Yokohama Arena Jokohama, Japonia ?
31 Pride 25 - Body Blow ? 16 marca 2003 Yokohama Arena Jokohama, Japonia ?

PRIDE 25: Body Blow edytuj

PRIDE 25: Body Blow
Organizator

PRIDE Fighting Championships

Data

16 marca 2003

Miejscowość

Jokohama

Arena

Yokohama Arena

Liczba widzów

19 247

Gala PRIDE 25: Body Blow odbyła się 16 marca w hali Yokohama Arena w Jokohamie. Walką wieczoru było starcie w wadze ciężkiej o tytuł Pride Fighting Championship World Heavyweight Championship pomiędzy Fiodorem Jemieljanienko a Antônio Rodrigo Nogueirą[1].

Jemieljanienko zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 3 rundach.
Jackson zwyciężył przez techniczny nokaut (ciosy pięściami) w 6:58 min. rundy 1.
Schembri zwyciężył przez techniczny nokaut (uderzenia kolanami i kopnięcia w głowę typu soccer kick) w 6:15 min. rundy 1.
Henderson zwyciężył przez techniczny nokaut (uderzenia pięściami) w 3:28 min. rundy 1.
Silva zwyciężył przez nokaut (latające kolano i uderzenia pięściami) w 6:27 min. rundy 1.
Otsuka zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 3 rundach.
Shoji zwyciężył niejednogłośną decyzją sędziów po 3 rundach.
Nogueira zwyciężył przez poddanie (balacha na łokieć) w 3:49 min. rundy 2.

PRIDE 26: Bad to the Bone edytuj

Gala PRIDE 26: Bad to the Bone odbyła się w dniu 8 czerwca w hali Yokohama Arena w Jokohamie[2]. Walka Fiodora Jemieljanienki z Kazuyuki Fujitą nie była walką o mistrzostwo Pride Fighting Championship World Heavyweight Championship.

PRIDE 26: Bad to the Bone
Organizator

PRIDE Fighting Championships

Data

8 czerwca 2003

Miejscowość

Jokohama

Arena

Yokohama Arena

Hamanaka zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 3 rundach.
Takase zwyciężył przez poddanie (duszenie trójkątne) w 8:33 min. rundy 1.
Overeem zwyciężył przez poddanie (kopnięcia) w 3:44 min. rundy 1.
Jackson zwyciężył przez techniczny nokaut (kopnięcia kolanem) w 6:26 min. rundy 1.
Coleman zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 3 rundach.
Filipović zwyciężył przez techniczny nokaut (kopnięcie na tors i uderzenia pięściami) w 3:17 min. rundy 1.
Jemieljanienko zwyciężył przez poddanie (duszenie zza pleców) w 4:17 min. rundy 1.

PRIDE FC: Total Elimination 2003 edytuj

Gala PRIDE FC: Total Elimination 2003 odbyła się 10 sierpnia w hali Saitama Super Arena w Saitamie[3]. Podczas gali odbyły się walki ćwierćfinałowe w turnieju Grand Prix wagi średniej (PRIDE Middleweight Grand Prix 2003). Walka pomiędzy Fiodorem Jemieljanienką a Gary’m Goodridge’m nie była walką o mistrzostwo Pride Fighting Championship World Heavyweight Championship.

PRIDE FC: Total Elimination 2003
Organizator

PRIDE Fighting Championships

Data

10 sierpnia 2003

Miejscowość

Saitama

Arena

Saitama Super Arena

Liczba widzów

40 316

Silva zwyciężył przez nokaut (uderzenie pięścią) w 5:01 min. rundy 1.
Yoshida zwyciężył przez poddanie (chwyt sode guruma jime) w 5:06 min. rundy 1.
Filipović zwyciężył przez nokaut (kopnięcie w głowę) w 1:29 min. rundy 1.
Nogueira zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 3 rundach.
Jackson zwyciężył niejednogłośną decyzją sędziów po 3 rundach.
Lidell zwyciężył przez nokaut (uderzenia pięściami) w 3:09 min. rundy 1.
Jemieljanienko zwyciężył przez techniczny nokaut (kopnięcia typu soccer kick i uderzenia pięściami) w 1:09 min. rundy 1.

PRIDE FC: Bushido 1 edytuj

Gala PRIDE FC: Bushido 1 odbyła się 5 października w hali Saitama Super Arena w Saitamie[4]. Karta walk promowana była jako „starcie Drużyny Japonii z Drużyną Gracie”. Walką wieczoru było starcie Alberto Rodrigueza z Mirko Filipoviciem. Rodriguez był pierwszym w historii federacji PRIDE hiszpańskojęzycznym zawodnikiem występującym na gali tej federacji oraz był pierwszym zawodnikiem, który wszedł do ringu organizacji PRIDE w masce lucha libre[5].

PRIDE FC: Bushido 1
Organizator

PRIDE Fighting Championships

Data

5 października 2003

Miejscowość

Saitama

Arena

Saitama Super Arena

Filipović zwyciężył po nokaucie (kopnięcie w głowę) w 0:46 min. rundy 1.
Jemieljanienko zwyciężył niejednogłośną decyzją sędziów po 2 rundach.
Rua zwyciężył przez nokaut (uderzenia pięściami) w 3:47 minuty rundy 1.
Gracie zwyciężył przez techniczny nokaut (kopnięcia typu soccer kick) w 7:37 min. rundy 1.
Gracie zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 2 rundach.
Nakamura zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 2 rundach.
Gracie zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 2 rundach.
Newton zwyciężył niejednogłośną decyzją sędziów po 2 rundach.
Charitonow zwyciężył przez poddanie (balacha na łokieć) w 2:25 min. rundy 1.
Arrab zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 2 rundach.
  •   Chris Brennan vs   Eiji Mitsuoka (Po kilku minutach walki nastąpiła dłuższa przerwa, kiedy Brennan puścił zaklinczowane ramię Mitsuoki, wierząc że ten się poddał. Zamieszanie nastąpiło zarówno wśród obozów jak i sędziów walki, a przy niejednoznacznych powtórkach walka została ostatecznie wznowiona.)
Brennan zwyciężył przez poddanie (kimura) w 4:31 min. rundy 1.

PRIDE FC: Final Conflict 2003 edytuj

Gala PRIDE FC: Final Conflict 2003 odbyła się 9 listopada na stadionie Tokyo Dome w Tokio[6]. Podczas tego wydarzenia rozegrano półfinały i finał turnieju w wadze średniej (PRIDE Middleweight Grand Prix 2003).

PRIDE FC: Final Conflict 2003
Organizator

PRIDE Fighting Championships

Data

9 listopada 2003

Miejscowość

Tokio

Arena

Tokyo Dome

Liczba widzów

67 450

Silva zwyciężył przez techniczny nokaut (uderzenia kolanami) w 6:28 min. rundy 1 (walka finałowa turnieju PRIDE Middleweight Grand Prix 2003).
Nogueira zwyciężył przez poddanie (balacha na łokieć) w 1:45 min. rundy 2 (walka o tymczasowy tytuł Pride Fighting Championships Interim Heavyweight Championship).
Sakuraba zwyciężył przez poddanie (balacha na łokieć) w 2:36 min. rundy 3.
Herring zwyciężył przez poddanie (duszenie zza pleców) w 2:29 min. rundy 3.
Henderson zwyciężył przez techniczny nokaut (uderzenia pięściami) w 0:53 min. rundy 1.
Silva zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 2 rundach.
Jackson zwyciężył przez techniczny nokaut (przygwożdżenie do narożnika ringu) w 3:10 min. rundy 2 (walka półfinałowa turnieju PRIDE Middleweight Grand Prix 2003).
Goodridge zwyciężył przez techniczny nokaut (uderzenia pięściami) w 0:18 min. rundy 1.

PRIDE FC: Shockwave 2003 edytuj

Gala PRIDE FC: Shockwave 2003 odbyła się w Sylwestra (31 grudnia) 2003 roku w hali Saitama Super Arena w Saitamie[7]. Walką wieczoru było starcie Antônio Rogério Nogueiry z Kazushi Sakurabą.

PRIDE FC: Shockwave 2003
Organizator

PRIDE Fighting Championships

Data

31 grudnia 2003

Miejscowość

Saitama

Arena

Saitama Super Arena

Liczba widzów

39 716

Nogueira zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 3 rundach.
Tamura zwyciężył przez poddanie (balacha na łokieć) w 2:20 min. rundy 1.
Kondo zwyciężył przez techniczny nokaut (doctor stoppage[8]) w 3:27 min. rundy 1.
Gracie zwyciężył przez poddanie (balacha na łokieć) w 7:12 min. rundy 1.
Goodridge zwyciężył przez nokaut (kopnięcie w głowę) w 0:39 min. rundy 1.
Walka zakończyła się remisem po 2 rundach.
Rua zwyciężył przez nokaut (latające kolano) w 2:24 min. rundy 1.
Sakurai zwyciężył jednogłośną decyzją sędziów po 3 rundach.
Herring zwyciężył przez poddanie (duszenie zza pleców) w 0:35 min. rundy 3.
Jackson zwyciężył przez techniczny nokaut (uderzenia pięściami) w 1:05 min. rundy 2.

Turniej Grand Prix w wadze średniej 2003 edytuj

Osobny artykuł: PRIDE Middleweight Grand Prix 2003.

Walki o tytuły mistrzowskie w PRIDE FC w 2003 edytuj

Zawodnicy debiutujący w PRIDE FC w 2003 edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Pride 25 Body Blow, sherdog.com, [dostęp 2021-09-09].
  2. ↑ Pride 26 Bad to the Bone, sherdog.com, [dostęp 2021-09-09].
  3. ↑ PRIDE FC TOTAL ELIMINATION 2003, sherdog.com, [dostęp 2021-09-10].
  4. ↑ Pride: Bushido 1 October 5, 2003 Saitama Super Arena Saitama, Japan, mixedmartialarts.com, [dostęp 2021-09-10].
  5. ↑ Mirko CroCop vs Dos Caras Jr., superluchas.com, [dostęp 2021-09-10].
  6. ↑ PRIDE FC FINAL CONFLICT 2003, sherdog.com, [dostęp 2021-09-10].
  7. ↑ PRIDE FC SHOCKWAVE 2003, sherdog.com, [dostęp 2021-09-10].
  8. ↑ W sportach walki terminem doctor stoppage określa się przerwanie walki przez lekarza ringowego federacji organizującej walkę - jest to techniczny nokaut (TKO) dla kontuzjowanego przeciwnika (patrz: Doctor Stoppage: Meaning of MMA term used by McGregor explained, thefocus.news, [dostęp 2021-09-10].).
  9. ↑ Pride 25: Body Blow, tapology.com, [dostęp 2021-09-10].
  10. ↑ Pride Final Conflict 2003, tapology.com, [dostęp 2021-09-10].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lista_i_wyniki_gal_Pride_Fighting_Championships_w_2003&oldid=72874698#PRIDE_26:_Bad_to_the_Bone”