Primo Nebiolo

włoski działacz sportowy

Primo Nebiolo (ur. 14 lipca 1923 w Turynie, zm. 7 listopada 1999 w Rzymie) – włoski działacz sportowy, przewodniczący IAAF w latach 1981-1999.

Primo Nebiolo
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

14 lipca 1923
Turyn

Data i miejsce śmierci

7 listopada 1999
Rzym

Rodzaj działalności

działacz sportowy

4. przewodniczący IAAF
Okres urzędowania

od 1981
do 1999

Poprzednik

Adriaan Paulen

Następca

Lamine Diack

Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy (1951-2001) Order Zasługi Republiki Włoskiej II Klasy (1951-2001) Krzyż Wielki Orderu Zasługi (Portugalia) Order Zasługi WRL (1957–1989) Krzyż Komandorski Orderu Węgierskiego Zasługi (cywilny) Wielki Oficer Orderu Leopolda II (Belgia) Krzyż Wielki Orderu Izabeli Katolickiej (Hiszpania) Wielka Wstęga Orderu Świętego Skarbu (Japonia, 1888–2003) Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RFN Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP Komandor Orderu Dobrej Nadziei (RPA) Komandor Orderu Narodowego Lwa (Senegal) Złoty Order Olimpijski

Życiorys edytuj

Studiował nauki polityczne i prawo na Uniwersytecie Turyńskim. Był prezesem wielu firm, w szczególności budowlanych.

Podczas II wojny światowej służył jako ochotnik na wielu ważnych stanowiskach we włoskiej armii. W 1943 włączył się do ruchu partyzanckiego. Za jego odwagę i waleczność, 25 kwietnia 1945 został mianowany przez Komitet Wyzwolenia Narodowego (CLN) generalnym inspektorem w rządzie włoskim w Piemoncie.

Związany z działalnością sportową, pełnił funkcję m.in. przewodniczącego uniwersyteckiego klubu sportowego CUS Torino. Był organizatorem Akademickich Mistrzostw Świata w Lekkiej Atletyce w 1975 w Rzymie i Mistrzostw Świata w Narciarstwie Alpejskim w 1976 w Livigno. Nebiolo piastował również kierownicze stanowiska w ruchu olimpijskim. W latach 1981-1999 był przewodniczącym lekkoatletycznego związku IAAF. Od 2000 w Turynie rozgrywany jest Memoriał Primo Nebiolo.

Odznaczenia i wyróżnienia edytuj

Włoskie:

Zagraniczne[3][4]:

oraz wiele tytułów honorowych (np. honorowa profesura prawa na Uniwersytecie w Atenach). W 1999 został Honorowym Obywatelem Bydgoszczy.

Przypisy edytuj