Profilaktyka trzeciorzędowa
Profilaktyka trzeciorzędowa (III fazy, metafilaktyka[1]) – ostatni z trzech poziomów profilaktyki zdrowotnej obejmujący działania skierowane do grup przewlekle chorych lub niepełnosprawnych i mający na celu zapobieganie nasileniu skutków choroby bądź niepełnosprawności[2][3] lub powikłań choroby (do zgonu włącznie[4]). Obejmuje działania rehabilitacyjne w celu przywrócenia (lub zwiększenia) sprawności, pomoc w radzeniu sobie z ograniczeniami narzucanymi przez chorobę, przeciwdziałanie izolacji społecznej chorego, dalszemu spadkowi kondycji psychicznej i fizycznej[2][3] oraz nawrotom choroby[3].
Przypisy edytuj
- ↑ prof. dr hab. med. Cezary Pałczyński, dr hab. med. Jolanta Walusiak-Skorupa mgr Ewa Anna Nowakowska-Świrta dr n. med. Dominika Maria Świerczyńska-Machura, dr n. med. Marta Bogumiła Wiszniewska, dr n. med. Tomasz Andrzej Wittczak: KOMPLEKSOWY PROGRAM PROFILAKTYCZNY DOTYCZĄCY ALERGII ZAWODOWEJ. s. 3. [dostęp 2016-09-22]. (pol.).
- ↑ a b Dolnośląski Szpital Specjalistyczny im. T. Marciniaka - Centrum Medycyny Ratunkowej. 2016-09-21. [dostęp 2016-09-21]. (pol.).
- ↑ a b c Anna Kukielczak: NAUKOWE PODSTAWY ZDROWIA PUBLICZNEGO. Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach. [dostęp 2016-09-21]. (pol.).
- ↑ Agnieszka Dyzmann-Sroka: Fazy profilaktyki. Wielkopolskie Centrum Onkologii im. Marii Skłodowskiej - Curie w Poznaniu, 2015-08-03. [dostęp 2016-09-21]. (pol.).
