Przełęcz Piotrowicka
Przełęcz Piotrowicka – przełęcz (ok. 396 m n.p.m.) w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Wschodnich, w Masywie Śnieżnika, w paśmie Krowiarek.
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
ok. 396 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°22′22,9″N 16°41′33,8″E/50,373028 16,692722
| |
Położenie edytuj
Przełęcz położona jest w zachodniej części pasma Krowiarek, około 5,2 km na północny wschód od centrum miejscowości Bystrzyca Kłodzka i około 2,8 na południowy zachód od centrum miejscowości Ołdrzychowice Kłodzkie.
Opis edytuj
Przełęcz stanowi rozległe, wyraźne siodło, przecinające masyw południowego grzbietu pasma Krowiarek, oddzielając wzniesienia Piotrowickiego Lasu na zachodzie od masywu Żelaznych Gór na wschodzie. najbliższym wzniesieniem na zachodzie jest Grodowa, natomiast najbliższym wzniesieniem na południowym zachodzie jest Krzyżowa.
Przez przełęcz przechodzi droga ze Starego Waliszowa do Żelazna.
Na północ od przełęczy położone są pierwsze zabudowania Piotrowic, natomiast na południe – kapliczka.
Budowa geologiczna edytuj
Okolice przełęczy zbudowane jest ze skał metamorficznych, głównie łupków łyszczykowych z wkładkami i soczewami wapieni krystalicznych (marmurów kalcytowych i dolomitowych) serii strońskiej, a także gnejsy śnieżnickie. Wszystkie te skały należą do metamorfiku Lądka i Śnieżnika. Dolne partie południowych zboczy zbudowane są ze skał osadowych pochodzących z okresu górnej kredy – piaskowców ciosowych. Tutejsze skały kredowe stanowią fragment rowu Górnej Nysy (niecki śródsudeckiej).
Roślinność edytuj
Obszar otoczenia przełęczy zajmują użytki rolne – głównie łąki, wyżej zbocza wzniesień porasta las świerkowy regla dolnego z domieszką drzew liściastych.
Turystyka edytuj
Przez przełęcz nie prowadzi żaden szlak turystyczny.
Bibliografia edytuj
- Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki, mapa, skala 1:40 000, Wydawnictwo Turystyczne Plan, Jelenia Góra 2005, ISBN 83-911777-1-8
- S. Cwojdziński: Szczegółowa mapa geologiczna Sudetów skala 1:25 000, ark. Krosnowice, Instytut Geologiczny, Warszawa 1979