Przełęcz Romanowska

Przełęcz Romanowskaprzełęcz (436 m n.p.m.) w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Wschodnich, w Masywie Śnieżnika w paśmie Krowiarek.

Przełęcz Romanowska
Ilustracja
Skrzyżowanie dróg na Przełęczy Romanowskiej
Państwo

 Polska

Wysokość

436[1] m n.p.m.

Pasmo

Krowiarki

Sąsiednie szczyty

Sędzisz i Wróblowy Kierz

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Przełęcz Romanowska”
Ziemia50°20′23″N 16°44′12″E/50,339722 16,736667

Położenie edytuj

Przełęcz położona jest w północnej części pasma Krowiarek, około 2,8 km na południowy zachód od centrum miejscowości Trzebieszowice i około 2,8 na południowy wschód od centrum miejscowości Ołdrzychowice Kłodzkie.

Opis edytuj

Przełęcz stanowi rozległe, wyraźne siodło, wcinające się w masyw głównego grzbietu pasma Krowiarek, oddzielając wzniesienia Sędzisz (498 m n.p.m.) i Wróblowy Kierz (486 m n.p.m.)[1]. Na przełęczy znajduje się węzeł dróg. Przechodzi przez nią droga z Bystrzyca Kłodzka do Trzebieszowic[1]. Od niej odchodzą lokalne drogi do Żelazna przez Piotrowice i do Ołdrzychowic[1].

Budowa geologiczna edytuj

Rejon przełęczy zbudowany jest ze skał metamorficznych serii strońskiej: głównie łupków łyszczykowych i marmurów kalcytowych i dolomitowych, podrzędnie z łupków łyszczykowych z granatami, łupków węglanowych, łupków kwarcowych, kwarcytów, łupków grafitowych i amfibolitów, należących do metamorfiku Lądka i Śnieżnika.

Roślinność edytuj

Obszar otoczenia przełęczy porasta las świerkowy regla dolnego z domieszką drzew liściastych, natomiast zbocza poniżej zajmują użytki rolne – głównie łąki.

Ciekawostki edytuj

Turystyka edytuj

Przez przełęcz prowadzi jeden szlak turystyczny:

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 272. ISBN 83-7005-341-6.

Bibliografia edytuj