Pusta Ławka

przełęcz w Tatrach

Pusta Ławka (słow. Pustá lávka, słow. Pustabank, węg. Puszta-csorba) – wybitna przełęcz w Pustej Grani w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się pomiędzy Kaczą Turnią i Zadnią Pustą Turnią. Kacza Turnia opada do niej wąską i bardzo stromą granią. Na wschód, do Doliny Kaczej z przełęczy opada głęboko wcięty żleb o korycie wypełnionym piargami. W górnej części jego lewe (patrząc od dołu) ograniczenie tworzy pionowa ściana filara Kaczej Turni, lewe ograniczenie tworzą trawiaste urwiska. Na przeciwległą stronę, do Doliny Ciężkiej skośnie opada z przełęczy kruchy zachód[1].

Pusta Ławka
Ilustracja
Państwo

 Słowacja

Wysokość

ok. 2060[1] m n.p.m.

Pasmo

Tatry, Karpaty

Sąsiednie szczyty

Kacza Turnia, Zadnia Pusta Turnia

Data zdobycia

15 października 1907

Pierwsze wejście

J. Maślanka, J. Gąsienica Tomków

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Pusta Ławka”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Pusta Ławka”
Ziemia49°10′47″N 20°06′15″E/49,179722 20,104167

Taternictwo edytuj

Pusta Ławka jest bardzo ważna dla taterników, prowadzi bowiem przez nią główna droga używana przez taterników jako podejście pod ścianę Galerii Gankowej (nr 2) oraz najłatwiejsza ścieżka zejściowa (nr 1) po wspinaczce w Galerii Gankowej[1]. Czasami wykorzystywana przez taterników jako wygodne przejście łączące Dolinę Kaczą z górną częścią Doliny Ciężkiej[2].

Pierwsze wejścia
Drogi wspinaczkowe
  1. Od Zmarzłego Stawu przez usypiska pod Wagą; 0- w skali tatrzańskiej, czas przejścia 40 min;
  2. Wprost od Zmarzłego Stawu; 0+, 30 min;
  3. Od Ciężkiego Stawu; I, 45 min;
  4. Z Doliny Kaczej, od wschodu; 0, 45 min
  5. Z Pustej Ławki omijając Kaczą Turnię po wschodniej stronie (Zachodem Paryskiego na Przełączkę pod Kaczą Turnią); I, dwa miejsca 2, 30 min[1].
 
Widok z Doliny Litworowej

Przypisy edytuj

  1. a b c d Władysław Cywiński, Tatry. Przewodnik szczegółowy. Ganek, t. 16, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2011, ISBN 978-83-7104-042-9.
  2. a b Witold Henryk Paryski, Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IX. Rumanowa Przełęcz – Wschodnie Żelazne Wrota, Warszawa: Sport i Turystyka, 1962.