RKS Kolejarz Rawicz

RKS Kolejarz Rawiczpolski klub żużlowy z Rawicza.

RKS Kolejarz Rawicz
Pełna nazwa

Rawicki Klub Sportowy „Kolejarz” Rawicz

Przydomek

Niedźwiadki

Barwy

       
żółto-zielone

Data założenia

20 grudnia 1993

Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Siedziba

Rawicz

Adres

ul. Spokojna 1
63-900 Rawicz

Stadion

Stadion im. Floriana Kapały,
ul. Sportowa 13

Prezes

Sławomir Knop[1]

Trener

Maciej Jąder

Strona internetowa
Stadion im. Floriana Kapały

Historia edytuj

Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

W 1948 r. MotoKlub Rawicz wystartował w zawodach kwalifikacyjnych do powstającej ligi żużlowej. Klub zajął drugie miejsce i wywalczył awans do pierwszej ligi. W 1949 r. włączono MotoKlub do Kolejowego Klubu Sportowego „Kolejarz”, jako sekcję motorowo-żużlową. W roku 1954 żużlowcy Kolejarza zdobyli brązowy medal DMP, a rok później wywalczyli wicemistrzostwo Polski. Rok 1957 to początek końca drużyny Kolejarza, zespół spada do II ligi. Z zespołu odchodzi czołowy zawodnik – Florian Kapała. Kolejarz awansuje jeszcze do I ligi, ale ponownie zajmuje w niej ostatnie miejsce. Z początkiem lat 60. rozwiązano w Rawiczu sekcję żużlową i na długie lata zamilkły żużlowe maszyny.

Z Rawicza wywodziło się wielu wspaniałych w tamtych latach żużlowców. W Kolejarzu jeździli między innymi Florian Kapała (dwukrotny złoty medalista IMP), Marian Spychała, Rajmund Świtała, Norbert Świtała, Jan Kolber, Henryk Ignasiak, Marian Jankowski, Marian Mendyka. W zespole Kolejarza został zatrudniony pierwszy obcokrajowiec na polskich torach żużlowych – Otto Holoubek z Austrii.

20 marca 1994 roku ponownie „czarny sport” zawitał do Rawicza. Odbyły się bowiem pierwsze oficjalne zawody. W meczu sparingowym ówczesny drużynowy mistrz Polski Sparta Polsat Wrocław uległ Unii Leszno. W roku 1996 reaktywowano sport żużlowy w Rawiczu po 37 latach – nowy klub Kolejarz Rawicz ma być kontynuatorem swego utytułowanego imiennika.

W latach 2018–2021 zespół startujący w lidze stanowił drugą drużynę Unii Leszno. Zespół startował w Rawiczu pod szyldem Kolejarza. Ze względu na problemy finansowe starty Niedźwiadków w sezonie 2018 stanęły pod znakiem zapytania, jednak pomocną dłoń wyciągnęła pobliska Unia Leszno, która zaproponowała rawickim działaczom współpracę, w wyniku której Kolejarz otrzymał wsparcie finansowe i stał się zapleczem szkoleniowym Unii[2]. Klub otrzymał nową nazwę – Unia Kolejarz Rawicz – oraz nowe logo, natomiast herb pozostał bez zmian[3].

Poszczególne sezony edytuj

Sezon Rozgrywki ligowe Uwagi
Liga Miejsce
1996 II II liga 9/12
1997 II liga 7/11
1998 II liga 6/12
1999 II liga   8/13
2000 III II liga   1/7
2001 II I liga 5/8
2002 I liga 6/8
2003 I liga 7/8   Przegrane baraże o utrzymanie
2004 III II liga 3/6 5. miejsce w rozgrywkach łączonych o awans[a]
2005 II liga 5/6
2006 II liga 8/9
2007 II liga   1/7
2008 II I liga   8/8
2009 III II liga 7/7
2010 II liga 4/8
2011 II liga 7/8
2012 II liga   1/6
2013 II I liga   7/7
2014 III II liga 5/6
2015 II liga 5/5   Awans w wyniku reorganizacji rozgrywek – podjęto decyzję o połączeniu I i II ligi
2016 II I liga   11/11
2017 III II liga 7/7
2018 1 II liga 3/7
2019 1 II liga 6/7
2020 1 II liga 5/6
2021 1 II liga 3/7
2022 II liga 3/7
2023 II liga 7/7
Poziom ligowy Liczba sezonów Sezony
II 10 1996–1999, 2001–2003, 2008, 2013, 2016
III 18 2000, 2004–2007, 2009–2012, 2014–2015, 2017–2023

1 Przed sezonem 2018 Kolejarz Rawicz podjął współpracę z Unią Leszno, w wyniku czego w latach 2018–2021 w rozgrywkach ligowych występowała druga drużyna Unii Leszno. Zespół startował w Rawiczu pod szyldem Kolejarza.

Osiągnięcia edytuj

Międzynarodowe edytuj

Poniższe zestawienia obejmują osiągnięcia klubu oraz indywidualne osiągnięcia zawodników krajowych (w zawodach drużynowych, par i indywidualnych) i zagranicznych (w zawodach indywidualnych) w rozgrywkach pod egidą FIM oraz FIM Europe.

Mistrzostwa świata edytuj

Indywidualne mistrzostwa świata juniorów

Mistrzostwa Europy edytuj

Mistrzostwa Europy par

Indywidualne mistrzostwa Europy juniorów

Kadra drużyny edytuj

Stan na 28 kwietnia 2022[4][5]

Stat. Żużlowiec Kat.
S   Damian Baliński
S   Damian Dróżdż (kapitan)
S   Daniel Kaczmarek
S   Sam Masters
S   Ryan Douglas
S   Matic Ivačič
S   Josh Pickering
S   Nick Skorja
S   Bradley Wilson-Dean
J   Steven Goret U-21
J   Tom Brennan 1 U-21
J   Kacper Kłosok U-19
J   Błażej Wypior 2 U-19
J   Bartosz Curzytek 3 U-19
J   Kacper Klimek 4 U-16
J   Franciszek Majewski 5 U-16

1 Wypożyczony z KŻ Orzeł Łódź.
2 Wypożyczony z ROW Rybnik.
3 Wypożyczony z WTS Wrocław.
4 Do 11 grudnia 2022 roku może brać udział tylko w zawodach młodzieżowych.
5 Do 28 grudnia 2022 roku może brać udział tylko w zawodach młodzieżowych.

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

  1. W 2004 roku nie rozegrano baraży, a rundę finałową w formie rozgrywek łączonych I ligi (drużyny z miejsc 5–7) oraz II ligi (drużyny z miejsc 1–3), z zaliczeniem wyników bezpośrednich spotkań pomiędzy zainteresowanymi zespołami z rund zasadniczych.

Przypisy edytuj

  1. Andrzej Bartkowiak: Metalika Recycling Kolejarz Rawicz. Jest nowy prezes. Rawicz Nasze Miasto, 2020-11-28. (pol.).
  2. Łukasz Kaczmarek, Fuzja Unii z Kolejarzem | LeszczyńskiSport.pl [online], leszczynskisport.pl [dostęp 2018-11-19] (pol.).
  3. Wirtualna Polska Media, Stainer Unia Kolejarz Rawicz zaprezentowała nowe logo. Herb pozostaje bez zmian - WP SportoweFakty, „sportowefakty.wp.pl”, 29 grudnia 2017 [dostęp 2018-11-19] (pol.).
  4. Komunikat nr 22/2022 Głównej Komisji Sportu Żużlowego [online], pzm.pl [dostęp 2022-04-08] (pol.).
  5. Komunikat nr 39/2022 Głównej Komisji Sportu Żużlowego [online], pzm.pl [dostęp 2022-04-28] (pol.).

Bibliografia edytuj