ROW Rybnik (2012)

ROW Rybnik
Pełna nazwa	Klub Sportowy ROW Rybnik Spółka Akcyjna
Przydomek	Rekiny
Barwy	; zielono-czarne
Data założenia	11 sierpnia 2012
Debiut w najwyższej lidze	24 kwietnia 2016
Liga	2. Ekstraliga
Państwo	Polska
Województwo	śląskie
Siedziba	Rybnik
Adres	ul. Gliwicka 72; 44-200 Rybnik
Stadion	Stadion MOSiR Rybnik
Prezes	Krzysztof Mrozek
Trener	Antoni Skupień
	Strona internetowa

ROW Rybnik SA – polski klub żużlowy z Rybnika.

Historia edytuj

W 1993 roku działalność zakończył KS ROW Rybnik. Od 1994 roku w lidze startował Rybnicki Klub Motorowy. W 2012 roku w lidze wystartował nowy podmiot - ROW Sp. z o.o. Natomiast od 2013 r. w rozgrywkach ligowych występuje ŻKS ROW Rybnik. Po sezonie 2015 drużyna rybnicka powróciła do najwyższej klasy rozgrywkowej po rezygnacji SK Lokomotīve Dyneburg (drużyna z Łotwy nie ma praw do uczestniczenie w rozgrywkach o mistrzostwo Polski, więc póki co nie może awansować do najwyższej klasy rozgrywkowej) i przekształciła się w spółkę, a dzięki kibicom powróciła do tradycyjnego herbu i nazwy. Od sezonu 2019 rybnicka drużyna występuje w rozgrywkach ligowych pod nazwą PGG ROW Rybnik, co oznacza, że sponsorem tytularnym w sezonie 2019, który zakończył się awansem do PGE Ekstraligi, została największa wydobywcza spółka w Europie - Polska Grupa Górnicza. Pod taką samą nazwą rywalizuje w sezonie 2020.

Poszczególne sezony edytuj

Sezon	Rozgrywki ligowe			Uwagi
Sezon	Liga		Miejsce	Uwagi
2013	III	II liga	1/5
2014	II	I liga	7/8	Wygrane baraże o utrzymanie^[a]
2015	II	I liga	3/7	Awans poprzez zajęcie wakującego miejsca^[b]
2016	I	Ekstraliga	6/8
2017	I	Ekstraliga	8/8
2018	II	I liga	2/8	Przegrane baraże o awans
2019	II	I liga	1/7
2020	I	Ekstraliga	8/8
2021	II	I liga	3/8
2022		I liga	7/8
2023		I liga	2/8

Poziom ligowy	Liczba sezonów	Sezony
I	3	2016–2017, 2020
II	7	2014–2015, 2018–2019, 2021–2023
III	1	2013

Osiągnięcia edytuj

Krajowe edytuj

Poniższe zestawienia obejmują osiągnięcia klubu oraz indywidualne osiągnięcia zawodników w rozgrywkach pod egidą PZM, GKSŻ oraz Ekstraligi.

Mistrzostwa Polski edytuj

Młodzieżowe drużynowe mistrzostwa Polski

2. miejsce (2): 2015, 2016

Młodzieżowe mistrzostwa Polski par klubowych

2. miejsce (2): 2016, 2017

Młodzieżowe indywidualne mistrzostwa Polski

3. miejsce (1):
- 2017 – Kacper Woryna

Pozostałe edytuj

Srebrny Kask

1. miejsce (1):
- 2015 – Kacper Woryna
3. miejsce (1):
- 2018 – Robert Chmiel

Brązowy Kask

2. miejsce (1):
- 2015 – Kacper Woryna
3. miejsce (1):
- 2014 – Kacper Woryna

Indywidualne mistrzostwa Ligi Juniorów

3. miejsce (1):
- 2016 – Kacper Woryna

Indywidualne międzynarodowe mistrzostwa Ekstraligi

2. miejsce (2):
- 2016 – Grigorij Łaguta
- 2017 – Kacper Woryna

Międzynarodowe edytuj

Poniższe zestawienia obejmują osiągnięcia klubu oraz indywidualne osiągnięcia zawodników krajowych (w zawodach drużynowych, par i indywidualnych) i zagranicznych (w zawodach indywidualnych) w rozgrywkach pod egidą FIM oraz FIM Europe.

Mistrzostwa świata edytuj

Drużynowe mistrzostwa świata juniorów

1. miejsce (1):
- 2017 – Kacper Woryna

Indywidualne mistrzostwa świata juniorów

1. miejsce (1):
- 2016 – Max Fricke
3. miejsce (1):
- 2017 – Max Fricke

Mistrzostwa Europy edytuj

Drużynowe mistrzostwa Europy juniorów

1. miejsce (3):
- 2015 – Kacper Woryna
- 2016 – Kacper Woryna
- 2017 – Kacper Woryna

Mistrzostwa Europy par

1. miejsce (2):
- 2015 – Damian Baliński i Sebastian Ułamek
- 2017 – Tobiasz Musielak
3. miejsce (1):
- 2022 – Grzegorz Zengota

Indywidualne mistrzostwa Europy

1. miejsce (1):
- 2020 – Robert Lambert

Indywidualne mistrzostwa Europy juniorów

1. miejsce (1):
- 2014 – Václav Milík
2. miejsce (1):
- 2014 – Kacper Woryna

Zawodnicy edytuj

Kadra drużyny edytuj

Stan na 20 listopada 2023^[2]

Stat.	Żużlowiec	Kat.
S	Patrick Hansen
S	Brady Kurtz
S	Grzegorz Walasek
S	Rohan Tungate
S	Jakub Jamróg
U-24	Norick Bloedorn	U-24
J	Lech Chlebowski	U-21
J	Kacper Tkocz	U-21
J	Paweł Trześniewski	U-21
J	Maksym Borowiak	U-21
J	Seweryn Grabarczyk	U-21

¹ Zawodnicy zagraniczni nie mogą startować na pozycjach juniorskich w polskiej lidze.
² Do 18 lipca 2022 roku może brać udział tylko w zawodach młodzieżowych.
³ Wypożyczony z Falubazu Zielona Góra

Żużlowcy na wypożyczeniu edytuj

Stat.	Żużlowiec	Kat.
J	Błażej Wypior (wyp. do RKS Kolejarz Rawicz)	U-21

Zobacz też edytuj

Uwagi edytuj

↑ Mecze barażowe o miejsce w I lidze miały odbyć się 19 i 26 października 2014 roku, jednakże 17 października GKSŻ poinformowała o odwołaniu meczów barażowych o prawo startu w I lidze w sezonie 2015. Taką decyzję podjęto na prośbę klubu z Krakowa (2. miejsce w II lidze). Niemniej jednak, w związku ze stwierdzeniem wygaśnięcia z dniem 10 października 2014 roku licencji nadzorowanej przyznanej klubom z Gdańska (8. miejsce w Ekstralidze) oraz Częstochowy (7. miejsce w Ekstralidze), 17 grudnia GKSŻ postanowiła uzupełnić skład I ligi poprzez zaproszenie do złożenia wniosku o przyznanie licencji na starty w I lidze na rok 2015 klub – Krakowski Klub Żużlowy Sp. z o.o. – prowadzący drużynę przegraną w barażu o awans do I ligi. Wcześniej, 6 listopada, „dziką kartę” uprawniającą do ubiegania się o licencję PZM na starty w Ekstralidze w sezonie 2015 otrzymał GKM Grudziądz (3. miejsce w I lidze).
↑ W 2015 roku 1. miejsce w I lidze wywalczył łotewski SK Lokomotīve Dyneburg, który jednak nie był w stanie spełnić wymogów licencyjnych pozwalających na starty w Ekstralidze w sezonie 2016. W tej sytuacji zaproszenie do Ekstraligi otrzymały ŻKS Ostrovia (2. miejsce w I lidze; przegrane baraże) i ŻKS ROW Rybnik. Startu z powodów finansowych odmówił klub z Ostrowa Wielkopolskiego, dzięki czemu pierwszeństwo startu w Ekstralidze przeszło na klub z Rybnika, który przyjął zaproszenie. Później do procesu licencyjnego nie przystąpiła z powodów finansowych Stal Rzeszów (7. miejsce w Ekstralidze; wygrane baraże). Jej miejsce zajął spadkowicz GKM Grudziądz (8. miejsce w Ekstralidze).

Przypisy edytuj

↑ Ludzie klubu. row.rybnik.com.pl. [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-20)].
↑ https://pzm.pl/pliki/komunikat/gksz/2023-03/40937/komunikat-gksz-nr-12-przynaleznosci-klubowe-v6.pdf

Bibliografia edytuj

Historia speedway’a w Polsce. speedwayw.pl. (pol.).

[2] Mecze barażowe o miejsce w I lidze miały odbyć się 19 i 26 października 2014 roku, jednakże 17 października GKSŻ poinformowała o odwołaniu meczów barażowych o prawo startu w I lidze w sezonie 2015. Taką decyzję podjęto na prośbę klubu z Krakowa (2. miejsce w II lidze). Niemniej jednak, w związku ze stwierdzeniem wygaśnięcia z dniem 10 października 2014 roku licencji nadzorowanej przyznanej klubom z Gdańska (8. miejsce w Ekstralidze) oraz Częstochowy (7. miejsce w Ekstralidze), 17 grudnia GKSŻ postanowiła uzupełnić skład I ligi poprzez zaproszenie do złożenia wniosku o przyznanie licencji na starty w I lidze na rok 2015 klub – Krakowski Klub Żużlowy Sp. z o.o. – prowadzący drużynę przegraną w barażu o awans do I ligi. Wcześniej, 6 listopada, „dziką kartę” uprawniającą do ubiegania się o licencję PZM na starty w Ekstralidze w sezonie 2015 otrzymał GKM Grudziądz (3. miejsce w I lidze).

[3] W 2015 roku 1. miejsce w I lidze wywalczył łotewski SK Lokomotīve Dyneburg, który jednak nie był w stanie spełnić wymogów licencyjnych pozwalających na starty w Ekstralidze w sezonie 2016. W tej sytuacji zaproszenie do Ekstraligi otrzymały ŻKS Ostrovia (2. miejsce w I lidze; przegrane baraże) i ŻKS ROW Rybnik. Startu z powodów finansowych odmówił klub z Ostrowa Wielkopolskiego, dzięki czemu pierwszeństwo startu w Ekstralidze przeszło na klub z Rybnika, który przyjął zaproszenie. Później do procesu licencyjnego nie przystąpiła z powodów finansowych Stal Rzeszów (7. miejsce w Ekstralidze; wygrane baraże). Jej miejsce zajął spadkowicz GKM Grudziądz (8. miejsce w Ekstralidze).

[1] Ludzie klubu. row.rybnik.com.pl. [dostęp 2016-12-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-12-20)].

[4] ttps://pzm.pl/pliki/komunikat/gksz/2023-03/40937/komunikat-gksz-nr-12-przynaleznosci-klubowe-v6.pdf

[1]

[a]

[b]

[2]