Klasyfikacja generalna kierowców[1][2]
edytuj
Punkty w klasyfikacji generalnej przyznawano za 15 pierwszych miejsc według systemu: 25-21-18-15-12-10-9-8-7-6-5-4-3-2-1. Do końcowej klasyfikacji generalnej zaliczano zawodnikom 3 najlepsze wyniki. Tytuły Mistrzów i Wicemistrzów Polski przyznawano tylko w klasach. Zwycięzcy klasyfikacji generalnej RSMP otrzymywali tytuł najlepszego zawodnika rajdowego 1983.
|
|
| Kolor
|
Opis
|
| Złoty
|
Zwycięzca
|
| Srebrny
|
2. miejsce
|
| Brązowy
|
3. miejsce
|
| Zielony
|
Punktowane miejsce
|
| Niebieski
|
Ukończył nie punktował
|
| Fioletowy
|
Nie ukończył NU
|
| Czarny
|
Wykluczony X
|
| Biały
|
Nie wystartował NW
|
| Puste
|
Nie brał udziału
|
|
|
Podział samochodów startujących w RSMP na grupy według regulaminów FIA:
- Grupa I – Seryjne samochody turystyczne. Produkowane w liczbie co najmniej 5000 egzemplarzy w ciągu 12 miesięcy. Prawie całkowity zakaz przeróbek mających na celu poprawienie osiągów samochodu. Jeśli pojemność silnika przekraczała 1000 cm³, samochód tej grupy musiał mieć co najmniej 4 miejsca.
- Grupa II – Specjalne samochody turystyczne. Wyprodukowane musiały być w liczbie co najmniej 2500 egzemplarzy w ciągu 12 miesięcy. Dozwolony duży zakres przeróbek poprawiających osiągi pojazdu. Ciężar minimalny pojazdu został ograniczony dla poszczególnych klas.
- Grupa N – Samochody turystyczne wyprodukowane w liczbie co najmniej 5000 egzemplarzy w ciągu kolejnych 12 miesięcy. Prawie całkowity zakaz przeróbek mających na celu poprawienie osiągów samochodu.
- Grupa A – Samochody turystyczne wyprodukowane w liczbie co najmniej 5000 egzemplarzy w ciągu kolejnych 12 miesięcy, z dużą liczbą możliwych przeróbek polepszających osiągi pojazdu.
Grupy I i II podzielone były na klasy w zależności od pojemności skokowej silnika:
- klasa 1 – do 500 cm³
- klasa 2 – do 600 cm³
- klasa 3 – do 700 cm³
- klasa 4 – do 850 cm³
- klasa 5 – do 1000 cm³
- klasa 6 – do 1150 cm³
- klasa 7 – do 1300 cm³
- klasa 8 – do 1600 cm³
- klasa 9 – do 2000 cm³
- klasa 10 – do 2500 cm³
- klasa 11 – do 3000 cm³
- klasa 12 – do 4000 cm³
- klasa 13 – do 5000 cm³
- klasa 14 – do 6000 cm³
- klasa 15 – powyżej 6000 cm³
Oprócz tego w RSMP istniały dwie klasy markowe:
- klasa markowa FSM – dla Polskich Fiatów 126p 600 – 650 cm³ gr. I
- klasa markowa FSO – dla Polskich Fiatów 125p i Polonezów do 1600 cm³ gr. A
Do RSMP bez homologacji dopuszczane były w gr. I i II samochody Zastava 1100p, Polskie Fiaty 127p, 128p, 131p i 132p oraz Łada 1300 i 1500.
Samochody grup A i N zgodnie z regulaminami FIA podzielone były na klasy:
- klasa N-1 – gr. N do 1400 cm³
- klasa N-2 – gr. N do 1600 cm³
- klasa N-3 – gr. N do 2000 cm³
- klasa N-4 – gr. N powyżej 2000 cm³
- klasa A-5 – gr. A do 1400 cm³
- klasa A-6 – gr. A do 1600 cm³
- klasa A-7 – gr. A do 2000 cm³
- klasa A-8 – gr. A powyżej 2000 cm³
Samochody z silnikami z doładowaniem klasyfikowane były z wykorzystaniem współczynnika 1,7 przez który mnożona była pojemność skokowa silnika.
Punkty w klasach przyznawano za 6 pierwszych miejsc według systemu: 9-6-4-3-2-1. Do końcowych klasyfikacji (generalnej i w klasach) zaliczano zawodnikom 3 najlepsze wyniki.
Grupa II klasa 9-15[1]
edytuj
Grupa II klasa 4-7[1]
edytuj
Grupa II klasa 1-3[1]
edytuj
Klasyfikacja o tytuł najlepszego pilota (licencja II R)[1]
edytuj
Klasyfikacja zespołowa[1]
edytuj
Marian Bublewicz