Ramularia urticae Ces. – gatunek grzybów z klasy Dothideomycetes[1]. Grzyb mikroskopijny, fitopatogen pasożytujący na roślinach z rodzaju pokrzywa (Urtica)[2].

Ramularia urticae
Ilustracja
Plamy spowodowane przez R. urticae na górnej stronie liścia pokrzywy zwyczajnej
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

workowce

Klasa

Dothideomycetes

Rząd

Capnodiales

Rodzina

Mycosphaerellaceae

Rodzaj

Ramularia

Gatunek

Ramularia urticae

Nazwa systematyczna
Ramularia urticae Ces.
Beitr. Mykol. 3: 89 (1863)
Plamy na dolnej stronie liścia pokrzywy

Systematyka i nazewnictwo edytuj

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Ramularia, Mycosphaerellaceae, Capnodiales, Dothideomycetidae, Dothideomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi[1].

Synonimy[3]:

  • Cylindrosporium urticae (Ces.) J. Schröt. 1897
  • Septocylindrium urticae (Ces.) Subram. 1971

Charakterystyka edytuj

Na porażonych roślinach powoduje powstawanie na obydwu powierzchniach blaszki liściowej ciemnobrązowych lub czarnych plam rozrzuconych po całym liściu. Są one nieregularne, zazwyczaj kanciaste i wokół nich często powstają chlorotyczne obszary[4]. Plamy mają długość 1–12 mm, średnicę 1–5 mm[2].

Grzybnia patogenu jest zanurzona w tkankach rośliny. Strzępki hialinowe, septowane, słabo rozgałęzione. Konidiofory w małych lub dość licznych pakietach. Luźno, gęsto lub bardzo gęsto wyrastają z tkanek rośliny na zewnątrz poprzez aparaty szparkowe. Są wyprostowane, niemal cylindryczne, proste lub nieco faliste, rzadko rozgałęzione. Mają rozmiar 10–85 × (1,5–) 2,5–6 (–7) μm, są hialinowe, gładkie, bez przegród lub słabo septowane. Po oderwaniu się zarodników pozostają ciemniejsze blizny. Konidia tworzą się pojedynczo, rzadko w łańcuszkach. Mają kształt elipsoidalny, jajowaty lub cylindryczny i rozmiary (6–) 8–35 (–40) × (2–) 3–7 (–10,5) μm. Są hialinowe, o powierzchni gładkiej lub delikatnie chropowatej. Zawierają zagęszczoną, nieco ciemniejszą cytoplazmę[2].

Występowanie edytuj

Odnotowano występowanie w Ameryce Północnej, Europie, Azji[2] i Nowej Zelandii[5]. W polskiej literaturze mykologicznej podano kilkadziesiąt opisów występowania tego fitopatogenu na pokrzywie zwyczajnej i pokrzywie żegawce na terenie całej Polski[6].

Przypisy edytuj

  1. a b Index Fungorum. indexfungorum.org. [dostęp 2017-07-20]. (ang.).
  2. a b c d Mycobank. ''Ramularia urticae'' [online], mycobank.org [dostęp 2017-08-20].
  3. Species Fungorum [online], speciesfungorum.org [dostęp 2017-08-20] (ang.).
  4. Pilzflora. ''Ramularia urticae'' Ces. [online], pilzflora-ehingen.de [dostęp 2017-08-20].
  5. Discover Life Maps. discoverlife.org. [dostęp 2017-08-20].
  6. Wiesław Mułenko, Tomasz Majewski, Małgorzata Ruszkiewicz-Michalska, A preliminary checklist of micromycetes in Poland. Wstępna lista grzybów mikroskopijnych Polski, Kraków: W. Szafer. Institute of Botany, PAN, 2008, ISBN 978-83-89648-75-4