Reprezentacja Holandii w skokach narciarskich

Reprezentacja Holandii w skokach narciarskich – grupa skoczków narciarskich wybrana przez Holenderski Związek Narciarski do reprezentowania Holandii w międzynarodowych zawodach.

Reprezentacja Holandii w skokach narciarskich
Ilustracja
Związek

Nederlandse Ski Vereniging

Skrót FIS

NED

Pierwszym reprezentantem Holandii w skokach narciarskich był występujący w latach 20. i 30. XX wieku Jan Loopuyt, który w 1929 zdobył tytuł Akademickiego Mistrza Świata. Wraz z nim występowali także zawodnicy o nazwiskach Luymes i Coebergh. Cała trójka trenowała w Szwajcarii.

1 stycznia 1987 w konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Garmisch-Partenkirchen zadebiutował w Pucharze Świata Gerrit Konijnenberg, zajmując ostatnie, 112. miejsce. W sezonie 1987/1988 wziął udział we wszystkich konkursach TCS, także plasując się pod koniec stawki (w Innsbrucku był ostatni, zaś w pozostałych trzech konkursach pokonał jedynie Eddiego Edwardsa, przy czym w Ga-Pa zajął miejsce ex aequo z reprezentantem Węgier).

W 1992 na skoczni K-60 w szwajcarskim Sankt Moritz odbyły się pierwsze mistrzostwa Holandii, które wygrał Maarten Homan. Wicemistrzem został wówczas Peter van Hal, który w 1993 jako pierwszy Holender oddał skok na dużej skoczni, a także został mistrzem krajów nizinnych. W tym samym roku, jak również w 1994 i 1995, zdobywał tytuł mistrza Holandii. Międzynarodowo występował głównie w Pucharze Kontynentalnym. W marcu 1995 wziął udział w mistrzostwach świata w Thunder Bay, zajmując na obu skoczniach 56. miejsce (na normalnej przedostatnie, a na dużej ostatnie). W MŚ w 1999 w Ramsau wzięli udział dwaj kolejni reprezentanci Holandii, którzy wystąpili jedynie na skoczni normalnej. Niels de Groot był 56., a Jeroen Nikkel ostatni, 69. Holendrzy brali udział także w MŚ w 2001 i 2003, również zajmując odległe pozycje.

W Pucharze Świata jedyne punkty dla reprezentacji Holandii zdobyli zawodnicy pochodzący z Austrii. Ingemar Mayr (syn Holenderki, wcześniej reprezentujący Austrię) w styczniu 2002 był 22. w Hakubie, a w lutym 2003 zajął 29. miejsce w Willingen. Christoph Kreuzer był zaś 29. w Sapporo w styczniu 2002. Obaj reprezentowali Holandię w PŚ w latach 2001–2003. Innymi holenderskimi zawodnikami (po Gerricie Konijnenbergu) występującymi w PŚ byli Niels de Groot (w 2000 startował w konkursach w Iron Mountain i Kuopio, do których nie rozegrano kwalifikacji, a w 2001 i 2002 w konkursach drużynowych), Jeroen Nikkel (w 2001 indywidualnie w Ga-Pa i w Park City oraz drużynowo w Villach), Boy van Baarle (w 2003 wziął udział w konkursie w Ruce bez rozgrywania kwalifikacji, w 2001 i 2002 wystąpił również w konkursach drużynowych), a także Lars Antonissen (który w marcu 2015 zakwalifikował się do konkursu w Oslo). Holendrzy dwukrotnie wystartowali w PŚ drużynowo, zajmując ostatnie miejsca – w grudniu 2001 w Villach (10.) i w styczniu 2002 w Sapporo (11.). Największe sukcesy reprezentantów Holandii w Pucharze Kontynentalnym miały miejsce w 2001, kiedy Ingemar Mayr był 2. w Vikersund, a Boy van Baarle 5. w Ishpeming. W zawodach FIS Cup najlepszy wynik zanotował Oldrik van der Aalst, zajmując w 2013 4. miejsce w Brattleboro. Ostatni występ reprezentanta Holandii w zawodach pod egidą FIS miał miejsce 1 października 2016, kiedy Lars Antonissen był 61. w Letnim Pucharze Kontynentalnym w Klingenthalu.

Trenerami holenderskiej kadry byli m.in. Bogdan Norčič, Vasja Bajc i Arthur Pauli.

W kobiecych skokach narciarskich dwie skoczkinie występowały w zawodach najwyższej rangi: Wendy Vuik w latach 2007–2014 i Lara Thomae w latach 2007–2013. Wendy Vuik wielokrotnie zdobywała punkty w dwóch pierwszych edycjach Pucharu Świata kobiet (2011/2012 i 2012/2013). Najwyższa zajęta przez nią lokata to 14. miejsce w styczniu 2012 w Hinterzarten. W klasyfikacji generalnej PŚ zajmowała kolejno 35. i 28. miejsce.

Aktualnie zarówno wśród mężczyzn, jak i kobiet, żaden zawodnik z Holandii nie jest zarejestrowany w bazie FIS.

Występy Holendrów na MŚ edytuj

Mężczyźni edytuj

Miejsce Liczba zaw. Dzień Rok Miejscowość Punkt K HS Zawodnik Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
56. 57 12 marca 1995   Thunder Bay 90 m b.d. Peter van Hal 55,5 m - 38,5 pkt 227,5 pkt Takanobu Okabe
56. 56 18 marca 1995   Thunder Bay 120 m b.d. Peter van Hal 63,5 m - 4,3 pkt 268,3 pkt Tommy Ingebrigtsen
56. 69 21 lutego 1999   Ramsau 120 m b.d. Niels de Groot 78,5 m - 85,5 pkt 169,5 pkt Kazuyoshi Funaki
69. 69 26 lutego 1999   Ramsau 90 m 98 m Jeroen Nikkel 64,5 m - 53,5 pkt 201,5 pkt Kazuyoshi Funaki
47. 50[a] 19 lutego 2001   Lahti 116 m 130 m Ingemar Mayr 86,0 m - 54,5 pkt 221,8 pkt Martin Schmitt
46. 50[a] 22 lutego 2003   Val di Fiemme 120 m 134 m Ingemar Mayr 102,5 m - 80,0 pkt 209,0 pkt Adam Małysz
46. 50[a] 28 lutego 2003   Val di Fiemme 95 m 106 m Ingemar Mayr 84 m - 89,5 pkt 189,5 pkt Adam Małysz
50. 50[a] 28 lutego 2003   Val di Fiemme 95 m 106 m Christoph Kreuzer 81,5 m - 82,5 pkt 196,5 pkt Adam Małysz

Uwagi edytuj

  1. a b c d W konkursie głównym, w kwalifikacjach startowało więcej zawodników.

Bibliografia edytuj