Wikipedia

Reprezentacja Polski w minifutbolu

Reprezentacja Polski w minifutbolu – zespół piłkarski, reprezentujący Rzeczpospolitą Polską w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym mogą występować wyłącznie zawodnicy posiadający obywatelstwo polskie. Za jego funkcjonowanie odpowiedzialna jest Federacja Playarena[2].

Reprezentacja Polski w minifutbolu
Przydomek

Biało-Czerwoni
Orły

Związek

Playarena

Trener

Klaudiusz Hirsch
(od 2013)

Ranking FIFA

1[1]

Zawodnicy
Najwięcej występów

Bartłomiej Dębicki, Krzysztof Elsner (30)

Najwięcej bramek

Bartłomiej Dębicki (26)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Mecze
Pierwszy mecz
 Czechy 4−0 (2−0) Polska Polska
(Český Dub, 14.09.2012)
Najwyższe zwycięstwo
Polska Polska 8−0 Kostaryka 
(Budapeszt, 14.09.2022)
Najwyższa porażka
Polska Polska 0−4 Czechy 
(Český Dub, 14.09.2012)
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Aktualny skład edytuj

Kadra powołana na Socca World Cup 2018[3].

Lp. Imię i
nazwisko 		Data
urodzenia 		Występy Gole Obecny klub Debiut
Bramkarze
1. Norbert Jendruczek 1986 17 2   SuperstarTeam Białystok vs   Francja 22.09.2015
2. Paweł Grzywa 1992 6 0   Dentim Clinic Katowice vs   Niemcy 30.07.2016
3. Mateusz Łysik 1995 7 0   FC Gorlicka Warszawa vs   Słowenia 24.09.2018
Zawodnicy z pola
4. Bartłomiej Dębicki 1983 22 16   Kluge Team Płock vs   Francja 22.09.2015
5. Adrian Citko 1985 12 0   SuperstarTeam Białystok vs   Ukraina 10.06.2017
6. Mariusz Milewski 1981 7 2   Ganador Warszawa vs   Słowenia 24.09.2018
7. Krzysztof Elsner 1991 22 1   Dynamik Herring Toruń vs   Francja 22.09.2015
8. Tomasz Golatowski 1985 17 1   Kluge Team Płock vs   Niemcy 30.07.2016
9. Marcin Grzywa 1989 21 1   Dentim Clinic Katowice vs   Francja 22.09.2015
10. Mateusz Gliński 1991 21 5   Ganador Warszawa vs   Francja 22.09.2015
11. Mateusz Lisowski 1995 7 0   SuperstarTeam Białystok vs   Słowenia 24.09.2018
12. Rafał Chorąży 1989 6 0   Skład Węgla i Papy Łódź vs   Słowenia 24.09.2018
13. Ariel Mnochy 1988 12 8   Dentim Clinic Katowice vs   Ukraina 10.06.2017
14. Wojciech Springer 1991 7 2   Dynamik Herring Toruń vs   Słowenia 24.09.2018
15. Marcin Rosiński 1992 7 3   Dentim Clinic Katowice vs   Słowenia 24.09.2018
Selekcjoner:   Klaudiusz Hirsch
Manager:   Miłosz Karski
Kierownik drużyny:   Łukasz Zajm
Fizjoterapeuta:   Karolina Cieślik

Lista meczów edytuj

Lata 2012–22 edytuj

Lp. Data Miejsce Gospodarz – Gość Wynik Strzelcy Bramek
2012[4].
1. 14.09 Český Dub Czechy   – Polska   4−0
2013[5].
2. 27.09 Bad Harzburg Niemcy   – Polska   0−0
3. 11.10 Retimno Chorwacja   – Polska   1−1 Filiks
4. 11.10 Retimno Polska   –   Rumunia 0-1
5. 12.10 Retimno Słowenia   – Polska   1-4 Świątkiewicz x2, Filipiak, Jankowski
6. 12.10 Retimno Kazachstan   – Polska   1−2 Fryszka, Filiks
7. 13.10 Retimno Chorwacja   – Polska   2−0
2014[6].
8. 27.11 Herceg Novi Bułgaria   – Polska   2−3 Żytek, Knajdrowski, Świątkiewicz
9. 28.11 Herceg Novi Polska   –   Słowacja 2−2 Świątkiewicz, Żytek
10. 28.11 Herceg Novi Polska   –   Walia 3−0 Filiks, Świątkiewicz, Żytek
11. 29.11 Herceg Novi Polska   –   Kazachstan 0−2
2015[7].
12. 22.09 Vrsar Polska   –   Francja 6−0 Tomyk x2, M.Gliński, Dębicki, M.Grzywa, Kotlarz
13. 24.09 Vrsar Czarnogóra   – Polska   1−0
14. 25.09 Vrsar Polska   –   Cypr 2−0 M.Gliński, samobójcza
15. 25.09 Vrsar Polska   –   Austria 3−1 Fryszka, M.Gliński, Dębicki
16. 26.09 Vrsar Polska   –   Bośnia i Hercegowina 2−2 k.0-2 Tomyk, Jendruczek
2016[8].
17. 30.07 Warszawa Polska   –   Niemcy 4−1 B.Gliński, Dębicki, Marciszko, Elsner[9]
18. 22.08 Székesfehérvár Polska   –   Estonia 2−0 Golatowski, Dębicki
19. 23.08 Székesfehérvár Polska   –   Włochy 6−2 Dębicki x4, Knajdrowski, samobójcza
20. 24.08 Székesfehérvár Rosja   – Polska   1−0
21. 26.08 Székesfehérvár Czechy   – Polska   5−2 Jendruczek, Dębicki
2017[10].
22. 10.06 Brno Polska   –   Ukraina 2−0 Mnochy, Dębicki
23. 11.06 Brno Polska   –   Bułgaria 1−1 Mnochy
24. 12.06 Brno Niemcy   – Polska   1−0
25. 14.06 Brno Polska   –   Czarnogóra 2−1 Mnochy x2
26. 15.06 Brno Węgry   – Polska   1−1 k.3-2 Szałek
2018[11].
27. 24.09 Lizbona Polska   –   Słowenia 4−1 Springer, Dębicki, Mnochy, Rosiński
28. 26.09 Lizbona Polska   –   Oman 4−1 Mnochy x 2, Gliński, Springer
29. 27.09 Lizbona Tunezja   – Polska   0−4 Rosiński x 2, Milewski, Gliński
30. 28.09 Lizbona Polska   –   Chorwacja 2−2 k.2-0 Dębicki, Milewski
31. 28.09 Lizbona Anglia   – Polska   0-3 Dębicki x 2, Rosiński
32. 29.09 Lizbona Portugalia   – Polska   1-2 Dębicki x 2
33. 29.09 Lizbona Niemcy   – Polska   1-0
2019[12].
34. 12.10 Retimno Polska   –   Maroko 3−1 Mnochy, Dębicki, Elsner
35. 15.10 Retimno Polska   –   Walia 1−1 Gliński
36. 17.10 Retimno Litwa   – Polska   0−6 Mnochy x 2, Dębicki, Gliński, Przybył, M.Grzywa
37. 18.10 Retimno Polska   –   Belgia 6−1 Dębicki, Milewski x 2, Mnochy, Gliński, Kucharski
38. 18.10 Retimno Bułgaria   – Polska   0-3 Dębicki x 2, Mnochy
39. 19.10 Retimno Meksyk   – Polska   3-7 Dębicki x 2, M.Grzywa x 2, Mnochy, Gliński, Rosiński
40. 20.10 Retimno Mołdawia   – Polska   1-4 Dębicki x 3, Mnochy
41. 20.10 Retimno Rosja   – Polska   3-2 Dębicki, Rosinski,
2022[13].
42. 12.09 Budapeszt Polska   –   Słowenia 2−0 Dregier, Kucharski
43. 13.09 Budapeszt Polska   –   Maroko 6−0 Dębicki x 2, Dregier, Dudziński, Skorb, Trakul
44. 14.09 Budapeszt Kostaryka   – Polska   0−8 Dudziński x 3, Dębicki, Dregier, Trakul, Kucharski, Makowski
45. 16.09 Budapeszt Polska   – Litwa   4−1 Dregier x 2, Kucharski, Górka
46. 16.09 Budapeszt Anglia   – Polska   2-4 Dębicki x 2, Dregier x 2
47. 17.09 Budapeszt Bułgaria   – Polska   0-1 Kucharski
48. 18.09 Budapeszt Kazachstan   – Polska   3-0
49. 18.09 Budapeszt Niemcy   – Polska   1-3 Trakul x 2, Elsner,

Historia edytuj

Pierwszą selekcję do reprezentacji Polski w minifutbolu przeprowadzono na Mistrzostwach Polski Playarena w roku 2012. Reprezentacja nie miała wówczas selekcjonera, sztabu szkoleniowego, ani skautingu. Rolę skautów pełnili Ambasadorowie Playarena. To właśnie na podstawie ich obserwacji wyłoniono zespół, który rozegrał debiutanckie spotkanie reprezentacji Polski w piłce nożnej 6-osobowej. Pierwszym, historycznym rywalem polskiej kadry byli ówcześni wicemistrzowie Europy – Czesi[14]. Podopieczni Radka Pokornego nie dali szans polskiej drużynie, która odbyła ze sobą zaledwie jeden trening. Trenerem reprezentacji Polski był wówczas Łukasz Zając, ze szkółki juniorskiej Forza Wrocław, a wsparciem merytorycznym służył Rafał Ulatowski.

Na swoje kolejne występy kadra czekać musiała ponad rok. Projekt nabrał rozpędu – zdecydowanie bardziej uważnie obserwowano wyróżniających się zawodników, zaawansowane stały się również poszukiwania selekcjonera. Podczas Mistrzostw Polski Playarena w Warszawie wyłoniono 15-osobową kadrę przed debiutanckim turniejem Mistrzostw Europy EMF w Grecji[15], a swoim doświadczeniem przysłużyli się drużynie Stefan Majewski, Radosław Gilewicz, Marek Citko i Tomasz Smokowski, którzy mieli decydujący głos przy powołaniach. Niedługo przed miniEURO w Rethymno przedstawiono nowego selekcjonera reprezentacji Polski w piłce nożnej 6-osobowej – Klaudiusza Hirscha. Na Mistrzostwach Europy, Polacy dotarli aż do ćwierćfinału, jedyne mecze przegrywając z późniejszymi mistrzami i wicemistrzami Europy – Rumunią oraz Chorwacją. Podopieczni trenera Hirscha zostali ostatecznie sklasyfikowani na szóstej pozycji.

Sukces na turnieju w Grecji dał podwaliny pod dalszą pracę zespołu. Co prawda na kolejnych dwóch turniejach – w Czarnogórze i Chorwacji – trzon drużyny stanowili wciąż weterani z Krety, jednak od tego momentu rozpoczął się autorski projekt selekcjonera, który w gotowym już zespole zaczął wymieniać poszczególne elementy, dopasowując zawodników do swojej wizji gry. Występ Polaków na hali w Herceg Novi zakończył się jednak rozczarowaniem. Po wygraniu rywalizacji w fazie grupowej, biało-czerwoni ponownie trafili na starych znajomych – Kazachów. Ich rewanż za porażkę w Grecji był pokazem dyscypliny – zdeterminowani i świetnie zorganizowani rywale znakomicie się bronili i bezlitośnie punktowali błędy Polaków, eliminując nas z dalszych zmagań.

Kolejny rok, kolejne Mistrzostwa Europy. Turniej we Vrsarze zakończyliśmy sklasyfikowani na siódmym miejscu, choć na kilka minut przed końcem ćwierćfinału z Bośnią Polacy prowadzili 2:0, fetując niesamowitego gola zdobytego przez bramkarza Norberta Jendruczka z własnego pola karnego[16]. W końcówce rywale wyrównali, a następnie okazali się silniejsi psychicznie w serii rzutów karnych.

2016 rok przyniósł kolejny skok w jakości przygotowań do Mistrzostw Europy. Najważniejszą zmianą była organizacja selekcyjnych sesji treningowych w dziesięciu miastach w całej Polsce[17], które obok Mistrzostw Polski były kluczowe dla wyboru nowych zawodników kadry. Drugim ważnym wydarzeniem był mecz towarzyski z Niemcami w Warszawie[18].

Lata 2016 oraz 2017 to także występy w turniejach Mistrzostw Europy, zakończone na 1/8 finału podczas czempionatu na Węgrzech oraz w ćwierćfinale, rok później, w Czechach. Podczas ostatniego z tych turniejów Polacy ponownie odpadli w rzutach karnych, przegrywając w ten sposób z reprezentacją Węgier.

W 2018 roku reprezentacja osiągnęła największy, jak do tej pory, sukces zdobywając tytuł wicemistrzów świata podczas Mundialu rozgrywanego w Lizbonie[19]. Sukces ten zespół Klaudiusza Hirscha powtórzył rok później podczas Mundialu na Krecie[20], gdzie dodatkowo najlepszy strzelec zespołu, Bartłomiej Dębicki, został królem strzelców greckiego turnieju[21].

Selekcjonerzy edytuj

Lista selekcjonerów reprezentacji Polski w minifutbolu.

Imię i nazwisko Lata pracy
  Łukasz Zając 2012
  Klaudiusz Hirsch 2013–2022

Rozgrywki międzynarodowe edytuj

Lista występów reprezentacji Polski w minifutbolu na imprezach rangi mistrzowskiej[22].

Mistrzostwa Europy edytuj

Gospodarz – Rok Wynik M Z R P BZ BS
  Słowacja – 2010 Nie startowała
  Rumunia – 2011 Nie startowała
  Mołdawia – 2012 Nie startowała
  Grecja – 2013 Ćwierćfinał 5 2 1 2 7 6
  Czarnogóra – 2014 1/8 finału 4 2 1 1 8 6
  Chorwacja – 2015 Ćwierćfinał 5 3 1 1 13 4
  Węgry – 2016 1/8 finału 4 2 0 2 10 8
  Czechy – 2017[23] Ćwierćfinał 5 2 2 1 6 4
Razem 5 z 8 turniejów 23 11 5 7 44 28

Mistrzostwa Świata edytuj

Gospodarz – Rok Wynik M Z R P BZ BS
  Portugalia – 2018[24] Finał 7 6 0 1 19 6
  Grecja – 2019[12] Finał 8 6 1 1 32 10
  Węgry – 2022[13] Mecz o 3 m 8 7 0 1 28 7
Razem 3 z 3 turniejów 23 19 1 3 79 23

Historyczne mecze edytuj

Debiut

  • Český Dub (Czechy) – 14 września 2012   Czechy 4−0 Polska   (towarzyski)
    • Skład Polski: Paweł Łopaciński – Jakub Józefiak, Kamil Fryszka, Marcin Antczak – Bartosz Werbski, Michał Rosiak. W meczu wystąpili także Łukasz Dobroch, Łukasz Banasiak, Paweł Maciaszek oraz Maciej Horna.

Najwyższe zwycięstwo reprezentacji Polski

Najwyższa porażka reprezentacji Polski

Pierwsze zwycięstwo

Pierwszy mecz na mistrzostwach Europy

Pierwszy mecz na mistrzostwach Świata

Bilans meczów z innymi reprezentacjami edytuj

  • Stan na 26 października 2022
Rywale Zwycięstwa Remisy Porażki Razem
  Austria 1 0 0 1
  Belgia 1 0 0 1
  Bośnia i Hercegowina 0 1 0 1
  Bułgaria 3 1 0 4
  Chorwacja 1 1 1 3
  Cypr 1 0 0 1
  Czarnogóra 1 0 1 2
  Czechy 0 0 2 2
  Anglia 2 0 0 2
  Estonia 1 0 0 1
  Francja 1 0 0 1
  Kazachstan 1 0 2 3
  Kostaryka 1 0 0 1
  Litwa 2 0 0 2
  Maroko 2 0 0 2
  Meksyk 1 0 0 1
  Mołdawia 1 0 0 1
  Niemcy 2 1 2 5
  Oman 1 0 0 1
  Portugalia 1 0 0 1
  Rumunia 0 0 1 1
  Rosja 0 0 2 2
  Słowacja 0 1 0 1
  Słowenia 3 0 0 3
  Tunezja 1 0 0 1
  Ukraina 1 0 0 1
  Walia 1 1 0 2
  Węgry 0 1 0 1
  Włochy 1 0 0 1

Przypisy edytuj

  1. ↑ Offical ISF World Ranking. soccafederation.com. [dostęp 2022-10-14]. (ang.).
  2. ↑ Reprezentacja Polski w piłce nożnej 6-osobowej. playarena.pl, 2016-08-31. [dostęp 2016-08-31]. (pol.).
  3. ↑ Meet The Poland National Team. soccafederation.com, 2018-09-20. [dostęp 2019-08-14]. (ang.).
  4. ↑ Czechy – Polska. youtube.com, 2012-09-22. [dostęp 2012-09-22]. (pol.).
  5. ↑ miniEURO History. eurominifootball.com, 2016-09-24. [dostęp 2016-09-24]. (ang.).
  6. ↑ miniEURO History. eurominifootball.com, 2016-09-24. [dostęp 2016-09-24]. (ang.).
  7. ↑ Results & Matches. emfeuro.com, 2016-09-24. [dostęp 2016-09-24]. (ang.).
  8. ↑ Results & Matches. emfeuro.com, 2016-09-24. [dostęp 2016-09-24]. (ang.).
  9. ↑ Udany debiut reprezentacji. efortuna.pl, 2016-07-30. [dostęp 2016-07-30]. (pol.).
  10. ↑ Results & Matches. emfeuro.com, 2018-07-19. [dostęp 2018-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-07-19)]. (ang.).
  11. ↑ 2018 World Cup Portugal – Results. soccafederation.com, 2018-09-29. [dostęp 2018-08-14]. (ang.).
  12. ↑ a b 2019 World Cup Crete – Results. soccafederation.com, 2019-10-20. [dostęp 2019-10-20]. (ang.).
  13. ↑ a b 2022 World Cup Hungary – Results. soccafederation.com, 2022-09-18. [dostęp 2022-09-18]. (ang.).
  14. ↑ Czesi za mocni. playarena.pl, 2012-09-19. [dostęp 2012-09-19]. (pol.).
  15. ↑ Znamy ostateczny skład reprezentacji. playarena.pl, 2013-10-01. [dostęp 2013-10-01]. (pol.).
  16. ↑ Polska – Bośnia i Hercegowina. youtube.com, 2016-01-19. [dostęp 2016-01-19]. (pol.).
  17. ↑ Rusza „Polowanie na Reprezentanta. playarena.pl, 2016-05-13. [dostęp 2016-05-13]. (pol.).
  18. ↑ Udany debiut reprezentacji. playarena.pl.com, 2016-07-30. [dostęp 2016-07-30]. (pol.).
  19. ↑ Duma i niedosyt – Polacy „tylko” srebrni na Mistrzostwach Świata. playarena.pl, 2018-09-30. [dostęp 2019-08-14]. (pol.).
  20. ↑ MŚ w socca. Polacy wicemistrzami świata. W finale przegrali z Rosjanami. sportowefakty.wp..pl, 2019-10-21. [dostęp 2019-10-21]. (pol.).
  21. ↑ Były piłkarz Mazura został królem strzelców na Mistrzostwach Świata!. gostynin.info, 2019-10-21. [dostęp 2019-10-21]. (pol.).
  22. ↑ miniEURO History. eurominifootball.com, 2016-09-24. [dostęp 2016-09-24]. (ang.).
  23. ↑ Statystyki drużyn. emfeuro.com, 2018-07-19. [dostęp 2018-07-19]. (pol.).
  24. ↑ 2018 World Cup Portugal – Results. soccafederation.com, 2018-09-29. [dostęp 2019-08-14]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Reprezentacja_Polski_w_minifutbolu&oldid=72926266”