Rezerwat przyrody Kulak
Kulak – rezerwat przyrody znajdujący się na terenie gminy Wodynie w województwie mazowieckim oraz gminy Stoczek Łukowski w województwie lubelskim[1]. Według aktu powołującego zajmuje powierzchnię 47,16 ha[1][3]. Granice rezerwatu obejmują tereny leśne uroczyska Seroczyn (33,24 ha w zarządzie nadleśnictwa Siedlce[3]), stawy i ich otoczenie oraz porośnięte olchą lasy prywatne i nieużytki (w zasięgu terytorialnym nadleśnictwa Łuków).
| rezerwat florystyczny | |
| Typ |
biocenotyczny i fizjocenotyczny[1] |
|---|---|
| Podtyp |
biocenoz naturalnych i półnaturalnych[1] |
| Państwo | |
| Położenie |
mazowieckie – gmina Wodynie, lubelskie – gmina Stoczek Łukowski |
| Mezoregion | |
| Data utworzenia |
1983 |
| Akt prawny | |
| Powierzchnia |
47,16 ha |
| Ochrona | |
Położenie na mapie gminy Wodynie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
Położenie na mapie powiatu siedleckiego  | |
 51°59′32″N 21°57′48″E/51,992222 21,963333
| |
Rezerwat położony jest w Łukowskim Obszarze Chronionego Krajobrazu[3]. W części północnej graniczy z rezerwatem Dąbrowy Seroczyńskie.
Powołany został Zarządzeniem Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 24 listopada 1983 roku w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P. z 1983 r. nr 39, poz. 230[4]). Przedmiotem ochrony jest zachowanie zbiorowisk roślinnych ze stanowiskami wielu gatunków roślin chronionych i rzadkich, a w szczególności stanowiska rosiczki długolistnej[1][3].
Rezerwat nie posiada aktualnego planu ochrony, obowiązują za to zadania ochronne, z których wynika, że obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[1][5].
Klasyfikacja rezerwatu edytuj
Jest to rezerwat florystyczny. Według głównego przedmiotu ochrony stanowi rezerwat biocenotyczny i fizjocenotyczny, podtypu biocenoz naturalnych i półnaturalnych, natomiast według głównego typu ekosystemu jest to rezerwat różnych ekosystemów, podtypu mozaiki różnych ekosystemów[3].
Walory przyrodnicze edytuj
Rzeźba terenu oraz zróżnicowane warunki glebowe i wilgotnościowe tworzą dobre warunki dla bogatej szaty roślinnej. Stwierdzono tu występowanie 15 naturalnych zbiorowisk roślinnych. Jednym z nich jest torfowisko ze stanowiskiem rosiczki długolistnej. Na szczególną uwagę zasługuje zbiorowisko roślin wodnych i zespół rdestnicy stępionej (bardzo rzadki w Polsce – znany dotychczas tylko z Pojezierza Mazurskiego)[3].
Występują tu gatunki:
- objęte ochroną całkowitą: rosiczka długolistna i okrągłolistna, pływacz drobny, fiołek torfowy,
- objęte ochroną częściową: centuria pospolita, kruszczyk szerokolistny, grzybienie białe i listera jajowata[3].
Ponadto na terenie rezerwatu można spotkać wiele innych gatunków rzadkich, wśród nich takie jak: czartawa drobna, potocznik wąskolistny, nerecznica szerokolistna, nerecznica grzebieniasta, ponikło jednoprzysadkowe, zdrojówka rutewkowata, porzeczka alpejska czy kozłek bzowy[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f Rezerwat przyrody Kulak. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-06-03].
- ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 204. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ a b c d e f g h Plan Urządzenia Lasu dla Nadleśnictwa Siedlce na lata 2016-2025 wg stanu lasu w dniu 1 stycznia 2016. Program ochrony przyrody. Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Warszawie. [dostęp 2019-06-03].
- ↑ Zarządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego z dnia 24 listopada 1983 r. w sprawie uznania za rezerwaty przyrody (M.P. z 1983 r. nr 39, poz. 230)
- ↑ Zarządzenie nr 10 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Warszawie z dnia 8 marca 2018 r. w sprawie ustanowienia zadań ochronnych dla rezerwatu przyrody Kulak. [dostęp 2019-06-03].
Linki zewnętrzne edytuj
- Kułak, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 869.