Rita de Barrenechea
María Rita de Barrenechea y Morante de la Madrid, markiza de La Solana, hrabina del Carpio (ur. 23 maja 1757 w Bilbao, zm. 23 listopada 1795 w Madrycie[1]) – hiszpańska pisarka[2].
 Markiza de La Solana, pędzla Francisca Goi, 1794–1795 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
Życiorys edytuj
Urodziła się w 1757 w Bilbao, w Kraju Basków. Pochodziła z rodziny arystokratycznej, była córką José Fernando de Barrenechea y Novia de Salcedo, markiza del Puerto i kawalera zakonu Santiago oraz Any Maríi Morante de La Madrid y Castejón, markizy de La Solana. Rodzina przeniosła się do Valladolid, gdzie María Rita uczyła się w klasztorze Las Huelgas. 3 stycznia 1775 w Valladolid poślubiła Juana de Sahagún de La Mata Linares y Vázquez Dávila y Arce, hrabiego del Carpio, kawalera zakonu Kalatrawy i członka Rady królewskiej. Zamieszkali w Barcelonie, gdzie urodziła dwie córki: Maríę Martinę, która zmarła w dzieciństwie, i Franciscę Javierę. Rodzina przeprowadziła się do Madrytu, gdy hrabia del Carpio został mianowany członkiem Rady Zakonów[2].
Markiza de La Solana przyjaźniła się z księżną Albą i markizą de Pontejos, arystokratkami z wykształconych oświeceniowych elit, tzw. ilustrados. Była jedną z 14 założycielek filantropijnego stowarzyszenia kobiet Junta de Damas. Tworzyła dzieła epickie i liryczne, m.in. komedie pisane prozą Catalín i Catalín y la aya[2].
Zmarła w Madrycie w 1795, świadoma choroby na kilka miesięcy przed śmiercią zamówiła u Francisca Goi swój portret[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Jeannine Baticle: Goya. ABC S.L., 2004, s. 172–173.
- ↑ a b c d Natacha Seseña: Goya y las mujeres. Madrid: Taurus Santillana, 2004, s. 89–94. ISBN 84-306-0507-X.