SM UB-44

Niemiecki okręt podwodny z I wojny światowej

SM UB-44niemiecki jednokadłubowy okręt podwodny typu UB II zbudowany w stoczni AG Weser (Werk 246) w Bremie w roku 1916. Zwodowany 20 kwietnia, wszedł do służby w Kaiserliche Marine 11 maja 1916 roku. Podczas służby, SM UB-44 odbył 2 patrole, w czasie których zatopił jeden statek[1].

SM UB-44
Ilustracja
Jednostka bliźniacza UB-44 – SM UB-45 z załogą na Morzu Czarnym w 1916 roku
Klasa

okręt podwodny

Typ

UB II

Historia
Stocznia

AG Weser, Brema (Werk 246)

Początek budowy

31 lipca 1915

Położenie stępki

3 września 1915

Wodowanie

20 kwietnia 1916

 Kaiserliche Marine
Wejście do służby

11 maja 1916

Los okrętu

zaginął ok. 4 sierpnia 1916 w czasie podróży na Morze Czarne

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


263 tony
287 ton

Długość

36,13 metra

Szerokość

3,2 metra

Zanurzenie

3,7 metra

Zanurzenie testowe

50 metrów

Rodzaj kadłuba

jednokadłubowy

Napęd
2 x silnik Diesla (284 KM), 2 x silnik elektryczny (180 KM)
2 wały napędowe, 2 śruby
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


9,15 węzła
5,81 węzła

Zasięg

6940 Mm przy 5 węzłach (pow.)
45 Mm przy 4 węzłach (zan.)

Uzbrojenie
4 torpedy, potem 6, działo kal. 5 cm SK L/40
Wyrzutnie torpedowe

2 × 500 mm (dziób)

Załoga

23 osoby

Budowa edytuj

Okręt SM UB-44[a] był dwudziestym czwartym z typu UB II, który był następcą typu UB I[2]. Był średnim jednokadłubowym okrętem przeznaczonym do działań przybrzeżnych, o prostej konstrukcji, długości 36,13 metra, wyporności w zanurzeniu 263 ton, zasięgu 6940 Mm przy prędkości 5 węzłów na powierzchni oraz 45 Mm przy prędkości 4 węzłów w zanurzeniu[3]. W typie II poprawiono i zmodernizowano wiele rozwiązań, które były uważane za wadliwe w typie I. Zwiększono moc silników, pojedynczy wał zastąpiono dwoma[4].

Służba edytuj

11 maja 1916 roku (w dniu przyjęcia okrętu do służby) dowódcą jednostki został mianowany porucznik marynarki (niem. Oberleutnant zur See) Franz Wäger, który wcześniej skutecznie dowodził okrętami SM UB-1, SM UC-7 i SM UB-18[5]. Okręt odbył dwa patrole po Morzu Śródziemnym. W czasie pierwszego na pozycji 34°38′N 26°58′E/34,633333 26,966667 storpedował i zatopił brytyjski parowiec „Moeris” o pojemności 3409 BRT. „Moeris” został zbudowany 1902 roku, w stoczni R. Thompson & Sons w Sunderland[6]. Statek, który płynął z Glasgow do Aleksandrii z ładunkiem drobnicowym, zatonął około 46 mil na południowy wschód od przylądka Sidero na Krecie[7].

SM UB-44 zaginął w czasie rejsu na Morze Czarne. Po wypłynięciu z Kotoru miał dotrzeć na półwysep Gallipoli w celu zaokrętowania pilota, który miał go przeprowadzić przez Dardanele. Okręt nigdy tam nie dotarł. Uważa się, że zaginął około 4 sierpnia 1916 roku, a wraz z nim cała załoga, której symboliczny grób znajduje się na cmentarzu wojennym w Heikendorf[8].

Uwagi edytuj

  1. SM – Seiner Majestät.

Przypisy edytuj

  1. Guðmundur Helgason: Ships hit by UB 44. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).
  2. Guðmundur Helgason: WWI U-boats UB 44. [w:] The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).
  3. R. Gardiner, Conway’s All the World Fighting Ships 1906-1921, s. 181.
  4. Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 102. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  5. Franz Wäger, Oberleutnant zur See (Crew 4/07). [w:] The U-boats of World War One 1914-1918 [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-03-26]. (ang.).
  6. SS Moeris (+1916). www.wrecksite.eu. [dostęp 2017-03-27]. (ang.).
  7. Guðmundur Helgason: Ships hit during WWI – Moeris. [w:] WWI U-boat Successes [on-line]. uboat.net. [dostęp 2017-03-27]. (ang.).
  8. Heikendorf (Möltenort), Landkreis Plön, Schleswig-Holstein: U-Boot-Ehrenmal Möltenort UB-44. Onlineprojekt Gefallenendenkmäler. [dostęp 2017-03-27]. (niem.).

Bibliografia edytuj

  • Eberhard Moller, Werner Brack: The Encyclopedia of U-Boats from 1904 to the Present. Londyn: Greenhill Books Lionel Leventhal Ltd., 2004, s. 43. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
  • Robert Gardiner (red.): Conway’s All the World Fighting Ships 1906-1921. Londyn: Conway Maritime Press Ltd., 1985, s. 180. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
  • Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, marzec 2007, s. 99. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).