Schronisko w Iglicy
Schronisko w Iglicy – schron jaskiniowy znajdujący się na wzniesieniu Rogożowej Skały[1], w miejscowości Przeginia, w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Jerzmanowice-Przeginia[2]. Skała znajduje się w najwyższej części Doliny Czubrówki na Wyżynie Olkuskiej w obrębie Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[3].
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel |
prywatny |
| Długość |
10,4 m |
| Głębokość |
3,3 m |
| Wysokość otworów |
ok. 408 m n.p.m. |
| Ekspozycja otworów |
ku południowemu wschodowi |
| Kod |
J.Olk.I-09.56 |
Położenie na mapie gminy Jerzmanowice-Przeginia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego  | |
 50°13′49″N 19°48′27″E/50,230417 19,807639
| |
| Strona internetowa | |
Opis schroniska
edytujSchronisko znajduje się w najdalej na południe wysuniętej skale Rogożowej Turni, stojącej u podstawy wzniesienia, na obrzeżu lasu i pól uprawnych. Znajduje się u jej wschodniej podstawy, w porośniętym leszczyną i jeżynami stromym zboczu. Jest to okap z płytką wnęką i ciągnącą się od niej w skale szczeliną[1].
Schronisko powstało na pionowej szczelinie skalnej w wapieniach z okresu jury późnej. Ściany skały pokrywają czarne i rude naloty, a w skale znajdują się krzemienie. Dno schroniska pokrywa drobny wapienny gruz i piasek oraz liście[1].
Historia dokumentacji
edytujSchronisko było znane od dawna, ale nie było w literaturze wymieniane. Po raz pierwszy pomierzyli go M. Kozioł i A. Polonius w lipcu 2014 r. Plan wykonał Adam Polonius[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d Adam Polonius, Schronisko w Iglicy [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2019-06-30].
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2019-02-03].
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: PWN, 1998, ISBN 83-01-12479-2