Wikipedia

Scuola Grande di San Giovanni Evangelista

Scuola Grande di San Giovanni Evangelista – budynek Wielkiej Scuoli św. Jana Ewangelisty w Wenecji, położony w dzielnicy (sestiere) San Polo oraz nazwa bractwa religijnego, założonego w tym mieście w 1261 roku.

Scuola Grande di San Giovanni Evangelista
Ilustracja
Marmurowa przegroda Pietra Lombarda i kampanila kościoła San Giovanni Evangelista (z tyłu)
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Wenecja

Adres

San Polo 2454,
30125 Venezia,
Italia

Typ budynku

pałac

Styl architektoniczny

renesansowy

Architekt

Pietro Lombardo, Mauro Codussi

Rozpoczęcie budowy

1454

Ukończenie budowy

1512

Położenie na mapie Wenecji
Mapa konturowa Wenecji, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Scuola Grande di San Giovanni Evangelista”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry znajduje się punkt z opisem „Scuola Grande di San Giovanni Evangelista”
Położenie na mapie Wenecji Euganejskiej
Mapa konturowa Wenecji Euganejskiej, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Scuola Grande di San Giovanni Evangelista”
Ziemia45°26′18,07″N 12°19′33,53″E/45,438353 12,325981
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Początek Scuoli edytuj

Scuola di San Giovanni Evangelista jako konfraternia została założona w 1261 w kościele Sant’Aponal. W 1301 roku Scuola przeniosła się do kwartału San Stín wynajmując od rodziny Badoer kilka pomieszczeń na najwyższym piętrze hospicjum dla ubogich, starszych ludzi, położonym w sąsiedztwie kościoła San Giovanni Evangelista. W kościele Scuola mogła wykonywać swoje obrzędy religijne. Wynajęte pomieszczenia wyremontowano w latach 1349–1354. Dzięki darowiźnie w 1369 roku relikwii Krzyża, dokonanej przez Philippe’a de Mezieres, kanclerza Królestwa Cypru, szkoła mogła wykupić nie tylko wynajmowane dotąd pomieszczenia, ale i całe hospicjum. W latach 1414–1420 przeprowadziła w nim prace modernizacyjne dostosowując je do swoich wymagań. Dla relikwii Krzyża zbudowano relikwiarz. W 1420 roku zlecono Jacopo Belliniemu namalowanie dwóch cykli obrazów, które jednak wkrótce uległy zniszczeniu. W ostatniej dekadzie stulecia jego syn, Gentile Bellini wraz ze swymi współpracownikami rozpoczęli malowanie cyklu "Miracoli della della Croce reliquia" (Cuda Relikwii Krzyża), który miał zastąpić zniszczone cykle ojca[1].

Budynek edytuj

W 1454 roku budynek Scuoli został wzbogacony o gotycką elewację boczną oraz o marmurową przegrodę (Septo Marmoreo) z portalem prowadzącym na dziedziniec, zbudowaną w latach 1478–1481 przez Pietra Lombarda. Portal został zwieńczony łukiem z orłem - symbolem Świętego Jana Ewangelisty. W 1498 roku Zgromadzenie Scuoli postanowiło wybudować nową klatkę schodową, a jej projekt i budowę zlecono Maurowi Codussiemu. W I połowie XVI wieku ukończono salę dell'Albergo, a Tycjan i jego warsztat ukończyli serię obrazów przeznaczonych dla stropu sali. Obraz Wizja Świętego Jana Ewangelisty znajduje się obecnie w Waszyngtonie, a dzieła członków warsztatu – w Gallerie dell’Accademia. Pod koniec stulecia Palma młodszy namalował 4 obrazy cyklu Historie z Apokalipsy, przeznaczone dla ścian Sali dell'Albergo. W XVII wieku w Scuoli przeprowadzano prace konserwatorskie, natomiast w kolejnym stuleciu, dzięki wydatnej darowiźnie wyremontowano najwyższe piętro budynku; w 1727 roku, architekt Giorgio Massari rozpoczął restaurację Sali dell'Albergo oraz podniósł o 5 metrów strop Salone di San Giovanni. Przebudował całkowicie ściany nośne i zbudował 12 dużych, owalnych okien aby oświetlić wnętrza. Dziełem Massariego była również marmurowa posadzka w korytarzu (1752). Na ołtarzu w Sala Capitolare umieszczono wielki posąg Świętego Jana Ewangelisty dłuta Giovanniego Marii Morlaitera[1].

Zniesienie i reaktywacja Scuoli edytuj

12 maja 1797 roku nastąpił kres Republiki Weneckiej. Napoleońskim dekretem z 25 kwietnia 1806 roku Scuola została zniesiona, a jej majątek częściowo sprzedany. Obrazy zostały przejęte przez państwo, ale pozostały w Wenecji wchodząc z czasem w skład kolekcji Gallerie dell’Accademia[1]. Na mocy dekretu przepadek groził relikwiarzowi Krzyża, który miał być zabrany do Palazzo della Zecca celem przetopienia, ale staraniem Giovanniego Andrighettiego został wykupiony i dzięki pośrednictwu patriarchy Wenecji powrócił do Scuoli[2]. Za rządów austriackich planowano zburzenie budynków Scuoli, ale w 1856 roku, staraniem Gaspare Biondettiego Crovato i grupy wenecjan udało się zgromadzić niezbędne fundusze i odkupić budynki od państwa austriackiego, a następnie wznowić działalność Bractwa Świętego Jana Ewangelisty[1].

XX wiek edytuj

W 1931 roku papież Pius XI podniósł Scuolę do rangi arcykonfraterni[1].

XXI wiek edytuj

Obecnie budynek Scuoli jest wykorzystywany do organizowania konferencji i koncertów, a gdy nie ma w nim planowanych imprez, jest udostępniony do zwiedzania[3].

  •  
    Sala Capitolare
  •  
    Sala Capitolare – fragment posadzki
  •  
    Giuseppe Angeli, plafon Sąd Ostateczny w Sala Capitolare
  •  
    Sala dell'Albergo – Palma młodszy, Czterej jeźdźcy Apokalipsy

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b c d e Scuola Grande San Giovanni Evangelista: Scuola Grande. www.scuolasangiovanni.it. [dostęp 2016-09-05]. (ang.).
  2. ↑ Venezia.it: Scuola Grande di San Giovanni Evangelista. www.venezia.net. [dostęp 2016-09-05]. (wł.).
  3. ↑ Lonely Planet: Scuola Grande di San Giovanni Evangelista. www.lonelyplanet.com. [dostęp 2016-09-05]. (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Scuola_Grande_di_San_Giovanni_Evangelista&oldid=71641818”