Wikipedia

Slalom równoległy

Slalom równoległy – jedna z konkurencji narciarstwa alpejskiego rozgrywana zarówno wśród mężczyzn jak i kobiet, m.in. w ramach Pucharu Świata w narciarstwie alpejskim.

Zasady edytuj

Zawody indywidualne edytuj

Zawody polegają na tym, że na stoku ścigają się dwaj (lub więcej) zawodnicy, jadący na (w miarę możliwości) tak samo ustawionej trasie slalomowej. Trasa przejazdu wyznaczona jest jedynie przez wewnętrzne tyczki lub pary tyczek (w pozostałych konkurencjach bramka to tyczka (lub para tyczek) wewnętrzna i zewnętrzna). Różnica poziomów między startem a metą musi wynosić 80–100 m, a liczba bramek zawierać się w przedziale 20–30. Jeśli slalom rozgrywany jest na dwóch trasach, jedna ma tyczki niebieskie, druga – czerwone. Odległość między tymi samymi bramkami sąsiednich tras musi wynosić 6–7 m. Obaj (lub więcej) zawodnicy startują, gdy otworzą się jednocześnie ich bramki startowe. Zawody rozgrywane są metodą pucharową, do startu dopuszczanych jest 32 najlepszych zgłoszonych zawodników (zgodnie z posiadanymi przez nich punktami FIS). Charakter trasy odpowiada slalomowi lub krótkiej trasie slalomu giganta, na której niektórzy zawodnicy używają również bardzo krótkich nart (165 cm).

Zawody drużynowe edytuj

Zawody drużynowe odbywają się również systemem pucharowym. Do zawodów dopuszczanych jest 16 lub 8 reprezentacji krajowych. Jeśli któraś reprezentacja nie wystartuje, nie jest dodawana żadna inna reprezentacja (tak było w Mistrzostwach Świata w narciarstwie alpejskim w 2011 roku, gdy wystartowało 11 drużyn). W każdej reprezentacji zgłaszanych jest 4–6 zawodników (co najmniej 2 kobiety i 2 mężczyzn), ale w danej rundzie startuje 4 (2 mężczyzn i 2 kobiety), w której kobiety i mężczyźni jadą na zmianę: kobieta drużyny A na niebieskiej trasie, mężczyzna drużyny A na niebieskiej trasie, kobieta drużyny A na czerwonej trasie i mężczyzna drużyny A na czerwonej trasie. Za wygranie przejazdu drużyna zdobywa punkt. Do kolejnej rundy awansuje drużyna, która zdobędzie więcej punktów (4:0 lub 3:1, jeśli w każdym przejeździe choć jeden zawodnik dojedzie do mety), w przypadku remisu awansuje ta drużyna, której łączny czas lepszego mężczyzny i lepszej kobiety jest lepszy.

Historia edytuj

Po raz pierwszy zawody w slalomie równoległym w ramach Pucharu Świata rozegrano w 1975 roku w Val Gardena. Później – przez kilkanaście lat – rozgrywano zawody jedynie w ramach Pucharu Narodów lub jako dyscypliny pokazowe prezentowane na koniec sezonu Pucharu Świata. W 1986 r. w Wiedniu po raz pierwszy rozegrano zawody przy sztucznym świetle. W latach 1986 i 1987 przeprowadzono dwa pokazowe zawody kobiet w Olympiapark w Monachium. Na każdych zawodach było ok. po 50 tysięcy widzów. W 1997 roku rozegrano w ramach Pucharu Świata dwie konkurencje w slalomie równoległym (w Tignes i Mammoth Mountain), w tym jedną w równoległym slalomie gigancie. W 2009 roku przeprowadzono dwukrotnie promocyjne zawody w slalomie równoległym w Moskwie (2 stycznia i 21 listopada).

Po kilkunastoletniej przerwie zawody Pucharu Świata w slalomie równoległym zostały rozegrane w Monachium 2 stycznia 2011 roku[1]. Zwyciężyli Maria Pietilä-Holmner i Ivica Kostelić. Zawody obserwowało 30 tysięcy widzów.

W ramach Mistrzostw Świata w Narciarstwie Alpejskim w 2011 roku rywalizację drużynową rozegrano w dniu 16 lutego 2011 roku w Garmisch-Partenkirchen w Niemczech w postaci slalomu równoległego (giganta). Zakwalifikowano do niego 16 najwyżej punktowanych drużyn w klasyfikacji FIS[2]. Pięć z nich (Norwegia, Słowenia, Finlandia, Japonia i Liechtenstein) zdecydowało się nie brać udziału w tych zawodach, ostatecznie startowało 11 drużyn (spośród których 5 najwyżej punktowanych otrzymało dziką kartę i awansowało do ćwierćfinału bez udziału w eliminacjach).

Na zamknięcie sezonu 2010/11 20 marca 2011 roku w ośrodku narciarskim Lenzerheide w Szwajcarii w ramach Pucharu Świata FIS rozegrano zawody drużynowe (również w gigancie) o nazwie Nations Team Event, których rezultaty nie liczyły się jednak do punktacji pucharu. Na starcie stanęło 9 drużyn, spośród których Czechy musiały walczyć z Chorwacją o awans do ćwierćfinału (wygrały Czechy). Pozostałe 7 drużyn (Austria, Francja, Kanada, Niemcy, Szwajcaria, Szwecja i Włochy) miało dziką kartę.

W sezonie 2011/2012 zawody noworoczne w Monachium nie były rozgrywane. Natomiast 21 lutego 2012 roku rozegrano w Moskwie zawody slalomu równoległego kobiet i mężczyzn. Zawody zostały rozegrane na terenie Kompleksu Sportowego Łużniki przy sztucznym oświetleniu na sztucznym stoku o wysokości ok. 60 m[3].

Od 2012 roku niektóre zawody slalomu równoległego rozgrywane są w formule City Event. Jest to dyscyplina łącząca cechy slalomu i slalomu giganta: system pucharowy, co najmniej 20 bramek oddalonych od siebie o co najmniej 10 m, bramki zaznaczone tylko jedną, wewnętrzną, podwójną tyczką; wymagania sprzętowe jak dla slalomu[4].

W sezonie 2012/2013 zawody w ramach Pucharu Świata FIS w slalomie równoległym były rozgrywane kolejny raz w formule City Event dwukrotnie dla obu płci:

  • zawody noworoczne, 1 stycznia 2013 roku w Monachium o 17:45 w Olympiapark München
  • zawody 29 stycznia 2013 roku w Moskwie 29 stycznia o 17:00 (CET).

W sezonach 2013/2014, 2014/2015 i 2015/2016 zawody planowane w formule City Event w Monachium 1 stycznia zostały odwołane[5].

Od sezonu 2015/2016 zawody slalomu równoległego w ramach Pucharu Świata są rozgrywane trzykrotnie w sezonie:

  • w grudniu w Alta Badia (mężczyźni w slalomie gigancie, w grudniu 2017 roku rozegrano również równoległy slalom kobiet w Courchevel)
  • 1 stycznia w Oslo (w 2018 roku) (obie płcie w formule City Event)
  • pod koniec stycznia lub lutym w Sztokholmie (obie płcie w formule City Event).

24 lutego 2018 roku po raz pierwszy w programie Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Pjongczangu odbyły się drużynowe zawody w slalomie równoległym. Trasa liczyła 26 bramek i uskok (po 9 bramce). W zawodach wzięło udział 16 drużyn: Austria, Korea Południowa (awans Austrii), Szwecja, Słowenia (awans Szwecji), USA, Wielka Brytania (awans Wielkiej Brytanii), Sportowcy olimpijscy z Rosji, Norwegia (awans Norwegii), Czechy, Włochy (awans Włoch), Francja, Kanada (awans Francji), Niemcy, Słowacja (awans Niemiec), Szwajcaria i Węgry (awans Szwajcarii). W półfinale Austria pokonała Szwecję, Norwegia Wielką Brytanię, Francja Włochy i Szwajcaria Niemcy. W finale Szwajcaria pokonała Austrię, a Norwegia Francję.

Wyniki edytuj

Pełna lista zawodów (w tym pokazowych) w slalomie równoległym rozgrywanych w ramach lub przy okazji Pucharu Świata oraz olimpiad zimowych (zawody drużynowe).

Zawody indywidualne edytuj

Data Ośrodek Mężczyźni Kobiety Dyscyplina
22-23 marca 1975   Val Gardena*   Gustav Thöni   Monika Kaserer Slalom
20 marca 1976   Mont St. Anne   Franco Bieler   Bernadette Zurbriggen Slalom
19 marca 1978   Arosa   Phil Mahre   Annemarie Moser-Pröll Slalom
16 marca 1980   Saalbach   Anton Steiner   Annemarie Moser-Pröll Slalom
30 marca 1981   Laax   Ingemar Stenmark   Tamara McKinney Slalom
28 marca 1982   Montgenèvre   Phil Mahre   Maria Epple Slalom
21 marca 1983   Furano   Ingemar Stenmark   Anne-Flore Rey Slalom
25 marca 1984   Oslo   Hans Enn   Olga Charvátová Slalom
6 stycznia 1986   Wiedeń   Ivano Edalini - Slalom
23 marca 1986   Bromont   Paul Frommelt   Vreni Schneider Slalom
22 grudnia 1987   Bormio   Pirmin Zurbriggen   Brigitte Oertli Slalom
27 marca 1988   Saalbach   Alberto Tomba   Christina Meier-Höck Slalom
11 marca 1989   Shiga Kōgen   Bernhard Gstrein   Chantal Bournissen Slalom
24 marca 1991   Waterville   Urs Kälin   Anita Wachter Slalom
24 października 1997   Tignes*   Josef Strobl   Leïla Piccard Slalom gigant
28 listopada 1997   Mammoth Mountain* -   Hilde Gerg Slalom
2 stycznia 2011   Monachium*   Ivica Kostelić   Maria Pietilä-Holmner Slalom
21 lutego 2012   Moskwa*   Alexis Pinturault   Julia Mancuso Slalom
1 stycznia 2013   Monachium*   Felix Neureuther   Veronika Velez-Zuzulová Slalom gigant
29 stycznia 2013   Moskwa*   Marcel Hirscher   Lena Dürr Slalom
21 grudnia 2015   Alta Badia*   Kjetil Jansrud - Slalom gigant
23 lutego 2016   Sztokholm*   Marcel Hirscher   Wendy Holdener City Event
19 grudnia 2016   Alta Badia*   Cyprien Sarrazin - Slalom gigant
31 stycznia 2017   Sztokholm*   Linus Straßer   Mikaela Shiffrin City Event
18 grudnia 2017   Alta Badia*   Matts Olsson - Slalom gigant
20 grudnia 2017   Courchevel* -   Mikaela Shiffrin Slalom
1 stycznia 2018   Oslo* (Holmenkollen)   André Myhrer   Mikaela Shiffrin City Event, 18 bramek
30 stycznia 2018   Sztokholm*   Ramon Zenhäusern   Nina Haver-Løseth City Event
9 grudnia 2018   Sankt Moritz* -   Mikaela Shiffrin Slalom
17 grudnia 2018   Alta Badia   Marcel Hirscher - Slalom gigant
1 stycznia 2019   Oslo*   Marco Schwarz   Petra Vlhová City Event
19 lutego 2019   Sztokholm*   Ramon Zenhäusern   Mikaela Shiffrin City Event

* – zawody zaznaczone kolorowym tłem były liczone do punktacji Pucharu Świata.

Zawody drużynowe edytuj

Data Ośrodek 1. miejsce 2. miejsce 3. miejsce 4. miejsce Dyscyplina Szczegóły
14 marca 2010   Garmisch-Partenkirchen   Czechy   Szwajcaria   Austria   Chorwacja Slalom gigant Puchar Świata w narciarstwie alpejskim, wyniki na stronie FIS
13 lutego 2011   Garmisch-Partenkirchen   Francja   Austria   Szwecja   Włochy Slalom gigant Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2011, wyniki na stronie FIS
20 marca 2011   Lenzerheide   Niemcy   Włochy   Austria   Szwajcaria Slalom gigant Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
5 marca 2012   Roccaraso   Słowenia   Włochy   Szwajcaria   Austria Slalom gigant Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
16 marca 2012   Schladming   Austria   Szwajcaria   Szwecja   Stany Zjednoczone Slalom gigant Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
12 lutego 2013   Schladming   Austria   Szwecja   Niemcy   Kanada Slalom gigant Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2013, wyniki na stronie FIS
23 lutego 2013   Quebec   Szwecja   Szwajcaria   Kanada   Austria Slalom gigant Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
15 marca 2013   Lenzerheide   Niemcy   Szwecja   Włochy   Austria Slalom gigant Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
25 lutego 2014   Innsbruck   Szwecja   Norwegia   Szwajcaria   Stany Zjednoczone Slalom gigant Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
14 marca 2014   Lenzerheide   Szwajcaria   Stany Zjednoczone   Austria   Włochy Slalom gigant Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
10 lutego 2015   Vail – Beaver Creek   Austria   Kanada   Szwecja   Szwajcaria Slalom gigant Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2015, wyniki na stronie FIS
20 marca 2015   Méribel   Szwajcaria   Szwecja   Austria   Włochy Slalom gigant Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
18 marca 2016   Sankt Moritz   Szwajcaria   Niemcy   Szwecja   Francja Slalom gigant Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
14 lutego 2017   Sankt Moritz   Francja   Słowacja   Szwecja   Szwajcaria Slalom gigant Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2017, wyniki na stronie FIS
17 marca 2017   Aspen   Szwecja   Niemcy   Francja   Włochy Slalom gigant Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
24 lutego 2018   Yongpyong   Szwajcaria   Austria   Norwegia   Francja Slalom gigant Zimowe Igrzyska Olimpijskie 2018, wyniki na stronie FIS
16 marca 2018   Åre   Szwecja   Francja   Niemcy   Austria Slalom gigant Puchar Świata, wyniki na stronie FIS
12 lutego 2019   Åre   Szwajcaria   Austria   Włochy   Niemcy Slalom gigant Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 2019, wyniki na stronie FIS
15 marca 2019   Grandvalira   Szwajcaria   Norwegia   Niemcy   Kanada Slalom gigant Puchar Świata, wyniki na stronie FIS

Wyniki w zawodach drużynowych, mimo że rozgrywanych w ramach Pucharu Świata, na mistrzostwach świata i igrzyskach olimpijskich, nie są liczone do punktacji Pucharu Świata.

Slalom równoległy w Polsce edytuj

W dniach 22–24 stycznia 2019 roku na trasie Palenica 1 w Szczawnicy rozegrano Międzynarodowe Mistrzostwa Polski w Narciarstwie Alpejskim 2019, w ramach których 24 stycznia po raz pierwszy organizowano zawody w slalomie równoległym kobiet i mężczyzn. W kategorii mężczyzn zwyciężył Michał Michalik z NKN Warszawa, a w kategorii kobiet – Katarzyna Wąsek z SRS Czantoria[7].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Jakub Wojczyński: Slalom równoległy zagościł w Pucharze Świata. Przegląd Sportowy (Sports.pl), 2011-01-03. [dostęp 2011-02-24].
  2. ↑ W sezonie 2010/2011 Polska była klasyfikowana na 22. miejscu (na 23 klasyfikowane państwa), za Wielką Brytanią i przed Monako (m.in. klasyfikacja drużynowa na stronie FIS)
  3. ↑ Mancuso, Pinturault claim Moscow city event points. [dostęp 2012-04-15]. (ang.).
  4. ↑ City Event Rules for Alpine World Cup [online], fis-ski.com, 25 lipca 2016 [dostęp 2018-01-01] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-28] (ang.).
  5. ↑ Informacja o odwołaniu Cicy Event w Monachium 1 stycznia 2014 roku na stronie FIS. [dostęp 2014-10-12].
  6. ↑ Alpine Team Event, Yongpyong Alpine Centre [online], 24 lutego 2018 [dostęp 2018-02-24].
  7. ↑ Anna Karczewska, Wąsek i Michalik mistrzami Polski w PSL [online], www.pzn.pl, 24 stycznia 2019 [dostęp 2019-01-24] [zarchiwizowane z adresu 2019-01-27].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Slalom_równoległy&oldid=72472127”