Soliskowe Kopy
Soliskowe Kopy (słow. Soliskové kopy) – grupa szczytów w Grani Soliska w słowackich Tatrach Wysokich. Wznoszą się one nad Doliną Młynicką i Doliną Furkotną, w odcinku grani pomiędzy Zadnią Soliskową Szczerbiną a Wielkim Soliskiem[1]. Ten fragment grzbietu stanowi w praktyce wydłużoną, północną grań Wielkiego Soliska, w której poszczególne obiekty wyróżniają się bardziej od strony Doliny Furkotnej[1].
W kolejności od północy (od Zadniej Soliskowej Szczerbiny) są to następujące wierzchołki wraz z rozdzielającymi je przełączkami[1][2]:
- Zadnia Soliskowa Kopa (Zadná solisková kopa),
- Zadni Soliskowy Karb (Zadný soliskový zárez),
- Pośrednia Soliskowa Kopa (Prostredná solisková kopa),
- Pośredni Soliskowy Karb (Prostredný soliskový zárez),
- Skrajna Soliskowa Kopa (Predná solisková kopa),
- Skrajny Soliskowy Karb (Predný soliskový zárez).
Autorzy atlasu satelitarnego Tatry i Podtatrze w grani tej wyróżnili jeszcze Bystrą Kopę, wznoszącą się pomiędzy Zadnią Soliskową Szczerbiną a Zadnią Soliskową Kopą oraz Małą Soliskową Kopę, znajdującą się pomiędzy Pośrednim Soliskowym Karbem a Skrajną Soliskową Kopą[3]. Jednocześnie dla Skrajnej Soliskowej Kopy zaproponowali nazwę Wielka Soliskowa Kopa. Obydwie wymienione kopy nie zostały opisane ani nazwane w przewodniku taternickim Arno Puškáša[1].
Historia edytuj
Pierwsze przejścia granią Soliskowych Kop:
- Günter Oskar Dyhrenfurth i Hermann Rumpelt, 10 czerwca 1906 – letnie,
- Adam Karpiński i Stefan Osiecki, 12 kwietnia 1925 – zimowe[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Arno Puškáš: Vysoké Tatry, horolezecký sprievodca monografia, diel IX. Bratislava: Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, 1988, s. 96, 101-102, 106-109.
- ↑ Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych.
- ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 138. ISBN 83-909352-2-8.