Spartak Moskwa (piłka nożna)

rosyjski klub piłki nożnej

Futbolnyj Kłub „Spartak” Moskwa (ros. Футбольный клуб «Спартак» Москва) – rosyjski wielosekcyjny klub sportowy z siedzibą w Moskwie, znany z sukcesów sekcji piłkarskiej. Drużyna piłkarska występuje w rozgrywkach Priemjer Ligi. Nazwa pochodzi od Spartakusa, starożytnego wojownika, który wzniecił bunt przeciwko Rzymowi[1].

Spartak Moskwa
«Спартак» Москва
Ilustracja
Pełna nazwa

ОАО Футбольный клуб «Спартак» Москва

Przydomek

Мясо (Mięso)
Спартачи (Spartaczi)
Красно-белые (Czerwono-Biali)

Barwy

       
czerwono-białe

Data założenia

18 kwietnia 1922

Debiut w najwyższej lidze

1936

Liga

Priemjer-Liga

Państwo

 Rosja

Miasto wydzielone

 Moskwa

Stadion

Otkrytije Ariena

Sponsor techniczny

Nike

Właściciel

Wagit Alekperow (36,8%)
Leonid Fiedun (32,7%)
inni (30,5%)

Prezes

Leonid Fiedun

Menedżer generalny

Jewgienij Mieleżykow

Trener

Guillermo Abascal

Asystent trenera

Valter Dias
Arnaldo Teixeira

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Kluby-protoplaści edytuj

Historia edytuj

 
Akt założenia Spartaka

Spartak był założony w 1934 roku przez braci Starostinów, ale historia zespołu sięga do 1922 roku i tę datę klub uznaje oficjalnie[2]. Do historii klubu przypisuje się drużyny Krasnaja Priesnia i Piszczewiki grające w Mistrzostwach Moskwy. Bezpośrednim poprzednikiem Spartaka była natomiast Promkoopieracyja. W czasach Związku Radzieckiego klub oficjalnie był amatorski, chociaż faktycznie prawie zawsze funkcjonował profesjonalnie. Jesienią 1936 roku zdobył swoje pierwsze mistrzostwo ZSRR, a jego popularność w społeczeństwie cały czas rosła.

W latach 60. drużyna Spartaka wywalczyła dwa razy mistrzostwo kraju. Kolejna dekada przyniosła wielki kryzys i w 1976 roku Spartak spadł z elity. Powrót Spartaka był natychmiastowy i w 1979 roku zdobył on mistrzostwo pokonując Dynamo Kijów. Nową historię klub pisał już po rozpadzie Związku Radzieckiego, kiedy to stał się hegemonem nowo utworzonej Top Dywizji w Rosji. W pierwszych 10 latach jej istnienia zespół Spartaka wywalczył 9 razy mistrzostwo i reprezentował Rosję w rozgrywkach Ligi Mistrzów, Pucharu UEFA i Pucharu Zdobywców Pucharów.

Problemy zaczęły się wraz ze śmiercią prezesa klubu Nikołaja Starostina, który powierzył całą opiekę nad drużyną trenerowi Olegowi Romancewowi. Spartak popadł w kłopoty finansowe, a przejął go bogaty biznesmen Andriej Czerwiczenko, który traktował klub jako pralnię brudnych pieniędzy. Wraz z jego odejściem 2004 roku Spartak zaczął powoli odzyskiwać dawną pozycję i w 2005 zdobył wicemistrzostwo Rosji, pozbawiając go w ostatniej kolejce Lokomotiw Moskwa i kwalifikując się do eliminacji do Ligi Mistrzów 2006/2007. Od jesieni 2003 roku do końca 2007 roku podstawowym bramkarzem klubu był reprezentant Polski, były zawodnik Szachtara Donieck i Legii WarszawaWojciech Kowalewski.

Piłkarze edytuj

Obecny skład edytuj

Stan na 15 kwietnia 2022
Nr Poz. Piłkarz
2 OB   Samuel Gigot (wyp. z Olympique Marsylia)
3 OB   Maximiliano Caufriez
5 OB   Leon Klassen
7 NA   Aleksandr Sobolew
8 PO   Victor Moses
10 PO   Zielimchan Bakajew
14 OB   Gieorgij Dżykija (kapitan)
17 PO   Christopher Martins Pereira (wyp. z BSC Young Boys)
18 PO   Nail Umiarow
19 NA   Shamar Nicholson
22 PO   Michaił Ignatow
23 OB   Nikita Czernow
Nr Poz. Piłkarz
24 NA   Quincy Promes
25 PO   Danił Prucew
26 PO   Daniił Chłusiewicz
29 OB   Ilja Kutiepow
39 OB   Pawieł Masłow
47 PO   Roman Zobnin
57 BR   Aleksandr Sielichow
68 PO   Rusłan Litwinow
88 BR   Ilja Swinow
92 OB   Nikołaj Rasskazow
97 PO   Daniił Dienisow
98 BR   Aleksandr Maksimienko

Piłkarze na wypożyczeniu edytuj

Nr Poz. Piłkarz
OB   Ilja Gaponow (w Krylji Sowietow Samara do 30 czerwca 2022)
NA   Maksim Głuszenkow (w Krylji Sowietow Samara do 30 czerwca 2022)
PO   Jorrit Hendrix (w Feyenoordzie do 30 czerwca 2022)
PO   Alex Král (w West Hamie United do 30 czerwca 2022)
NA   Jordan Larsson (w AIK-u do 30 czerwca 2022)
PO   Rieziuan Mirzow (w Elche CF do 30 czerwca 2022)
Nr Poz. Piłkarz
NA   Ezequiel Ponce (w FK Chimkach do 30 czerwca 2022)
NA   Pedro Rocha (w Athletico Paranaense do 30 czerwca 2022)
PO   Guus Til (w Feyenoordzie do 30 czerwca 2022)
PO   Oston Urunov (w FK Ufie do 30 czerwca 2022)
OB   Ayrton Lucas (w CR Flamengo do 31 grudnia 2022)

Barwy i symbole edytuj

Od początku istnienia klubu jego barwami są kolory czerwony i biały. Autorstwo klubowego herbu przypisuje się Nikołajowi Starostinowi.

 
 
 
 
 
1935
 
 
 
 
 
1985
 
 
 
 
 
1994
 
 
 
 
 
1998
 
 
 
 
 
2001
 
 
 
 
 
2012
 
 
 
 
 
2014

Sukcesy edytuj

Międzynarodowe edytuj

Krajowe edytuj

  Zdobyte trofea w rozgrywkach Związku Radzieckiego (stan na: 1991 r.)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Mistrzostwo
I miejsce 12 1936 (jesień), 1938, 1939, 1952, 1953, 1956, 1958, 1962, 1969, 1979, 1987, 1989
II miejsce 11 1937, 1954, 1955, 1968, 1974, 1980, 1981, 1983, 1984, 1985, 1991
III miejsce 11 1936 (wiosna), 1940, 1946, 1948, 1949, 1957, 1961, 1963, 1970, 1982, 1986

Puchar
zdobywca 10 1938, 1939, 1946, 1947, 1950, 1958, 1963, 1965, 1971, 1992
finalista 5 1948, 1952, 1957, 1972, 1981

Puchar Ligi
zdobywca 1 1987
finalista -
  Zdobyte trofea w rozgrywkach Rosji (stan na: koniec sezonu 2021/22)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)
 
Mistrzostwo
I miejsce 10 1992, 1993, 1994, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2017
II miejsce 6 2005, 2006, 2007, 2009, 2012, 2021
III miejsce 3 1995, 2002, 2018
 
Puchar
zdobywca 4 1994, 1998, 2003, 2022
finalista 2 1996, 2006
 
Superpuchar
zdobywca 1 2017
finalista 4 2004, 2006, 2007, 2022

Stadion edytuj

Przez większość swojej historii Spartak nie miał własnego stadionu; rozgrywał swoje "domowe" mecze na Łużnikach lub korzystał z obiektów innych moskiewskich drużyn.

W 2014 roku otwarto w Moskwie Stadion Otkrytije Ariena. Pierwszy mecz na tym stadionie Spartak rozegrał 5 września 2014, remisując towarzysko z serbską Crveną Zvezdą 1–1.

Trenerzy edytuj

Przypisy edytuj

  1. Tomasz Wołek: Futbol - historie prawdziwe. s. 116–117. ISBN 978-83-7770-993-1.
  2. Russia - List of Foundation Dates and Name Changes. RSSSF. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj