Wikipedia

Stadion U drožďárny

stadion piłkarski w Cieplicach, Republika Czeska

Stadion U drožďárny – nieistniejący już stadion piłkarski w Cieplicach, w Czechach. Istniał od 1910 roku do lat 90. XX wieku. Mógł pomieścić 18 000 widzów[1]. Przed II wojną światową służył piłkarzom niemieckiego klubu Teplitzer FK, w latach 1945–1973 grał na nim obecny FK Teplice.

Stadion U drožďárny
Ilustracja
W miejscu dawnego stadionu obecnie mieści się parking przed hipermarketem
Państwo

 Czechy

Data otwarcia

1910

Data zamknięcia

lata 90. XX wieku

Pojemność stadionu

18 000 widzów

Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Stadion U drožďárny”
Ziemia50°38′46″N 13°49′21″E/50,646111 13,822500

Historia edytuj

Decyzję o budowie nowego stadionu dla niemieckiego klubu Teplitzer FK podjęto w 1908 roku. 500 koron na budowę przeznaczyło miasto, 3800 koron na budowę drewnianej trybuny głównej, która służyła ponad pół wieku, zebrano dzięki datkom od członków klubu (Stránský, Gerber i Fiedler). Po dwóch latach obiekt był gotowy, a jego otwarcia dokonano w dniach 15–16 maja 1910 roku. Na inaugurację rozegrano dwa mecze gospodarzy z zespołem First Vienna FC, w pierwszym dniu goście wygrali 3:2, drugiego dnia padł remis 0:0. Nowy obiekt powstał w sąsiedztwie wytwórni drożdży (stąd nazwa – U drožďárny), przy obecnej ulicy Nákladní (dawniej Lasten Straße) i blisko obecnej ulicy Dubskiej (dawniej Eichwalder Straße[2], dlatego można spotkać się z dawnym określeniem tego obiektu jako „Stadion an der Eichwalder Straße”[3]), niedaleko poprzedniego stadionu klubu (Bramschplatz)[4][5].

Po I wojnie światowej Teplitzer FK uczestniczył w czechosłowackich rozgrywkach ligowych, w latach 1929–1936 grając na najwyższym poziomie ligowym. Najlepszy w wykonaniu klubu był sezon 1933/1934, w którym drużyna uplasowała się na 4. miejscu w lidze. Dało jej to prawo gry w Pucharze Mitropa w kolejnym sezonie. W pierwszej rundzie (1/8 finału) los przydzielił piłkarzom z Cieplic aktualnego mistrza Włoch, drużynę Juventusu Turyn. W pierwszym meczu na stadionie w Turynie Juventus wygrał 4:2. Rewanż na stadionie w Cieplicach rozegrano 24 czerwca 1934 roku. Mecz, poprzedzony spotkaniem młodzieżowców Teplitzer FK i Concordii Bazylea (4:4), obejrzało rekordowe wówczas 12 000 widzów, ale goście wygrali 1:0[6] i zasłużenie awansowali do ćwierćfinału[5].

W 1938 roku, w wyniku postanowień układu monachijskiego, Cieplice znalazły się w granicach III Rzeszy. Na zaanektowanych terenach utworzono nową Gauligę (Gauliga Sudetenland), do której przystąpił Teplitzer FK. W pierwszym sezonie (1938/1939) zespół dotarł do finału tych rozgrywek, w którym przegrał z Warnsdorfer FK 0:4. Po sezonie, w wyniku odgórnie narzuconej reorganizacji klubów sportowych, Teplitzer FK został rozwiązany, a w jego miejsce powstał NSTG Teplitz-Schönau, również grający w Gaulidze Sudetenland[5]. Pod koniec II wojny światowej stadion posłużył jako składowisko zniszczonego sprzętu wojskowego[7][8].

Po wojnie Cieplice powróciły do Czechosłowacji, a niemieckie kluby przestały istnieć[5]. Nastąpiła wymiana ludności, miejsce wysiedlonych Niemców sudeckich zajęli czechosłowaccy osadnicy. Już latem 1945 roku powołano do życia nowy klub, SK Teplice-Šanov (na przestrzeni lat wielokrotnie zmieniający swą nazwę, od 1995 roku jako FK Teplice[9]), który przejął obiekt dawnego Teplitzer FK. Drużyna ta w 1945 roku przystąpiła do rozgrywek I.A třídy (wówczas trzeci poziom ligowy). Po wojnie trybuna główna stadionu była uszkodzona, a boisko zawalone zniszczonym sprzętem wojskowym. Arenę w stosunkowo niedługim czasie udało się jednak uporządkować[8], a pierwszy mecz ligowy na własnym stadionie SK Teplice-Šanov rozegrał 30 września 1945 roku przeciwko drużynie z Hostomic (4:1). Sezon 1945/1946 zespół zakończył na pierwszym miejscu w tabeli, ale wskutek podejrzeń o ustawianie meczów, mimo braku dowodów, działacze lokalnych struktur piłkarskich zdecydowali o nieawansowaniu drużyny z Cieplic, ani żadnego z kolejnych zespołów w tabeli. Awans do II ligi przyszedł jednak rok później, a już w następnym sezonie (1947/1948) klub awansował do I ligi, zaledwie trzy lata po powstaniu. Drużyna grała w I lidze nieprzerwanie do sezonu 1952, w którym zajęła dotąd najwyżą, 3. lokatę[10].

Po sezonie 1952 doszło jednak do reorganizacji sportu w Czechosłowacji, w wyniku czego zespół relegowano na zaplecze I ligi[10]. Drużyna przez następne lata występowała na drugim poziomie rozgrywkowym, aż do roku 1964, w którym ponownie awansowała do elity[11]. W sezonie 1970/1971 klub ponownie zajął 3. miejsce w tabeli. Dało mu to możliwość gry w Pucharze UEFA w kolejnym sezonie, gdzie w I rundzie (1/32 finału) trafił na polskie Zagłębie Wałbrzych. W pierwszym meczu rozegranym na Stadionie Tysiąclecia w Wałbrzychu Zagłębie wygrało 1:0. W rewanżu, 29 września 1971 roku, na stadionie U drožďárny długo utrzymywał się rezultat bezbramkowy. Pomiędzy 65. a 78. minutą padło jednak pięć bramek, za pierwszym i drugim razem, gdy Zagłębie wychodziło na prowadzenie, gospodarzom udawało się wyrównać, na trzecie trafienie gości nie byli już jednak w stanie odpowiedzieć i mecz zakończył się wynikiem 2:3[12][13], a swój premierowy występ w Pucharze UEFA drużyna z Cieplic (wtedy pod nazwą TJ Sklo Union Teplice) zakończyła na I rundzie. Nie był to jednak ich debiut w europejskich rozgrywkach, bo już wcześniej zespół ten uczestniczył również w Pucharze Intertoto, mierząc się m.in. z takimi klubami jak IFK Göteborg[14], KB Kopenhaga, Union Berlin, Hannover 96 czy Djurgårdens IF[15][16].

Już w latach 60. XX wieku zaczęto myśleć o budowie nowego stadionu w Cieplicach. Prace budowlane rozpoczęły się na początku lat 70. Ostatni mecz ligowy na starym stadionie rozegrano 5 maja 1973 roku[17] przeciwko Sparcie Praga (1:0). 9 maja 1973 roku meczem towarzyskim ze Sławią Sofia (1:0) zainaugurowano nowy stadion[15][18], będący wówczas jednym z najnowocześniejszych w kraju[8]. Wybudowano go w odległości około 750 m od starego obiektu. Klub chciał, aby po przenosinach stary stadion pełnił funkcje treningowe, na co jednak nie wyraziły zgody lokalne władze. Boisko służyło później jako parking. W latach 90. XX wieku rozebrano ostatecznie trybuny, a teren zarósł dziką roślinnością. W 2001 roku obok wybudowano hipermarket[19][20], a na terenie dawnego stadionu powstał duży parking przed sklepem[21].

Przypisy edytuj

  1. ↑ Žlutomodrý fotbalový sen se už několikrát rozplynul. dzfotbal-2002.estranky.cz, 10 stycznia 2010. [dostęp 2020-12-06]. (cz.).
  2. ↑ Ludmila Mráčková: Historie a současnost vlastních jmenulic v Teplicích. Hradec Králové: 2016. (cz.).
  3. ↑ FK Teplice. andreasmtschorn.com. [dostęp 2020-12-06]. (niem.).
  4. ↑ Lubomír Král: Historie německé kopané v Čechách. Praha: MJF, 2006, s. 254. ISBN 80-86284-59-X. (cz.).
  5. ↑ a b c d Předválečná historie fotbalu v Teplicích. www.fkteplice.cz. [dostęp 2020-12-06]. (cz.).
  6. ↑ 24/06/1934 - Teplitzer-Juventus 0-1. www.juworld.net. [dostęp 2020-12-06]. (wł.).
  7. ↑ Lubomír Král: Historie německé kopané v Čechách. Praha: MJF, 2006, s. 258. ISBN 80-86284-59-X. (cz.).
  8. ↑ a b c Pavel Kovář: HŘIŠTĚ TEPLICKÉ PRVOLIGOVÉ KOPANÉ. iregio.cz. [dostęp 2020-12-06]. (cz.).
  9. ↑ Historie FK Teplice. www.fkteplice.cz. [dostęp 2020-12-06]. (cz.).
  10. ↑ a b Historie klubu - 1945 1955. www.fkteplice.cz. [dostęp 2020-12-06]. (cz.).
  11. ↑ Historie klubu - 1956 1965. www.fkteplice.cz. [dostęp 2020-12-06]. (cz.).
  12. ↑ Mariusz Wiśniewski: GKS Zagłębie Wałbrzych: Historia zobowiązuje. walbrzych.naszemiasto.pl, 20 grudnia 2010. [dostęp 2020-12-06]. (pol.).
  13. ↑ TJ Sklo Union Teplice 2:3 Zagłębie Wałbrzych. www.worldfootball.net. [dostęp 2020-12-06]. (ang.).
  14. ↑ Matcher på spelplatsen "Stadion Stará Drozdárna". ifkdb.se. [dostęp 2020-12-06]. (szw.).
  15. ↑ a b Historie klubu - 1966 1975. www.fkteplice.cz. [dostęp 2020-12-06]. (cz.).
  16. ↑ Mecze wg daty. www.transfermarkt.pl. [dostęp 2020-12-06]. (pol.).
  17. ↑ SPORT DNES A ZÍITRA. „Rudé právo”. ČÍSLO 106 — ROČNÍK 53, s. 8, 5 maja 1973. (cz.). 
  18. ↑ AGC Arena (Na Stínadlech). stadiony.net. [dostęp 2020-12-06]. (pol.).
  19. ↑ INTERSPAR - hypermarket Teplice, Nákladní ulice. www.jth.cz. [dostęp 2020-12-06]. (cz.).
  20. ↑ Petr Málek: VIDEO/FOTO: Bílina má nový hypermarket, první nedočkavci se tlačili. teplicky.denik.cz, 5 listopada 2009. [dostęp 2020-12-06]. (cz.).
  21. ↑ Vladimír Studecký: Teplice-fotbalový stadion Drožďárna. www.zanikleobce.cz, 7 kwietnia 2008. [dostęp 2020-12-06]. (cz.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stadion_U_drožďárny&oldid=69056540”