Stefan Grodzicki (snycerz)

Stefan Grodzicki (zm. w połowie września 1773 w Przemyślu) – lwowski snycerz i rzeźbiarz[1] narodowości rusińskiej[2], współpracownik braci Polejowskich[3]. Został pozwany do sądu przez cech stolarzy przemyskich, oskarżający go o podbieranie zleceń stolarzom, do których kontraktowania nie miał uprawień jako rzeźbiarz.

Stefan Grodzicki
Data i miejsce śmierci

połowa września 1773
Przemyśl

Zawód, zajęcie

rzeźbiarz

Miejsce zamieszkania

Lwów

Wyznanie

greckokatolickie

Małżeństwo

26 września 1766

Partnerka

Katarzyna Świerczyńska

Dzieci

Tekla Marianna

Jego żoną była rzymskokatoliczka Katarzyna Świerczyńska; ślub odbył się 26 września 1766, świadkowie – Antoni Sztyl, złotnicy[4] Ormianie[2] Jakub Antonowicz i Jan Łukasiewicz. 4 marca 1768 we Lwowie została ochrzczona ich córka Tekla Marianna (świadkowie – malarz Mathias Müller oraz Barbara Polejowska, żona rzeźbiarza Macieja Polejowskiego)[4].

Zmarł w połowie września 1773[5] w Przemyślu[6].

Prace edytuj

  • ołtarz św. Tekli w kościele Karmelitów bosych w Przemyślu ok. 1770, oprócz dekoracji rzeźbiarskiej tego ołtarza (Józef Frazik przypisywał mu wszystkie sześć ołtarzy w kościele, figury z ołtarza głównego oraz ambonę i antependia; Katarzyna Rzehak przypisywała mu antependium z męczeństwem św. Tekli).
  • nieokreślone prace dla jezuitów w Przemyślu we wrześniu 1773.

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. Piotr Oszczanowski. Recenzja, s. 1.
  2. a b Agata Dworzak: Lwowskie środowisko artystyczne…, s. 139.
  3. Piotr Oszczanowski. Recenzja, s. 6.
  4. a b Agata Dworzak: Lwowskie środowisko artystyczne…, s. 271.
  5. Agata Dworzak: "…in hoc altari stant duo angeli magni deaurati…", s. 387–388.
  6. Agata Dworzak: Lwowskie środowisko artystyczne…, s. 101.

Bibliografia edytuj