Stopień Brouwera lub inaczej stopień topologiczny – narzędzie pozwalające na określenie, czy dane równanie ma rozwiązanie. Jest jednym z niezmienników topologicznych i ma szerokie zastosowanie w nieliniowej analizie matematycznej.

Stopień 2. dwóch map z kuli na siebie
Przykład 4. stopnia

Definicja dla funkcji o wartościach w -wymiarowej przestrzeni euklidesowej edytuj

Niech   będzie zbiorem otwartym i ograniczonym, a   funkcją ciągłą, gdzie   oznacza domknięcie zbioru   Niech ponadto   Stopniem topologicznym trójki   nazwiemy liczbę całkowitą   spełniającą trzy poniższe aksjomaty:

  1.   gdzie   oznacza funkcję charakterystyczną zbioru   a   oznacza odwzorowanie identycznościowe zbioru   (normalizacja).
  2. Jeśli   i   są rozłącznymi podzbiorami otwartymi zbioru   oraz   to   (addytywność).
  3. Jeśli   są funkcjami ciągłymi, oraz dla dowolnego   mamy   to wartość   nie zależy od wyboru   (homotopijna niezmienniczość).

Można wykazać, że istnieje dokładnie jedna funkcja przyporządkowująca każdej trójce   liczbę całkowitą   spełniająca powyższe warunki. Zatem definicja jest poprawna.

Własności stopnia edytuj

Stopień topologiczny Brouwera spełnia ponadto następujące własności:

  1. Jeśli   to istnieje   takie, że  
  2. Jeśli   oraz równość   zachodzi dla argumentów z brzegu   to  
  3. Jeśli   oraz odległość   pomiędzy tymi funkcjami jest mniejsza od odległości   od obrazu brzegu:   to  
  4. Jeśli   oraz odległość punktów   jest mniejsza od odległości   od obrazu brzegu:   to  
  5. Jeśli   jest homeomorfizmem, to  
  6. Jeśli   jest zbiorem domkniętym i   to  

Związek z indeksem Morse’a edytuj

Dla dowolnego odwzorowania liniowego, odwracalnego (izomorfizmu)   przez   oznacza się indeks Morse’a, tj. sumę krotności algebraicznych wszystkich ujemnych wartości własnych odwzorowania   Niech   oznacza zbiór otwarty i ograniczony, i niech   Wtedy, jeśli   to stopień topologiczny   jest równy 0, a w przeciwnym wypadku wynosi  

Zastosowania edytuj

Stopień Brouwera często stosuje się w teorii bifurkacji równań różniczkowych, np. w dowodzie twierdzenia Krasnosielskiego o istnieniu punktów bifurkacji. W problemach nieskończenie wiele wymiarowych stosuje się odpowiednie uogólnienia stopnia Brouwera, np. stopień Leray-Schaudera.

Bibliografia edytuj

  • Jacek Gulgowski, Wacław Marzantowicz: Wstęp do analizy nieliniowej, część 1: Teoria stopnia. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2003. ISBN 97-88323213-16-1. (pol.).