Stutz Motor Car of America
Stutz Motor Car of America – dawny amerykański producent neoklasycznych samochodów osobowych i SUV-ów z siedzibą w Indianapolis działający w latach 1968–1995.
 logo Stutz | |
| Państwo | |
|---|---|
| Siedziba | |
| Data założenia |
1968 |
| Data likwidacji |
1995 |
| Prezes |
James D. O'Donnell |
.jpg)
Historia edytuj
Pod koniec lat 60. XX wieku amerykański projektant Virgil Exner we współpracy z zapewniającym fundusze zamożnym nowojorskim bankowcem James O'Donnellem[1] podjęli decyzję o przywróceniu na rynek dawnej marki samochodów Stutz, którą wcześniej w latach 1911–1935 stosowało przedsiębiorstwo Stutz Motor Company do momentu upadłości. Nowa firma o pełnej nazwie Stutz Motor Car of America[2] podobnie jak protoplasta obrała siedzibę w mieście Indianapolis w stanie Indiana i za cel obrała rozwój luksusowych, niszowych samochodów osobowych.
Prace nad pierwszym samochodem reaktywowanej marki Stutz prowadzono przez kolejny rok od powstania firmy, kończąc je w grudniu 1969 roku[1]. Ich efektem było przedstawione w 1971 roku awangardowo stylizowane, neoklasyczne luksusowe coupe o nazwie Blackhawk[3]. Samochód zdobył popularność nie tylko dzięki awangardowemu wzornictwu i cenie kwalifikującej go jako najdroższy nowy amerykański samochód w latach 70. XX wieku[3], ale i zdobyciu uwagi ze strony ówczesnych amerykańskich ludzi ze świata showbiznesu - pierwszym słynnym właścicielem dwóch egzemplarzy Stutza Blackhawka był Elvis Presley[3].
Popularność edytuj
W latach 70. XX wieku Stutz rozpoczął systematycznie rozbudowywać swoją ofertę o ściśle limitowane, budowane na zamówienie luksusowe samochody. Szczególnie ważnym była przedstawiona w 1979 roku limuzyna Stutz IV-Porte, która posłużyła za bazę do limitowanych modeli o jeszcze bardziej krótkoseryjnym charakterze[1]. Pojazdy te zdobyły szczególne uznanie wśród ówczesnych władców państw Maghrebu i Lewantu[1]: wśród nabywców neoklasycznych limuzyn znaleźli się m.in. król Maroka Hasan II, król Arabii Saudyjskiej Fahd ibn Abd al-Aziz Al Su’ud, szachinszach Iranu Mohammad Reza Pahlawi czy Emir Kuwejtu Dżabir as-Sabah[1]. Dwa egzemplarze wyprodukowano także na zamówienie znanego z kolekcjonowania rzadkich samochodów Sułtana Brunei, Hassanala Bolkiaha[1].
James D. O'Donnell osobiście angażował się w proces sprzedaży samochodów Stutz, finalizując transakcje nie tylko w rodzimych Stanach Zjednoczonych, ale i w krajach Europy jak Anglii, Niemczech czy Francji[1]. Założyciel firmy w swoim sprawozdaniu wyliczył, że w tym celu odbył łącznie przeszło 60 podróży służbowych[1]. Co więcej, wizerunek firmy jako producenta produktów drogich, limitowanych, luksusowych i budowanych na ścisłe zamówienie umocniła dużą popularność wśród wielu amerykańskich postaci showbiznesu - oprócz Elvisa Presleya, modele firmy nabyli w latach 70. i 80. między innymi Frank Sinatra, Debbie Reynolds, Liberace, Lucille Ball czy Dean Martin[1].
W 1984 roku Stutz opracował pierwszego w swojej historii SUV-a w postaci linii modelowej neoklasycznych modeli Defender, Gazelle i Bear opartych na Chevrolecie Suburbanie[4].
Schyłkowy okres edytuj
Schyłkowy okres działalności Stutz Motor Car of America przyniosła rezygnacja ze stanowiska dyrektora oraz prezesa firmy, którą po 20 latach w 1988 roku złożył założyciel i pomysłodawca James D. O'Donnell[2]. Dwa lata później, w 1990 roku, znajdując się wówczas w podeszłym wieku, całkowicie wycofał się on z przedsięwzięcia i sprzedał on swoje udziały[2]. Pod tą postacią firma przez kolejne 2 lata produkowała jeszcze jedyny wówczas model Bearcat, po czym w 1995 roku całkowicie zakończyła ona działalność i zniknęła z rynku[5].
Modele samochodów edytuj
Historyczne edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e f g h i James D. O'Donnell. [dostęp 2021-12-19]. (ang.).
- ↑ a b c The Story of Stutz Rebirth of a Classic Car. [dostęp 2021-12-19]. (ang.).
- ↑ a b c The outrageous Stutz Blackhawk was the most expensive car of 1971. [dostęp 2021-12-19]. (ang.).
- ↑ THIS IS THE FIRST SUV CONVERTIBLE. [dostęp 2021-12-19]. (ang.).
- ↑ Stutz. [dostęp 2021-12-19]. (pol.).