Embraer EMB 314 Super Tucano

Embraer EMB 314 Super Tucano
	; Super Tucano brazylijskich sił powietrznych
	Dane podstawowe
Państwo	Brazylia
Producent	Empresa Brasileira de Aeronáutica S.A
Typ	samolot szturmowy (przeciwpartyzancki)
Konstrukcja	dolnopłat o konstrukcji metalowej, podwozie trójkołowe – chowane w locie
Załoga	1 lub 2
	Historia
Data oblotu	2 czerwca 1999
Lata produkcji	od 2003
	Dane techniczne
Napęd	1 silnik turbośmigłowy Pratt & Whitney Canada PT6A-68C
Moc	1600 KM (1 193 kW)
	Wymiary
Rozpiętość	11,14 m
Długość	11,33 m
Wysokość	3,97 m
Powierzchnia nośna	19,40 m²
	Masa
Własna	3020 kg
Startowa	4520 kg
	Osiągi
Prędkość maks.	593 km/h
Prędkość wznoszenia	24,0 m/s
Pułap	10 670 m
Zasięg	4820 km
	Dane operacyjne
	Uzbrojenie
	2 karabinów maszynowych FN Herstal M3P kal. 12,7 mm (stałe); uzbrojenie podwieszane (5 zaczepów); 1 działko kal. 20 mm (podwieszane); lub; 4 wyrzutnie rakiet kal. 70 mm; lub; 2 rakiety AIM-9 Sidewinder lub Mectron MAA-1 Piranha lub Python 3/4; lub; 1500 kg bomb
	Użytkownicy
	Multimedia w Wikimedia Commons

Embraer EMB 314 Super Tucano – brazylijski samolot szturmowy (przeciwpartyzancki).

Pierwszy lot odbył się w 1996 roku. Maszyna jest produkowana w dwóch wersjach: w wersji jednomiejscowej A-29 oraz w dwumiejscowej AT-29. Miejsca pilotów znajdują się w opancerzonej i bogato oszklonej kabinie, którą wyposażono w noktowizor. Samolot został wyposażony w 2 karabiny maszynowe oraz po dwa zaczepy pod każdym skrzydłem i jeden pod kadłubem, na których można podczepić do 1500 kg uzbrojenia (bomb, rakiet kierowanych i niekierowanych). Samolot służy do patrolowania niedostępnych terenów, przy wykorzystaniu kamery termowizyjnej, oraz do walki z kartelami narkotykowymi. Dzięki dużej mocy silnika (1600 KM) osiąga prędkość do 600 km/h.

W grudniu 2011 roku 20 maszyn tego typu zamówiła armia USA, która zamierza wykorzystywać je jako samoloty rozpoznawcze i przeznaczone do walki ze słabo uzbrojonym przeciwnikiem. Początkowo miały być wykorzystane w walkach w Afganistanie, obecnie po kilkuletniej eksploatacji planuje się przekazać je temu krajowi^[1].

Użytkownicy edytuj

Brazylia - 33 A-29A, 66 A-29B, 4 utracono
Kolumbia - 25 A-29B, 1 utracono
Afganistan - 15 + 11 A-29B - 23 stycznia 2016 roku do Afganistanu dotarły pierwsze cztery z dwudziestu zakupionych w Stanach Zjednoczonych samolotów. Kolejna czwórka przybyła na miejsce 29 marca tego samego roku. Dzięki informacjom wywiadowczym, w dolinie Khostak udało się zlokalizować przywódców lokalnych bojówek terrorystycznych. 15 kwietnia w nocy, w trzech oddzielnych atakach, samoloty Tucano wyeliminowały trzech z nich przy użyciu bomb kierowanych. Było to pierwsze bojowe wykorzystanie samolotów przez Afgańczyków^[2].
Ekwador - 18 sztuk
Indonezja - 16 A-29B, 1 utracono
Chile - 12 sztuk
Filipiny - 6 sztuk - zamówione w 2017 roku w celu zastąpienia ośmiu przestarzałych OV-10 Bronco^[3], dostarczone w 2020 roku.
Angola - 6 sztuk
Dominikana - 8 sztuk
Ghana - 5 sztuk
Burkina Faso - 3 A-29B
Senegal - 3 sztuki (zamówione)
Liban - 6 sztuk^[4]
Mauretania - 2 sztuki + 1 zamówiony
Honduras - 2 sztuki (zamówione)
Stany Zjednoczone - 1 sztuka