Szczelina w Witkowych Skałach

Szczelina w Witkowych Skałachschronisko w Witkowych Skałach na Wyżynie Olkuskiej wchodzącej w skład Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej[1]. Znajduje się na grzbiecie oddzielającym Dolinę Szklarki od jej bocznego, orograficznie prawego odgałęzienia, administracyjnie we wsi Jerzmanowice w gminie Zabierzów, w powiecie krakowskim, w województwie małopolskim[2].

Szczelina w Witkowych Skałach
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Jerzmanowice, Dolina Szklarki, Witkowe Skały

Właściciel

prywatny

Długość

3,5 m

Deniwelacja

0

Wysokość otworów

485 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

ok. 95 m

Ekspozycja otworów

ku wschodowi

Kod

J.Olk.I-08.15

Położenie na mapie gminy Jerzmanowice-Przeginia
Mapa konturowa gminy Jerzmanowice-Przeginia, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Szczelina w Witkowych Skałach”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Szczelina w Witkowych Skałach”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Szczelina w Witkowych Skałach”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Szczelina w Witkowych Skałach”
Ziemia50°12′02″N 19°41′31″E/50,200556 19,691986
Strona internetowa

Szczelina znajduje się między Rudą i Ptasią Turnią, po ich północno-zachodniej stronie. Ma otwór o szerokości 40 cm i wysokości 1 m, szybko jednak zwężający się, wskutek czego przejście nią jest bardzo trudne. Jest to szczelina przelotowa o nieco wznoszącym się dnie. Jej drugi otwór znajduje się na południowo-wschodniej stronie ścian. Ma szerokość 25 cm i wysokość 0,8 m[1].

Obiekt powstał w późnojurajskich wapieniach na szczelinie, która z czasem uległa grawitacyjnemu rozszerzeniu. Na jej ścianach miejscami występują grzybki naciekowe, korozyjne wżery, skonsolidowane mleko wapienne i czarne naskorupienia. Namulisko składa się z wapiennego gruzu zmieszanego z glebą i ilasto-mulistym osadem. Jest przewiewna, w całości widna i poddana wpływom środowiska zewnętrznego. Przed jej otworami rosną krzewy, rośliny zielne, oraz mchy, glony i porosty, które wnikają także do wnętrza szczeliny. Ze zwierząt obserwowano muchówki, ślimaki i pająki z rodzaju Meta[1].

Szczelina nie była wcześniej w literaturze wzmiankowana. Jej pierwzy pomiar, opis i dokumentację z planem opracowała I. Luty w kwietniu 2014 r.[1]

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Izabella Luty, Dziurawy Okap w Witkowych Skałach [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2020-11-23].
  2. Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2020-11-30].