Tahirydzi
Tahirydzi – dynastia panująca w Persji w latach 821–873[1][2].
| 821–873 | |
.png)
| |
| Stolica | |
|---|---|
| Ustrój polityczny | |
| Typ państwa | |
| Pierwszy emir |
Tahir ibn Husajn |
| Ostatni emir |
Muhammad ibn Tahir |
| Zależne od |
Abbasydzi (de iure) |
| Powierzchnia • całkowita |
|
| Data powstania |
821 |
| Data likwidacji |
873 |
| Religia dominująca | |
Historia edytuj
Założycielem dynastii był w 821 r. Tahir Ibn al-Husajn, jeden z dowódców armii Kalifatu Abbasydów. Za służbę w wojsku otrzymał zarząd we wschodniej prowincji Persji – Chorasanie. Jego następcy kontrolowali terytoria do granicy z Indiami. Panowanie Tahirydów zostało zakończone w 873 r. przez dynastię Saffarydów, którzy przejęli władzę w Iranie. Mimo iż państwo było w teorii przynależne Kalifowi Abbasydzkiemu, w praktyce cieszyło się niezależnością[1][2].
Przypisy edytuj
- ↑ a b Tahirydzi, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2022-11-20].
- ↑ a b Tahirid dynasty, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2023-01-31] (ang.).
- ↑ Niszapur. Literatura perska [online], www.literaturaperska.com [dostęp 2023-07-20] (pol.).