Teodor Kozubski
Teodor Kozubski (ur. 1 listopada 1887 w Kędzierzynie (województwo wielkopolskie), zm. 3 marca 1944 w Białaczowie) – polski rolnik, księgarz, działacz społeczny, poseł na Sejm IV kadencji (1935–1938) w II Rzeczypospolitej.
 Teodor Kozubski około 1935 roku | |
| Data i miejsce urodzenia |
1 listopada 1887 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
3 marca 1944 |
| Poseł na Sejm IV kadencji (II Rzeczypospolitej) | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Ukończył sześć klas niemieckiego gimnazjum w Gnieźnie. Za udział w tajnych kółkach patriotycznych został zmuszony do przerwania nauki. W latach 1906–1912 założył i kierował organizacją „Wyzwolenie”, popularyzującą świadomość polskości wśród chłopów w powiatach: gnieźnieńskim i mogileńskim. W latach 1908–1909 był członkiem Towarzystwa „Eleusis” w Krakowie. W okresie 1909–1912 służył w kawalerii armii niemieckiej w Szczecinie i Demminie (Meklemburgia). W latach 1912–1920 przebywał na emigracji w USA, gdzie m.in. założył i prowadził księgarnię wysyłkową polskich książek „Księgarnia Atlas” w Buffalo i Toledo (Ohio). W 1920 roku wrócił do Polski i wstąpił ochotniczo do Wojska Polskiego: służył w Wielkopolskiej Ochotniczej Kompanii Sanitarnej, w 1921 roku był plebiscytowy referentem oświatowym w powiecie raciborskim i delegatem Komitetu Obrony Górnego Śląska z siedzibą w Poznaniu. Po III powstaniu śląskim organizował w Oświęcimiu opiekę dla uchodźców – powstańców ze Śląska.
Od 1922 roku był osadnikiem rolniczym w Uścikowie koło Obornik Wielkopolskich, gdzie w latach 1931–1939 był prezesem oddziału powiatowego Wielkopolskiego Towarzystwa Kółek Rolniczych, członkiem Rady i Wydziału Powiatowego i członkiem Filareckiego Związku Elsów[1].
W wyborach parlamentarnych w 1935 roku został wybrany posłem na Sejm IV kadencji (1935–1938) 25 501 głosami z ramienia BBWR z okręgu nr 95, obejmującego powiaty: poznański, obornicki, czarnkowski, międzychodzki, szamotulski i nowotomyski[2]. W kadencji tej pracował w komisjach: komunikacyjnej i rolnej. W październiku 1935 roku i w marcu 1936 roku był wybierany do specjalnej komisji do rozważenia projektu ustawy o upoważnieniu Prezydenta RP do wydawania dekretów, w czerwcu 1938 roku – do specjalnej komisji do spraw aprowizacji.
W wyborach parlamentarnych w 1938 roku został wybrany zastępcą senatora V kadencji w województwie poznańskim[1].
Na początku II wojny światowej, 21 listopada 1939 roku został wysiedlony z rodziną do Szydłowca. W 1940 roku przeniósł się do Białaczowa, gdzie zarządzał gospodarstwem ogrodniczym hr. Platerów, udzielał pomocy ludności żydowskiej i młodzieży zagrożonej wywozem do III Rzeszy[1][3].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1938)[1]
- Brązowy Krzyż Zasługi (15 kwietnia 1929)[4]
Życie prywatne edytuj
Był synem Stanisława (rolnika) i Marianny z domu Draheim. Ożenił się 28 stycznia 1913 roku (w Ameryce) z Leokadią Nowicką. Miał z nią 2 dzieci: syna Adama (zm. w 1955 roku), inżyniera rolnika, i córkę Wandę[1].
Po nagłej śmierci w Białaczowie został pochowany na tamtejszym cmentarzu.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Teodor Kozubski. [dostęp 2012-07-08].
- ↑ Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 281.
- ↑ Kozubski Teodor. W: Jan Jachowski: Polski Słownik Biograficzny. T. 15: Kozłowska Zofia – Kubacki Stanisław. Wrocław – Warszawa – Kraków: Polska Akademia Nauk – Instytut Historii – Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1970, s. 46–47., reprint wydany przez Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Warszawa, 1990, ISBN 83-04-03498-0
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 354 „za zasługi na polu podniesienia drobnego rolnictwa i pracy społecznej”.