Wikipedia

The Idiot

album Iggy'ego Popa

The Idiot – debiutancki album studyjny amerykańskiego muzyka rockowego Iggy'ego Popa, wydany 18 marca 1977 roku przez RCA Records. Płyta dotarła m.in. do 72 pozycji listy Billboard 200 w Stanach Zjednoczonych[8], a także do pozycji 30 na brytyjskiej liście przebojów[9]. Jest to pierwszy z trzech albumów nagranych we współpracy z Davidem Bowiem (pozostałe to "Lust for Life" z 1977 i "Blah Blah Blah" z 1986).

The Idiot
Wykonawca albumu studyjnego
Iggy Pop
Wydany

18 marca 1977

Nagrywany

1976-1977
Château d'Hérouville (Hérouville); Hansa Studios (Berlin)

Gatunek

art rock, rock industrialny, post punk, elektronika

Długość

38:49

Wydawnictwo

RCA

Producent

David Bowie

Oceny
Album po albumie
Kill City
(1977) 		The Idiot
(1977) 		Lust for Life
(1977)
Single z albumu The Idiot
  1. „"Sister Midnight" / "Baby"”
    Wydany: Luty 1977
  2. „"China Girl" / "Baby"”
    Wydany: Maj 1977

Geneza tytułu edytuj

Tytuł albumu zainspirowany był wydaną w 1869 roku powieścią Fiodora Dostojewskiego pt. "Idiota".

Pojawia się również w tekście do utworu "Sister Midnight" ("Calling sister midnight I'm an Idiot for you").

The Idiot a trylogia berlińska edytuj

Pierwszy album Popa określany jest często jako nieoficjalny wstęp do trylogii berlińskiej Davida Bowiego (mimo że premiera "Low" miała miejsce dwa miesiące wcześniej niż "The Idiot").

Mianem trylogii berlińskiej określa się albumy Low (1977), „Heroes” (1977) i Lodger (1979) Bowiego, których powstanie przypada na okres, gdy artysta przebywał w Berlinie. W rzeczywistości tylko ""Heroes"" zostało całkowicie nagrane w tym mieście. Część "Low" nagrana była we Francji, a Lodger w całości w Szwajcarii i USA.

Zarówno The Idiot jak i Lust for Life Iggy'ego Popa również powstawały w Berlinie, w tym samym czasie co dwa pierwsze albumy trylogii. Na kształt obu płyt duży wpływ miał Brytyjczyk, który nie tylko był producentem albumu, ale także współautorem wszystkich utworów na płycie.

Lista utworów edytuj

  1. „Sister Midnight” – 4:19 (Iggy Pop, David Bowie, Carlos Alomar)
  2. „Nightclubbing” – 4:14 (Pop, Bowie)
  3. „Funtime” – 2:54 (Pop, Bowie)
  4. „Baby” – 3:24 (Pop, Bowie)
  5. „China Girl” – 5:08 (Pop, Bowie)
  6. „Dum Dum Boys” – 7:12 (Pop, Bowie)
  7. „Tiny Girls” – 2:59 (Pop, Bowie)
  8. „Mass Production” – 8:24 (Pop, Bowie)

W nawiasach podani zostali autorzy poszczególnych utworów.

Twórcy edytuj

Uwagi edytuj

  1. ↑ Dot. wznowienia z 1990 (RCA/Virgin).

Przypisy edytuj

  1. ↑ Iggy Pop – The Idiot. Album of the Year. [dostęp 2024-02-22]. (ang.).
  2. ↑ Mark Deming: The Idiot – Iggy Pop. AllMusic. [dostęp 2024-02-22]. (ang.).
  3. ↑ Greg Kot: POP ON POP: IGGY RATES HIS OWN MUSIC (AND SO DO WE). Chicago Tribune. [dostęp 2024-02-21]. (ang.).
  4. ↑ Robert Christgau: Iggy Pop. robertchristgau.com. [dostęp 2024-02-26]. (ang.).
  5. ↑ Michael Schuh: Iggy Pop – The Idiot. laut.de. [dostęp 2024-02-21]. (niem.).
  6. ↑ Sasha Geffen: The Idiot / Lust For Life / TV Eye Live / Edits and Outtakes / Rainbow Theatre – London 1977 / Agora Theater – Cleveland 1977 / Mantra Studios – Chicago 1977: The Stooges. Pitchfork. [dostęp 2024-02-24]. (ang.).
  7. ↑ (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 645. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
  8. ↑ Iggy Pop Idiot Chart History [online], Billboard [dostęp 2018-12-30].
  9. ↑ Official Albums Chart Top 60 | Official Charts Company [online], www.officialcharts.com [dostęp 2018-12-30] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=The_Idiot&oldid=72984375”