Wikipedia

„Heroes”

album Davida Bowiego

„Heroes” (cudzysłowy są częścią tytułu[10]) – album Davida Bowiego wydany w 1977 roku. Stanowi drugą część berlińskiej trylogii Davida Bowiego i Briana Eno (pozostałe wydawnictwa to Low i Lodger). „Heroes” jest podobny brzmieniowo do Low, ale o mocniejszym i bardziej „instynktownym” charakterze. Tak naprawdę, jako jedyna z trzech płyt tworzących trylogię może być określana berlińską, gdyż w przeciwieństwie do pozostałych została w całości nagrana w tym mieście. Tytułowy utwór pozostaje jedną z najbardziej znanych piosenek Bowiego. Opowiada o parze kochanków spotykających się przy Murze Berlińskim. Album jest uważany przez krytyków za jeden z najlepszych w dyskografii muzyka, między innymi dzięki udziałowi w jego nagrywaniu gitarzysty Roberta Frippa (przyleciał z USA na jeden dzień, żeby uczestniczyć w sesji nagraniowej[11]). John Lennon podczas wywiadów na temat powstawania albumu Double Fantasy z 1980 roku mówił, że jego ambicją było „...zrobienie czegoś tak dobrego jak „Heroes””[11][12].

„Heroes”
Wykonawca albumu studyjnego
David Bowie
Wydany

14 października 1977

Nagrywany

lipiec-sierpień 1977

Gatunek

rock, krautrock, ambient

Długość

40:19 (LP)
49:17 (CD)

Wydawnictwo

RCA[1]

Producent

Tony Visconti, David Bowie[1]

Oceny
Album po albumie
Low
(1977) 		„Heroes”
(1977) 		Stage
(1978)

Produkcja edytuj

Album był nagrywany w studiach Hansa Records w Berlinie Zachodnim. „Heroes” był odbiciem zeitgeist epoki zimnej wojny, którą symbolizowało podzielone miasto. Współproducent Tony Visconti uważał pracę przy albumie za „...jedną z moich ostatnich wielkich przygód. Studio było położone około 500 jardów od Muru Berlińskiego. Czerwona Gwardia mogła zaglądać do okna naszej reżyserki przez potężne lornetki.”[13]

Album „Heroes” jest pełen krautrockowych wpływów. Tytuł jest ukłonem w stronę piosenki „Hero” z płyty Neu! '75 niemieckiego zespołu Neu![14]. Piosenka V-2 Schneider została nazwana na cześć członka zespołu Kraftwerk – Floriana Schneidera[15]. Zdjęcie na okładce było inspirowane Roquairolem Ericha Heckela, podobnie jak wydanego w tym samym roku albumu Iggy’ego Popa (we współpracy z Bowiem) – The Idiot[16].

Wydanie edytuj

Album „Heroes” był reklamowany przez RCA Records następującym zdaniem: „Jest Old Wave. Jest New Wave. I jest David Bowie...”[15] Został wydany jesienią 1977 roku i spotkał się z pozytywnym przyjęciem przez krytyków[11]. Zarówno Melody Maker, jak i NME nazwały go albumem roku[12][17]. Osiągnął trzecie miejsce na brytyjskiej liście przebojów, na której utrzymywał się przez 26 tygodni. W Stanach Zjednoczonych był mniej popularny, jego najwyższą pozycją była 35.

Wiele z piosenek zawartych na albumie było granych przez Bowiego na koncertach i znalazło się następnie na albumie koncertowym z 1978 roku – Stage. Philip Glass zaadaptował niektóre z nich do swojej „Heroes” Symphony, stanowiącą parę z wcześniejszą Low Symphony. Utwór tytułowy był wykorzystywany przez wielu artystów, podczas gdy „The Secret Life of Arabia” był wykonywany przez Billy’ego Mackenziego w 1982 roku na albumie grupy B.E.F. (British Electric Foundation) (wczesna inkarnacja Heaven 17) zatytułowanym Music of Quality and Distinction.

Lista utworów edytuj

Tekst do wszystkich utworów napisał David Bowie. Jeśli nie jest zaznaczone inaczej, muzyka jest również jego dziełem.

1. „Beauty and the Beast” 3:32
2. „Joe the Lion” 3:05
3. „Heroes” (Bowie, Brian Eno) 6:07
4. „Sons of the Silent Age” 3:15
5. „Blackout” 3:50
6. „V-2 Schneider” 3:10
7. „Sense of Doubt” 3:57
8. „Moss Garden” (Bowie, Eno) 5:03
9. „Neuköln” (Bowie, Eno) 4:34
10. „The Secret Life of Arabia” (Bowie, Eno, Carlos Alomar) 3:46
40:19

Wznowienia edytuj

Album był dwukrotnie wznawiany i wydawany na płycie kompaktowej. Po raz pierwszy w 1991 przez Rykodisc (zawierał dwa bonusowe utwory). Po raz drugi w 1999 roku przez EMI (ze zremasterowanym dźwiękiem, bez utworów bonusowych).

Utwory bonusowe z 1991 roku edytuj

1. „Abdulmajid”
(poprzednio niewydany utwór, nagrany w latach 1976–1979) 		3:40
2. „Joe the Lion” (zremiksowana wersja w roku 1991) 5:18
08:58

Muzycy edytuj

Listy przebojów edytuj

Album

Rok Lista Pozycja
1977 UK Albums Chart 3
1977 Billboard Pop Albums 35

Singel

Rok Singel Lista Pozycja
1977 Heroes UK Singles Chart 24
1978 Beauty and the Beast UK Singles Chart 39

Uwagi edytuj

  1. ↑ Dot. wznowienia z 1999 (Virgin).

Przypisy edytuj

  1. ↑ a b David Bowie – „Heroes”. Discogs. [dostęp 2020-11-29]. (ang.).
  2. ↑ David Bowie – "Heroes". Album of the Year. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).
  3. ↑ Stephen Thomas Erlewine: Heroes – David Bowie. AllMusic. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).
  4. ↑ Greg Kot: BOWIE`S MANY FACES ARE PROFILED ON COMPACT DISC. Chicago Tribune. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
  5. ↑ Robert Christgau: David Bowie. robertchristgau.com. [dostęp 2023-12-02]. (ang.).
  6. ↑ Ira Robbins: Heroes. Entertainment Weekly. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).
  7. ↑ Dele Fadele: DAVID BOWIE – Station To Station/Low/Heroes/Stage. NME. [dostęp 2023-12-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2000-08-17)]. (ang.).
  8. ↑ Ryan Dombal: "Heroes": David Bowie. Pitchfork. [dostęp 2023-12-03]. (ang.).
  9. ↑ (red.) Nathan Brackett, (red.) Christian Hoard: The New Rolling Stone Album Guide. Wyd. 4. New York: Simon & Schuster, 2004, s. 96. ISBN 0-7432-0169-8. LCCN 2004058905. (ang.).
  10. ↑ NME interview in 1977 with Charles Shaar Murray. Retrieved from Bowie: Golden Years 2 września 2006.
  11. ↑ a b c Nicholas Pegg (2000). The Complete David Bowie: s. 307-309.
  12. ↑ a b Christopher Sandford (1996, 1997). Loving the Alien: s. 182-193.
  13. ↑ David Buckley (1999) Strange Fascination – David Bowie: The Definitive Story: s. 320-325.
  14. ↑ Mat Snow (2007). „Making Heroes”, MOJO 60 Years of Bowie: s. 69.
  15. ↑ a b Roy Carr i Charles Shaar Murray (1981). Bowie: An Illustrated Record: s. 91-92.
  16. ↑ UNCUT interview in 1999. Retrieved from Bowie: Golden Years 2 września 2006.
  17. ↑ Ian Gittens (2007). „Art Decade”, MOJO 60 Years of Bowie: s. 70-73.

Linki zewnętrzne edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=„Heroes”&oldid=72001779”