Trzcieniec
Trzcieniec (ukr. Тщенець) – wieś na Ukrainie, w rejonie mościskim obwodu lwowskiego na Płaskowyżu Tarnogrodzkim. Znajduje tu się przystanek kolejowy Trzcieniec na linii Lwów–Przemyśl.
.jpg) Fragment neogotyckiego mauzoleum Youngów w Trzcieńcu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
3234 |
| Kod pocztowy |
81324 |
Położenie na mapie obwodu lwowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 49°47′13″N 23°04′48″E/49,786944 23,080000
| |
Miejscowość ta leży w dorzeczu Wisły za pośrednictwem Trzcianki, która jest dopływem Wiszni. Nazwa miejscowości pochodzi od „trzciny”, rośliny porastającej brzegi rzeki[1]
W połowie XIX wieku właścicielem posiadłości tabularnej Trzcianiec byli Aleksander i Karolina Gniewoszowie[2].
W II Rzeczypospolitej do 1934 samodzielna gmina jednostkowa. Następnie należała do zbiorowej wiejskiej gminy Mościska w powiecie mościskim w woj. lwowskim[3]. Po wojnie wieś została odłączona od Polski i włączona w struktury administracyjne Ukraińskiej SRR.
W 1931 r. wieś liczyła 273 zagrody i 1700 osób, prawie sami Polacy. W czerwcu 1941 r. żołnierze ukraińskiego batalionu „Nachtigall” zamordowali 10 mieszkańców, a w 1943 r. członkowie UPA kolejnych pięciu. We wsi działała silna samoobrona polska, dowodzona przez Jana Wiącka z AK[4].
We wsi działa oddział Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej[5].
Kościół edytuj
Do początków XX w. rzymskokatoliccy mieszkańcy wsi należeli do parafii w Mościskach. W latach 80. wieku XIX wybudowano tu kaplicę grobową rodziny Youngów, właścicieli ziemskich. W 1914 r. rozpoczęto budowę kościoła, ale rok później wojska rosyjskie rozebrały wznoszone mury i wykorzystały materiał budowlany do utwardzenia drogi do Przemyśla. Po I wojnie światowej Adam Younga ofiarował grunt pod budowę nowej świątyni i zebrał odpowiednie fundusze. Kościół pw. św. Józefa został wzniesiony w stylu neogotyckim w latach 1924–1928. Projektantem był Stanisław Majerski. Władze kościelne utworzyły tu najpierw ekspozyturę, a w 1930 samodzielną parafię, należącą do diecezji przemyskiej. W jej skład wchodzili także wierni z wsi Lacka Wola. Łącznie parafia liczyła 3300 wiernych. Pierwszym proboszczem został ks. Zygmunt Dziedziczak. W 1936 r. biskup ks. biskup Wojciech Tomaka poświęcił kościół. W tym samym czasie powstał także dom parafialny[6].
Ks. Dziedziczak został aresztowany przez władze radzieckie w 1950 r. i był więziony przez 5 lat. W latach 1950–1955 i 1957–1989 świątynia była użytkowana na cele świeckie. W 1989 r. ponownie przywróconą ją do kultu, remontując cały obiekt[7].
Przypisy edytuj
- ↑ Trzcieniec, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 546.
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 225.
- ↑ Dz.U. z 1934 r. nr 64, poz. 547.
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 678–679, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897.
- ↑ Towarzystwo Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej. [dostęp 2011-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-04-12)].
- ↑ 80. rocznica konsekracji kościoła w Trzcieńcu [online], Nowy Kurier Galicyjski, 22 kwietnia 2016 [dostęp 2023-03-01] (pol.).
- ↑ Stowarzyszenie Wspólnota Polska [online], bazapolonii.wspolnotapolska.org.pl [dostęp 2023-03-01].