Tunel za Iglicą w Wąwozie za Bramą Będkowską
Tunel za Iglicą w Wąwozie za Bramą Będkowską – jaskinia w Dolinie Będkowskiej na Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej[1]. Znajduje się w Będkowicach w województwie małopolskim, w powiecie krakowskim, w gminie Wielka Wieś[2].
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
13,5 m |
Deniwelacja |
0 |
Wysokość otworów |
352 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
20 m |
Ekspozycja otworów |
ku W, NNE |
Kod |
J.Olk.I-07.16 |
Położenie na mapie gminy Wielka Wieś | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie powiatu krakowskiego | |
50°10′00″N 19°44′42″E/50,166667 19,745000 | |
Strona internetowa |
Opis obiektu edytuj
Jaskinia znajduje się w orograficznie lewym zboczu Wąwozu Będkowickiego będącego lewym odgałęzieniem Doliny Będkowskiej. Ma postać tunelu przebijającego na wylot skałę położoną tuż powyżej charakterystycznej iglicy skalnej[1], która na mapie Geoportalu ma nazwę Totem[2]. Jaskinia ma dwa otwory; jeden o ekspozycji zachodniej, znajdujący się u podstawy ściany, drugi północno-północno-wschodniej (NNE), położony powyżej dwumetrowego progu skalnego. Soczewkowate otwory mają wysokość 1 m i szerokość 2,5 m. Łączy je meandrujący, niski korytarz z denną, meandrującą rynną denną. W odległości 4 m od otworu zachodniego korytarz przecina poprzeczna szczelina dostępna na długości 3 m. W środkowej części korytarza znajduje się 2,5 metrowej wysokości ciasny komin[1].
Tunel powstał w późnojurajskich wapieniach skalistych w strefie freatycznej i wadycznej. Świadczy o tym rynna denna, stropowe kotły wirowe i ogładzone ściany. Wytworzył się na poziomej szczelinie międzyławicowej i poprzecznym pęknięciu skały. W jego środkowej części zachowały się resztki nacieków w postaci polew, niewielkich stalagnatów i stalaktytów. Ściany w niektórych miejscach pokryte skonsolidowanym mlekiem wapiennym. Osady jaskiniowe ubogie, złożone z wapiennego gruzu i jasnego iłu. Tunel jest przewiewny i przeważnie suchy, wilgotno jest tylko w kominku. Wewnątrz obserwowano pająki, kosarze, muchówki i motyla szczerbówka ksieni (Scoliopteryx libatrix)[1].
Tunel był znany od dawna. Po raz pierwszy opisał go Andrzej Górny w październiku 2010 r., on też sporządził jego plan[1].
-
Skała z otworem zachodnim
-
Skała z otworem NNE
-
Korytarz za otworem NNE
-
Otwór NNE
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Andrzej Górny , Tunel za Iglicą w Wąwozie za Bramą Będkowską, [w:] Jaskinie Polski [online], Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [dostęp 2021-05-15] .
- ↑ a b Geoportal. Mapa lotnicza 1:10 000 [online] [dostęp 2022-03-18] .