Turritopsis dohrnii

Turritopsis dohrnii – gatunek niewielkiego stułbiopława z rodziny Oceanidae.

Turritopsis dohnrii
(Weismann, 1883)
Ilustracja
Turritopsis dohrnii
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

parzydełkowce

Gromada

stułbiopławy

Podgromada

Hydroidolina

Rząd

Anthoathecatae

Rodzina

Oceanidae

Rodzaj

Turritopsis

Gatunek

Turritopsis dohnrii

Występuje u wybrzeży Japonii, w Oceanie Spokojnym oraz w atlantyckich wodach u wybrzeży Panamy, Florydy, Hiszpanii oraz Włoch. Prawdopodobnie początkowo zajmowała mniejsze terytorium, jednak została zawleczona w wodach balastowych statków na pozostałe obszary. Ze względu na znaczne różnice fenotypowe przy niemalże identycznych genotypach zajmowanie przez nią coraz większych obszarów nazywane jest „cichą inwazją”[1].

Jak większość gatunków z gromady stułbiopławów, Turritopsis dohrnii rozwija się z orzęsionej wolno pływającej larwy określanej mianem planuli. Po przytwierdzeniu do podłoża, z planuli rozwija się stadium polipa, który poprzez rozmnażanie bezpłciowe tworzy kolonie. Z podziału polipa rozwija się rozmnażające się płciowo stadium meduzy. Dorosłe meduzy mają bardzo małe rozmiary, są przezroczyste z wyjątkiem znajdujących się wewnątrz ciała komórek światłoczułych, które mają intensywnie czerwony kolor[2].

Turritopsis dohrnii posiada niezwykłą zdolność do powrotu ze stadium płciowo dojrzałego do niedojrzałego, nawet wielokrotnie[3]. W sytuacji stresowej zarówno młoda jak i dojrzała meduza „odwraca” swój cykl życiowy i stopniowo przekształca się w kolonię polipa[4]. Ta umiejętność czyni ją biologicznie nieśmiertelną, przez co została nazwana „nieśmiertelną meduzą” (immortal jellyfish)[5].

Podobne zdolności zostały udokumentowane u Laodicea undulata[6] oraz Aurelia sp.[7]

Wcześniej sklasyfikowana jako Turritopsis nutricula[8].

Przypisy edytuj

  1. Maria Pia Miglietta, Harilaos A. Lessios, A silent invasion, „Biological Invasions”, 11 (4), 2009, s. 825–834, DOI10.1007/s10530-008-9296-0, ISSN 1387-3547 [dostęp 2018-04-03] (ang.).
  2. Martell L. i inni, Life cycle, morphology and medusa ontogenesis of Turritopsis dohrnii (Cnidaria: Hydrozoa), „Italian Journal of Zoology”, 2016, DOI10.1080/11250003.2016.1203034, ISSN 1125-0003.
  3. E.C. Carla' i inni, Morphological and ultrastructural analysis of Turritopsis nutricula during life cycle reversal, 2003.
  4. Piraino S. i inni, Reversing the life cycle: Medusae transforming into polyps and cell transdifferentiation in Turritopsis nutricula (Cnidaria, Hydrozoa), „The Biological Bulletin; Woods Hole”, 190 (3), 1996.
  5. Pratap Devarapalli i inni, The conserved mitochondrial gene distribution in relatives of Turritopsis nutricula, an immortal jellyfish, „Bioinformation”, 10 (9), s. 586–591, DOI10.6026/97320630010586 [dostęp 2018-04-03].
  6. D. De Vito i inni, Evidence of reverse development in Leptomedusae (Cnidaria, Hydrozoa): the case of Laodicea undulata (Forbes and Goodsir 1851), „Marine Biology”, 149 (2), 2006, s. 339, DOI10.1007/s00227-005-0182-3, ISSN 0025-3162 [dostęp 2018-04-03] (ang.).
  7. Jinru He i inni, Life Cycle Reversal in Aurelia sp.1 (Cnidaria, Scyphozoa), „PLOS One”, 10 (12), 2015, e0145314, DOI10.1371/journal.pone.0145314, ISSN 1932-6203 [dostęp 2018-04-03] (ang.).
  8. M.P. Miglietta i inni, Species in the genus Turritopsis (Cnidaria, Hydrozoa): a molecular evaluation, „Journal of Zoological Systematics and Evolutionary Research”, 45 (1), 2007, s. 11–19, DOI10.1111/j.1439-0469.2006.00379.x, ISSN 1439-0469 [dostęp 2018-04-03] (ang.).