Ulica Okopowa w Warszawie
Okopowa – ulica w dzielnicy Wola w Warszawie.
| Młynów, Nowolipki, Powązki | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 Ulica Okopowa przy rondzie Kercelak | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Długość |
2,2 km | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 52°14′42,2″N 20°58′38,3″E/52,245056 20,977306
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przebieg edytuj
Rozpoczyna się na skrzyżowaniu ulic Wolskiej i Chłodnej z ulicą Towarową. Wyznacza granice osiedla Nowolipki i Powązek. Kończy się dobiegając do ronda Zgrupowania AK „Radosław”. Krzyżuje się z ulicami: Żytnią, Kaczą, Dzielną, Józefa Mireckiego, Mordechaja Anielewicza, Stawki, Kolską, Spokojną, Powązkowską i Dziką.
Historia edytuj
Pierwszą ulicą w Warszawie, której nadano tę nazwę (1770), była obecna ul. Klonowa[1]. Taką samą nazwę nosiła także w przeszłości obecna ul. Bagatela[2].
Ulica Okopowa powstała jako droga wewnętrzna przy okopach Lubomirskiego, jej początki sięgają roku 1784. W 1875 na miejscu wału i fosy Okopów wytyczono szeroką ulicę o nazwie Przedokopowa[3]. Obecna nazwa utrwaliła się w okresie późniejszym.
W 1871 na terenie między obecnymi ulicami: Smoczą, Glinianą, Okopową i Niską, w miejscu zasypanych i splantowanych glinianek, rozpoczęła się budowa garbarni, działającej od lat 80. XIX wieku pod firmą Bracia Pfeiffer[4]. Pierwotnie zakład został przypisany do numeracji ulicy Smoczej (nr 43), jednak po utworzeniu w 1940 getta warszawskiego uruchomiono nowy wjazd od strony ul. Okopowej i nadano nowy adres od tej ulicy (nr 58/72)[5].
Po I wojnie światowej przy ulicy Okopowej mieściły się dwa schroniska dla bezdomnych, pod numerem 5 dla eksmitowanych z powodu niepłacenia czynszu oraz pod numerem 59 dla agresywnych i zdemoralizowanych, których usunięto z innych schronisk i noclegowni[6].
W 1926 pod nr. 43 zakończono budowę stadionu Skry Warszawa[7]. Kompleks sportowy składał się z dwóch boisk (głównego i treningowego), a pierwsze mecze rozegrano tam na początku sezonu 1927[7].
Zabudowa ulicy ucierpiała w czasie obrony Warszawy we wrześniu 1939[8]. Zniszczony w czasie II wojny światowej stadion Skry, częściowo zajęty jako cmentarz ofiar pobliskiego getta[9], po 1945 nie został odbudowany, a klub przeniósł się na teren w rejonie skrzyżowania ulic: Wawelskiej i Żwirki i Wigury[10].
W latach 1949–1967 w rejonie północnej części ulicy zbudowano osiedle Muranów Zachodni[11]. Ulica została przebudowana w 1959 i otrzymała nową nawierzchnię i jarzeniowe oświetlenie[12].
Ważniejsze obiekty edytuj
- Cmentarz Powązkowski
- Kompleks dawnej Fabryki Garbarskiej Temler i Szwede (nr 78)
- Cmentarz żydowski (nr 49/51)
- Zespół Szkół im. Michała Konarskiego (nr 55a)
- Akademia Ekonomiczno-Humanistyczna (nr 59)
- Pomniki granic getta (na murze cmentarza od strony ul. Anielewicza oraz na rogu ul. Stawki)
- Siedziba Caritas Polska (nr 55)
- Dom Mody Klif (wcześniej mieściła się w tym miejscu fabryka Pfeifferów, a po 1945 Warszawska Drukarnia Wklęsłodrukowa) (nr 58/72)
- Kompleks biurowy Spark
- Biurowiec City Gate (ul. Ogrodowa 58)
Obiekty nieistniejące edytuj
Zobacz też edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Jarosław Zieliński: Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 6. Kępna–Koźmińska. Warszawa: Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami, 2000, s. 33. ISBN 83-88372-04-4.
- ↑ Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 14.
- ↑ Kwiryna Handke: Dzieje Warszawy nazwami pisane. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2011, s. 146–147. ISBN 978-83-62189-08-3.
- ↑ Józef Mieczysław Pfeiffer: Wspomnienia warszawskiego przemysłowca. Warszawa: Bis Press, 2003, s. 18–19. ISBN 83-913295-5-0.
- ↑ Józef Mieczysław Pfeiffer: Wspomnienia warszawskiego przemysłowca. Warszawa: Bis Press, 2003, s. 24. ISBN 83-913295-5-0.
- ↑ Paweł Rzewuski: Grzechy Paryża północy. Warszawa: Wydawnictwo Literackie, 2019, s. 93-94. ISBN 978-83-08-06949-3.
- ↑ a b Wodniacy, cykliści, piłkarze. Sport w przedwojennej Warszawie. Warszawa: Fundacja Ośrodka Karta, 2012, s. 146–147. ISBN 978-83-61283-68-3.
- ↑ Władysław Bartoszewski, Bogdan Brzeziński, Leszek Moczulski: Kronika wydarzeń w Warszawie 1939–1949. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 17.
- ↑ Stefan Szczepłek. Radość na gruzach. „ Skarpa Warszawska”, s. 57, listopad 2020.
- ↑ Wodniacy, cykliści, piłkarze. Sport w przedwojennej Warszawie. Warszawa: Fundacja Ośrodka Karta, 2012, s. 147. ISBN 978-83-61283-68-3.
- ↑ Barbara Orlańska, Andrzej Dobrucki, Wacław Orzeszkowski, Jan Kazimierz Zieliński: Warszawskie osiedla ZOR. Warszawa: Wydawnictwo Arkady, 1968, s. 32, 153.
- ↑ Aleksy Gajewski: Dwa dni w Warszawie. Warszawa: Wydawnictwo Sport i Turystyka, 1964.