Ulica Stanisława Przybyszewskiego w Łodzi

ulica w Łodzi

Ulica Stanisława Przybyszewskiego w Łodzi – ulica w Łodzi, o długości ok. 6,6 km, rozpoczynająca się od placu Reymonta i skrzyżowania z ul. Piotrkowską, a kończąca skrzyżowaniem z aleją Książąt Polskich przy osiedlu Olechów.

ulica Stanisława Przybyszewskiego
Górniak, Zarzew, Widzew Wschód, Olechów
Ilustracja
Ulica St. Przybyszewskiego, widok od ulicy J. Kilińskiego w kierunku wschodnim
Państwo

 Polska

Miejscowość

Łódź

Długość

ok. 6,6 km

Przebieg
światła 0m pl. Reymonta
światła 279m ul. Krucza
światła 297m ul. Stocka
375m ul. Brzozowa
425m ul. Suwalska
500m ul. Sosnowa
570m ul. Praska
605m ul. Dębowa
695m ul. Słowiańska
746m ul. Lubelska
763m ul. Grabowa
światła 927m ul. Kilińskiego
światła 1583m ul. Łęczycka
1600m ul. Ozorkowska
1763m ul. Przędzalniana
światła 1900m al. Rydza-Śmigłego
światła 2197m ul. Tatrzańska
2400m ul. Grota-Roweckiego
2783m ul. Zawodowa
3100m ul. Kaszyńskiego
3283 ul. Piwnika
3296 ul. Niciarniana
ul. Niciarniana
linia kolejowa Łódź ChojnyŁódź Widzew 540
3675 ul. Papiernicza
2897 ul. Mechaniczna
światła 4097 ul. Lodowa
4405 ul. Haška
4783 rondo Sybiraków
5035 ul. Ćwiklińskiej
5192 ul. Snowalniana
5475 ul. Czajkowskiego
5910 ul. Augustów
6592 ul. Książąt Polskich
Położenie na mapie Łodzi
Mapa konturowa Łodzi, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „ulica Stanisława Przybyszewskiego”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Stanisława Przybyszewskiego”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Stanisława Przybyszewskiego”
Ziemia51°45′06,6″N 19°31′20,9″E/51,751820 19,522474
Galeria obiektów w pobliżu ul. Przybyszewskiego
Kompleks fabryczny na rogu ulic Kilińskiego i Przybyszewskiego
Dom Adolfa Steinerta pod numerem 24
Budynek pod numerem 28 (róg ul. Brzozowej) w Łodzi. Obecnie mieści się tu supermarket Biedronka.
Tablica na budynku pod numerem 9, upamiętniająca angielskich lotników, którzy uciekli z fortu VIII Cytadeli poznańskiej w roku 1941
Zabudowania przy ul. Przybyszewskiego 70

Wschodnia część ulicy jest arterią zbudowaną na południe od osiedla Widzew Wschód, aby połączyć je z aleją Śmigłego-Rydza oraz ul. Kilińskiego, równolegle do przebiegającej 1,5 km na północ – alei Marszałka Piłsudskiego.

Historia edytuj

W latach 1824–1828 na południe od Nowego Miasta (na terenach miejskich oraz rządowych) utworzono kolejną osadę przemysłową, przeznaczoną pod osiedlenie przede wszystkim tkaczy lnu i bawełny, którą nazwano Łódka. Osada położona była wzdłuż traktu piotrkowskiego i rzeki Jasień, a także obejmowała wieś rządową Wólka, Zarzew oraz Widzew[1].

Podczas regulacji ulicy Piotrkowskiej na terenie nowej osady, wyznaczono przebieg siedmiu nowych przecznic[1] oraz m.in. dochodzącą do niej ulicę, którą nazwano Zarzewska, a także Górny Rynek (obecny Plac Reymonta). Nowa ulica została po raz pierwszy przedstawiona na planie sporządzonym przez geometrę Jana Leśniewskiego w 1825 roku[2].

Nazwy ulicy edytuj

  • Zarzewska (bądź czasem Starozarzewska) – 1826–1915[3]
  • Boehmische Linie – 1915–1918[3]
  • Zarzewska – 1918–1920[3]
  • Napiórkowskiego – 1920–1940 (końcowa część ulicy do roku 1940 dalej z nazwą Zarzewska). Nazwana została w 1920 roku ku czci bohatera Aleksandra Napiórkowskiego, poległego w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku. Przy tej ulicy do wybuchu wojny polsko-bolszewickiej mieszkał Napiórkowski wraz z żoną – Alicją Napiórkowską, zasłużoną nauczycielką
  • Boehmische Linie – 1940–1945[3]
  • Napiórkowskiego – 1945–1952[3]
  • majora Stefana Przybyszewskiego – 1952–1990 (w 1976 przedłużona do obecnej długości)[3]
  • Stanisława Przybyszewskiego – od 1990[3]

Ulica Przybyszewskiego jest przykładem ciekawego pomysłu politycznej zmiany nazwy ulicy. Dokonano to w taki sposób, by było to jak najmniej odczuwalne i kłopotliwe (zachowano nazwisko i pierwszą literę imienia patrona ulicy).

Ważne obiekty na przebiegu ulicy edytuj

  • park im. Władysława Reymonta.
  • nr 9: dom, do którego przybyła pierwsza grupa lotników angielskich w czerwcu 1941 roku.
  • nr 10: willa Eugeniusza Geyera – została wzniesiona na przełomie XIX i XX wieku. Swoją bryłą nawiązuje do stylu renesansu. Jej wnętrza zajmuje Powiatowa Stacja Sanitarno-Epidemiologiczna.
  • nr 12: budynek dawnej fabryki Rassalskich – fabryka powstała w 1926 roku. Jej właścicielem był Ignacy Rassalski. Zajmował się produkcją lin i powrozów wykorzystywanych w transporcie i przemyśle. Fabryka w ówczesnych latach należała do największych w Polsce[4].
  • nr 16: dawne kino Wolność (przed wojną i w jej czasie Palladium).
  • nr 24: dawny dom Adolfa Steinerta.
  • nr 28: budynek dawnego browaru Jerzego Keilicha – powstał w 1890 roku. Jego rodzina również posiadała browar, a także fabrykę octu przy ulicy Orlej 25. Jerzy Keilich zginął tragicznie w wypadku samochodowym 17 lipca 1937 roku na przejeździe kolejowym na Lublinku[5].
  • róg ulic Przybyszewskiego i Kilińskiego – dawna fabryka Adama Ossera
  • nr 70: kamienica i zabudowania pofabryczne dawnej fabryki Gustawa Fiszera, produkującej trutki na muchy i ozdoby do trumien[6].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Rynkowska 1970 ↓, s. 7.
  2. Janik i in. 2012 ↓, s. 39.
  3. a b c d e f g Ulice Łodzi [online], Wojewódzka Biblioteka Publiczna im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Łodzi [dostęp 2021-01-29].
  4. Dawna fabryka Rassalskich, Polskaniezwykła.pl.
  5. Browar Ludwika i Jerzego Keilich. Dawne kino „Słońce”, Polskaniezwykła.pl.
  6. Dawna fabryka Gustawa Fiszera, Polskaniezwykła.pl.

Bibliografia edytuj