Ulrychów (Warszawa)

część warszawskiej dzielnicy Wola

Ulrychów – część miasta[1] i obszar Miejskiego Systemu Informacji[2] w dzielnicy Wola w Warszawie.

Ulrychów
Osiedle Warszawy
ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Miasto

Warszawa

Dzielnica

Wola

Wysokość

104 m n.p.m.

Położenie na mapie dzielnicy
Położenie na mapie
52°14′23,55″N 20°56′09,27″E/52,239875 20,935908
Drewniane domy na Ulrychowie
Stacja metra Ulrychów

Położenie edytuj

Ulrychów jako nazwa osiedla lub części miasta długo nie pojawiała się na planach Warszawy. Można ją odnaleźć dopiero na mapie topograficznej z lat 80. (wcześniej przed przyłączeniem tego rejonu do Warszawy na mapach topograficznych opisywano Ogrody Ulrycha)[3], a na planach miasta – od końca lat 90. Zwykle nazwą tą opisuje się rejon ul. Jana Olbrachta[4] lub Księcia Janusza[5].

Wyodrębniony w latach 90. w ramach dzielnicy Wola obszar MSI Ulrychów znajduje się pomiędzy:

Historia edytuj

Historia Ulrychowa związana jest z rodziną Ulrichów, zajmującą się komercyjną działalnością ogrodniczą na terenie Warszawy od 1712 r.[6] W miejscu dawnych carskich ogrodów wojskowych założyli oni szklarnie, szkółki i uprawy roślinne w ramach działalności największej wówczas warszawskiej firmy ogrodniczej "C. Ulrich", tzw. Ogrodów Ulrichów. To od nazwiska właścicieli gospodarstwa wzięła się nazwa tej części miasta - Ulrychów - a w ramach inwestycji powstały m.in. stumetrowe szklarnie i pierwsza na terenie ówczesnej Polski uprawa ananasów. Przedsiębiorstwo zajmowało teren ponad 48 ha w czasach największej świetności. Uprawy warzyw i owoców trwały do wybuchu drugiej wojny światowej w 1939 r. W czasach PRL teren ogrodów został zaniedbany i z czasem działalność ogrodnicza wygasła[7].

Administracyjnie, część tego obszaru już w 1916 leżała w ówczesnych granicach Warszawy[8], a zachodnią część (obszar leżący w przybliżeniu na zachód od ul. Księcia Janusza i Jana Olbrachta) przyłączono[9] do Warszawy w 1951[10].

Charakterystyka edytuj

W latach 50.-80. XX w. obszar poddany był urbanizacji i zabudowywany osiedlami domów jednorodzinnych oraz bloków mieszkalnych. Z dawnych czasów zachowało się kilka międzywojennych kamienic oraz fragment ogrodów Ulricha wraz ze zdewastowanymi szklarniami i dworkiem – dziś na tych terenach znajduje się centrum handlowe Wola Park z fragmentami zachowanych obiektów Ogrodów Ulrichów (pałacyk, szklarnie, część parku). W 2021 r. rozpoczęła się modernizacja ocalałych pozostałości po Ogrodach mająca na celu stworzenie wielofunkcyjnej przestrzeni komercyjnej, zawierającej m.in. funkcje gastronomiczne i kulturalne[11].

XXI w. jest okresem intensywnego rozwoju Ulrychowa: modernizowane są istniejące budynki mieszkalne, ulice i punkty handlowe. Na przełomie roku 2006 i 2007 w zbiegu ulic Jana Olbrachta, Redutowej i Góralskiej powstało prawdziwe centrum osiedla: plac z rondem i kościołem Dobrego Pasterza, który stał się centrum osiedla.

Druga dekada lat dwutysięcznych przyniosła także duże inwestycje infrastrukturalne na terenie obszaru. 4 kwietnia 2020 roku został otwarty wolski odcinek II linii warszawskiego metra, a 30 czerwca 2022 roku stacja metra Ulrychów[12]. 5 marca 2022 r. rozpoczęła się modernizacja linii tramwajowej na ul. Marcina Kasprzaka, obejmująca przebudowę węzła przesiadkowego Reduta Wolska i fragmentu linii tramwajowej na ul. Wolskiej[13].

Znaczną część Ulrychowa zajmują tereny zielone:

W ramach budżetu obywatelskiego kolejne istniejące tereny zielone są modernizowane i zamieniane w obszary zieleni zorganizowanej, np. skwer Karaimski[14], tereny spacerowe przy ul. Redutowej[15] czy „spacerownik” przy ul. Józefa Sowińskiego[16].

Również na terenie Ulrychowa znajduje się pierwszy w Polsce kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (mormonów), a w osiedlu domków jednorodzinnych na zachodnim Ulrychowie zachowała się pewna liczba zabytkowych domów drewnianych, przypominających stylem architekturę kurpiowską.

Przypisy edytuj

  1. Geoportal.gov.pl. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. [dostęp 2012-12-27].
  2. Obszary MSI. Dzielnica Wola. [w:] Zarząd Dróg Miejskich w Warszawie [on-line]. zdm.waw.pl. [dostęp 2022-11-24].
  3. Mapa topograficzna WIG 1:100 000, Cartoninjas GeoPortal. [dostęp 2012-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-26)].
  4. Mapy topograficzne 1:25 000 i 1:50 000, Geoportal.gov.pl. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. [dostęp 2012-12-27].
  5. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych, Geoportal.gov.pl. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. [dostęp 2012-12-27].
  6. Historia rodziny Ulrichów [online], Muzeum Warszawy, 8 kwietnia 2020 [dostęp 2022-05-06] (pol.).
  7. Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2022-05-06].
  8. Warszawa historyczna. [w:] Serwis mapowy m.st. Warszawy [on-line]. Urząd m.st. Warszawy. [dostęp 2012-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-02-05)].
  9. z dniem 14 maja 1951 r.
  10. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 maja 1951 r. w sprawie zmiany granic miasta stołecznego Warszawy, Dz.U. z 1951 r. nr 27, poz. 199.
  11. Rewitalizacja Ogrodów Ulricha – zielone miejsce spotkań [online], BUILDER POLSKA, 25 kwietnia 2022 [dostęp 2022-05-06] (pol.).
  12. Metro wjeżdża na Bemowo. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. 30 czerwca 2022. [dostęp 2022-07-03].
  13. Budowa rozpoczęta! – Tramwaj na Kasprzaka [online] [dostęp 2022-05-06] (pol.).
  14. Coraz więcej zieleni w Warszawie – podsumowanie działań Zarządu Zieleni w 2021 r. [online], um.warszawa.pl [dostęp 2022-05-06] (pol.).
  15. Nowa zieleń na Woli [online], um.warszawa.pl [dostęp 2022-05-06] (pol.).
  16. 784 - Urządzamy zielony "spacerownik" przy Sowińskiego - budżet obywatelski w Warszawie [online], 784 - Urządzamy zielony "spacerownik" przy Sowińskiego - budżet obywatelski w Warszawie [dostęp 2022-05-06] (pol.).