Visoko

miasto w Bośni i Hercegowinie

Visokomiasto w Bośni i Hercegowinie, w Federacji Bośni i Hercegowiny, w kantonie zenicko-dobojskim, siedziba miasta Visoko. W 2013 roku liczyło 11 205 mieszkańców, z czego większość stanowili Boszniacy[1].

Visoko
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Bośnia i Hercegowina

Część składowa

Federacja Bośni i Hercegowiny

Kanton

zenicko-dobojski

Miasto

Visoko

Populacja (2013)
• liczba ludności


11 205[1]

Kod pocztowy

71300

Położenie na mapie Bośni i Hercegowiny
Mapa konturowa Bośni i Hercegowiny, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Visoko”
Ziemia43°59′N 18°10′E/43,983333 18,166667
Strona internetowa
Widok na miasto i Visočicę z okresu panowania Turków

Położone jest na drodze z Zenicy do Sarajewa (E73/E761) nad rzeką Bosną, gdzie wpada do niej rzeka Fojnička.

W średniowieczu te tereny należały do Księstwa Bośniackiego. Gdy ziemie należały do Imperium osmańskiego miasto zostało założone przez Ajas-bega, w 1878 r. przeszło w ręce Austro-Węgier wraz z całą Bośnią. W czasie II wojny światowej miasto nie uległo dużym zniszczeniom. Prawdziwy rozwój rozpoczął się w komunistycznej Jugosławii. Podczas wojny w Bośni miasto pozostawało pod kontrolą wojsk bośniackich i nie ucierpiało w starciach.

W 2005 roku kontrowersyjny bośniacki archeolog amator Semir Osmanagić postawił hipotezę, że w okolicach miasta znajdują się pochodzące prawdopodobnie sprzed ponad 10 000 lat jedyne w Europie piramidy. W wyniku badań naukowych teza ta została obalona[2][3]. Niezależnie od tego, park archeologiczny przyciąga miejscowych i zagranicznych turystów. W 2006 roku piramidy zwiedziło ponad 200 000 osób.

Turystyka edytuj

W mieście znajduje się muzeum krajoznawcze gromadzące m.in. eksponaty etnograficzne, historyczne, archeologiczne, numizmatyczne czy geologiczne[4]. W mieście jest do dyspozycji kilkanaście restauracji. Baza noclegowa jest wystarczająco rozwinięta.

 
Herb miasta Visoko

Osoby związane z miastem edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Popis 2013 u BiH. Federalni zavod za statistiku. [dostęp 2020-04-11]. (bośn.).
  2. CBA: Feature: British Archaeology 92, January/February 2007. www.archaeologyuk.org. [dostęp 2015-07-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-01-18)].
  3. Declaration of the professional archaeologists from all parts of Europe. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-07-17)].
  4. Faktor: Muzej srednjovjekovne Bosne-Mili … [online], Zavicajni muzej [dostęp 2017-09-08] (bośn.).
  5. Fiona Harvey, Child six billion hopes for peace as population races on to next milestone, „The Guardian”, 23 października 2011, ISSN 0261-3077 [dostęp 2017-09-08] (ang.).