Władysław Łucki
Władysław Łucki ps. „Jerzy Dańko” (ur. 5 maja 1894 w Praszce, zm. 28 grudnia 1941 tamże) – kapitan piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
 kapitan piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 maja 1894 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
28 grudnia 1941 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1914–1921 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  
| |
.png){kind=small}
Życiorys edytuj
Urodził się 5 maja 1894 w Praszce, w ówczesnym powiecie wieluńskim guberni kaliskiej, w rodzinie Aleksandra i Katarzyny z Jędreckich[1]. Był młodszym bratem Wacława (1884–1937), aptekarza, odznaczonego Medalem Niepodległości[2][3], Cecylii, zamężnej z Henrykiem Jażdżewskim, z którym miała syna Konrada, i Heleny Bronisławy (ur. 1891), żony Władysława Klimeckiego (1888–1939), podoficera Wojska Polskiego, podkomisarza Służby Więziennej, naczelnika więzienia w Złoczowie[1][4][5][6].
Władysław ukończył szkołę powszechną w rodzinnej miejscowości i siedmioklasową Szkołę Handlową w Kaliszu, a następnie podjął studia na Wydziale Budowy Maszyn Szkoły Politechnicznej we Lwowie[1]. W 1912, w czasie studiów, wstąpił do Polskich Drużyn Strzeleckich[7] i został członkiem III plutonu 1. kompanii akademickiej[8]. Od 29 czerwca do 5 lipca 1912 we Lwowie uczestniczył w I międzyzaborowym kursie instruktorskim PDS[8]. Ukończył kurs podoficerski[7], a w 1913 był słuchaczem Szkoły Podchorążych PDS[8].
20 sierpnia 1914 w Kielcach wstąpił do oddziałów strzeleckich Józefa Piłsudskiego[7] i został przydzielony do 1. kompanii I batalionu[8]. 29 stycznia 1915 przebywał w szpitalu rezerwowym (szkoła ludowa) w Kętach[9]. Wyróżnił się męstwem w bitwie pod Konarami (16–23 maja 1915). W czasie bitwy pod Jastkowem (31 lipca–3 sierpnia 1915) jako sierżant 1. kompanii I batalionu 1 Pułku Piechoty został ciężko ranny w głowę[10][7]. Później został przeniesiony do 5 Pułku Piechoty[8]. 28 lutego 1916 został superarbitrowany i uznany za niezdolnego do żadnej służby[8]. W czasie służby w Legionach Polskich awansował na chorążego (28 kwietnia 1916) i podporucznika piechoty (1 stycznia 1917)[11]. Z dniem 24 stycznia 1917 został zwolniony z Legionów[8]. W lipcu 1917, po kryzysie przysięgowym, wstąpił do Polskiej Organizacji Wojskowej[8]. W marcu 1918 został komendantem obwodu praszkowskiego POW[12].
W listopadzie 1918 wziął udział w organizacji 27 Pułku Piechoty w Częstochowie. Do 19 stycznia 1919 był w tym oddziale dowódcą kompanii, a następnie został przeniesiony do 5 Pułku Piechoty Legionów[12]. 16 stycznia 1919 został przyjęty do Wojska Polskiego z dniem 2 grudnia 1918 i mianowany porucznikiem w piechocie[13][14]. 19 sierpnia 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w piechocie, w grupie oficerów byłych Legionów Polskich. Nadal pełnił służbę w 5 pp Leg.[15] We wrześniu 1921 został przeniesiony do rezerwy[16] i przydzielony w rezerwie do 5 pp Leg.[17] 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 761. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[18]. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 27 pp[19].
W latach 1922–1926 pełnił funkcję radnego miasta Praszka, a w latach 1923–1926 naczelnika miejscowej Ochotniczej Straży Pożarnej[16]. Był członkiem Związku Ludowo-Narodowego, a następnie Stronnictwa Narodowego[16]. Zmarł 28 grudnia 1941 w Praszce i został pochowany na miejscowym cmentarzu[16]. Rodziny nie założył[16].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7094 – 17 maja 1922[20][21]
- Krzyż Niepodległości – 18 października 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[22][23]
- Krzyż Walecznych dwukrotnie (po raz pierwszy w 1922 za działalność w POW[24][25])
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Szczerbik 2016 ↓, s. 34.
- ↑ M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-09-27].
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-09-27].
- ↑ Kartoteka ewidencji ludności 1870–1931 : Klimecki z d. Łucka Helena Bronisława. Archiwum Państwowe w Poznaniu. [dostęp 2021-09-27].
- ↑ Kirkiczenko, Kraczkiewicz i Rudzisz 1939 ↓, s. 187.
- ↑ a b c d Szczerbik 2016 ↓, s. 35.
- ↑ a b c d e f g h Żołnierze Niepodległości ↓.
- ↑ I Lista strat 1915 ↓, s. 10, jako Jerzy Danko.
- ↑ IV Lista strat 1916 ↓, s. 6, jako Jerzy Danko.
- ↑ Lista starszeństwa 1917 ↓, s. 23.
- ↑ a b Szczerbik 2016 ↓, s. 36.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 8 z 25 stycznia 1919, poz. 302, jako ppor. byłych Legionów Polskich i oficer POW Dańko-Łucki Jerzy Władysław.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 10 z 30 stycznia 1919, poz. 368.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 25 sierpnia 1920, s. 787, jako Władysław Dańko-Łucki.
- ↑ a b c d e Szczerbik 2016 ↓, s. 37.
- ↑ Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 48, jako kpt. Jerzy Dańko ur. 1894.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 476.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 204, jako Jerzy Dańko-Łucki.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 4 stycznia 1923, s. 5, jako kpt. Jerzy Dańko.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-09-27].
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 245, poz. 270.
- ↑ Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości na posiedzeniu 9 grudnia 1935 nie przyznał mu Krzyża z Mieczami. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-09-27].
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 8 lipca 1922, s. 491, jako kpt. Władysław Danko-Łucki, zdemobilizowany Proszka.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-09-27].
Bibliografia edytuj
- Lista Chorych, Rannych, Zabitych i Zaginionych Legionistów do Kwietnia 1915 roku. Piotrków: Centralny Oddział Ewidencyjno-Werbunkowy Departamentu Wojskowego NKN, 1915-08-01.
- IV Lista strat Legionów Polskich. Piotrków: Centralny Urząd Ewidencyjny Departamentu Wojskowego NKN, 1916-01-01.
- Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917). Komenda Legionów Polskich, 1917.
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2021-01-07].
- Alfabetyczny spis oficerów rezerwy. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-05-01.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Jerzy Kirkiczenko, Marian Kraczkiewicz, Kazimierz Rudzisz: Kalendarz sądowy na rok 1939. Warszawa: 1939.
- Zbigniew Szczerbik. Z Praszki przez Legiony do wolnej Polski: Rys biograficzny Władysława Łuckiego. „Rocznik powiatu oleckiego”. 9, 2016. Olesno: Starostwo Powiatowe w Oleśnie. ISSN 1899-4210.