Władysław Bartoszyński

Władysław Bartoszyński[1] (ur. 1 stycznia 1891 w Radomyślu Wielkim, zm. 1940 w ZSRR) – polski lekarz, doktor nauk medycznych, podpułkownik lekarz Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Władysław Bartoszyński
podpułkownik lekarz podpułkownik lekarz
Data i miejsce urodzenia

1 stycznia 1891
Radomyśl Wielki

Data i miejsce śmierci

1940
USRR, ZSRR

Siły zbrojne

C. K. Armia
Wojsko Polskie

Jednostki

5 Batalion Sanitarny,
77 Pułk Piechoty,
Szef. San. OK Nr V

Odznaczenia
Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” z Mieczami Krzyż Zasługi Cywilnej (w czasie wojny)

Życiorys edytuj

Urodził się 1 stycznia 1891 w Radomyślu Wielkim jako syn Władysława[2] (według innej wersji syn Michała[3]). Był bratem Kazimierza (1888–1940, podpułkownik farmacji Wojska Polskiego i również ofiara zbrodni katyńskiej)[4]

Dyplom lekarza uzyskał w 1915[5]. Podczas I wojny światowej w C. K. Armii został mianowany asystentem lekarza w rezerwie z dniem 1 września 1915, a potem awansowany na stopień nadlekarza w rezerwie z dniem 1 listopada 1917 i był przydzielony do Szpitala Garnizonowego Nr 15 w Krakowie (przydział tam posiadał także jego brat Kazimierz, służący jako oficer aptekarz)[6][7][8].

Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Został awansowany do stopnia kapitana lekarza ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[9][10]. W 1923, 1924 był oficerem 5 batalionu sanitarnego[11][12]. Został awansowany na stopień majora ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927[13][14]. W 1928, 1932 był oficerem 20 pułku piechoty Ziemi Krakowskiej[15][16]. Według stanu z marca 1939 w stopniu podpułkownika był kierownikiem referatu ogólno-organizacyjnego Szefostwa Sanitarnego Okręgu Korpusu Nr V w Krakowie[17].

Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 na terenach wschodnich II Rzeczypospolitej został aresztowany przez sowietów. Został zamordowany przez NKWD na wiosnę 1940. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 41/1-49 oznaczony numerem 108; wymieniony dosłownie jako Władysław Bartuszyński)[3]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. W ewidencji wojskowych C. K. Armii był określany w języku niemieckim jako „Ladislaus Bartoszyński”.
  2. Władysław Bartoszyński. wbh.wp.mil.pl. [dostęp 2020-12-21].
  3. a b Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 4. [dostęp 2020-12-20].
  4. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego: Katyń. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 2000. s. 22. [dostęp 2020-05-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-10-11)].
  5. Lista starszeństwa oficerów zawodowych korpusu sanitarnego. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1930, s. 15.
  6. Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1916. Wiedeń: 1916, s. 1048.
  7. a b Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1917. Wiedeń: 1917, s. 1392.
  8. a b c Ranglisten des Kaiserlich und Königlichen Heeres 1918. Wiedeń: 1918, s. 1715.
  9. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1201.
  10. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1082.
  11. Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1150.
  12. Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1043.
  13. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 731.
  14. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 325.
  15. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 713.
  16. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 550.
  17. Rocznik Oficerski 1939 ↓, s. 519.

Bibliografia edytuj