Władysław Dec (duchowny)

Władysław Dec SDB (ur. 26 stycznia 1907 w Daszawie, zm. 12 listopada 1999 w Przemyślu) – polski duchowny rzymskokatolicki, salezjanin, podpułkownik, kapelan AK (ps. Skorupka, brat Celestyn).

Władysław Dec
Podpułkownik WP
Data i miejsce urodzenia

26 stycznia 1907
Daszawa

Data i miejsce śmierci

12 listopada 1999
Przemyśl

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

salezjanie

Prezbiterat

28 czerwca 1938

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami Krzyż Armii Krajowej Krzyż Partyzancki Srebrny Medal Wojska Polskiego Srebrny Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”
Tabliczka nagrobna ks. Władysława Deca

Życiorys edytuj

Po zdaniu matury w Krakowie, wstąpił do seminarium księży salezjanów. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1938 w Krakowie. W czerwcu 1939 biskup polowy Józef Gawlina powierzył mu obowiązki kapelana junaków w Przemyślu (Lipowica). W trakcie II wojny światowej kapelan w 22 Dywizji Piechoty Górskiej. Po klęsce wrześniowej organizator oddziału SZP w Daszawie. W 1941 powrócił do Przemyśla, gdzie pracuje jako katecheta. Po przekształceniu ZWZ w AK, przydzielony do Komendy Obwodu Przemyśl-Zasanie. Zagrożony aresztowaniem, wiosną 1944 roku, przeniesiony do Komendy Obwodu we Lwowie. Oddelegowany do oddziału partyzanckiego „Pasieki” pod dowództwem kpt. Dragana Sotiroviča. Po wojnie zaangażował się w szkolnictwo i harcerstwo przemyskie. W 1947 roku założył orkiestrę dętą I drużyny harcerskiej im. gen. Chłapowskiego. Był działaczem Towarzystwa Przyjaciół Przemyśla i regionu, Stowarzyszenia Pamię­ci Orląt Przemyskich. W latach 1990-1997 był kapelanem 14 Pułku Zmechanizowanego, a później 14 Brygady Pancernej w Przemyślu. W 1993 został Honorowym Obywatelem Miasta Przemyśla[1]. Pochowany na cmentarzu komunalnym Zasanie w Przemyślu.

Zobacz też edytuj

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. Honorowi Obywatele Miasta Przemyśla. [dostęp 2012-05-06].