Władysław Sołowij
Władysław Sołowij, ps. „Jan Falk” (ur. 11 czerwca 1902 w Kamionce, zm. 1 kwietnia 1960) – uczestnik powstań śląskich.
| Data i miejsce urodzenia |
11 czerwca 1902 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Małżeństwo | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Życiorys edytuj
Urodził się 11 czerwca 1902 w Kamionce[1][2].
Należał do harcerstwa i do Polskiej Organizacji Wojskowej[1]. Podczas powstań śląskich był dowódcą powstańczym[1]. Posługiwał się pseudonimem „Jan Falk”[1]. Studiował na Politechnice Lwowskiej[1].
Zmarł 1 kwietnia 1960[2]. Został pochowany na cmentarzu Pobitno w Rzeszowie[2].
Jego żoną została Halina Wojciechowska (1894-1984), także uczestniczka powstania śląskiego[3][4][5]. Mieli córkę[3]
Odznaczenia edytuj
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)[2]
- Krzyż Niepodległości[2]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d e Franciszek Hawranek: Encyklopedia powstań śląskich. Opole: Wydawnictwo Instytutu Śląskiego w Opolu, 1982, s. 516.
- ↑ a b c d e Władysław Sołowij. grobonet.erzeszow.pl. [dostęp 2021-05-07].
- ↑ a b Halina Wojciechowska-Sołowijowa. „Nowiny Rzeszowskie”. Nr 297, s. 6, 14 grudnia 1984.
- ↑ Wacława Zastocka: Dr Wanda Baraniecka-Szaynokowa. mp.pl, 2020. [dostęp 2021-05-07]. (ang.).
- ↑ Halina Sołowij. grobonet.erzeszow.pl. [dostęp 2021-05-07].