Wacław Palessa

polski malarz

Wacław Palessa (ur. 15 września 1902 w Warszawie, zm. 1976 tamże)[1] – polski malarz i grafik.

Wacław Palessa
Data i miejsce urodzenia

15 września 1902
Warszawa

Data i miejsce śmierci

1976
Warszawa

Narodowość

polska

Alma Mater
Dziedzina sztuki

malarstwo, grafika

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej
Akt z gramofonem pędzla Wacława Palessy, 1931
FSO na Żeraniu pocztówka z reprodukcją obrazu Wacława Palessy, 1952

Życiorys edytuj

Po ukończeniu Miejskiej Szkoły Sztuk Zdobniczych i Malarstwa w Warszawie studiował w stołecznej Akademii Sztuk Pięknych. Należał do grupy artystycznej „Szkoła Warszawska”, utworzonej przez uczniów prof. Tadeusza Pruszkowskiego. Dyplom uzyskał w 1939. Podczas studiów Ministerstwo Kultury przyznało mu roczne stypendium krajowe, a później zagraniczne (wybuch II wojny światowej uniemożliwił mu wyjazd). Równocześnie kształcił się na Wydziale Pedagogicznym Uniwersytetu Warszawskiego. Naukę zakończył otrzymaniem dyplomu w 1945[1].

Działalność twórczą rozpoczął w 1924. Od 1925 wystawiał prace w Towarzystwie Zachęty Sztuk Pięknych, Instytucie Propagandy Sztuki oraz wielu miastach Polski i za granicą: Francji, Szwajcarii i Stanach Zjednoczonych. W 1930 wspólnie z Włodzimierzem Bartoszewiczem – kolegą ze „Szkoły” – namalował w zamojskim Kościele św. Katarzyny obraz w prezbiterium, za który obaj artyści otrzymali 1200 zł[2].

W 1937 zwiedzał Włochy i Francję. Podczas powstania warszawskiego spłonął prawie cały jego dotychczasowy dorobek artystyczny – kilkadziesiąt obrazów i kilkaset szkiców. Niemal natychmiast po zakończeniu okupacji niemieckiej części ziem polskich, bo 10 lutego 1945 wstąpił do Związku Polskich Artystów Plastyków[1].

W Polsce Ludowej stał się czołowym przedstawicielem socrealizmu w malarstwie. W 1950 otrzymał wyróżnienie za obraz pt. Fabryka Samochodów Osobowych na Żeraniu, który przedstawił na wystawie „Plastycy w walce o pokój” zorganizowanej w Zachęcie[3]. Biuro Wydawnictw Artystycznych i Ludowych CPLiA wydało w 1952 reprodukcję malowidła na barwnych planszach i kartkach pocztowych[1]. Brał udział w licznych konkursach krajowych, wystawach ogólnopolskich, okręgowych, objazdowych, problemowych i zagranicznych – w krajach bloku wschodniegoChinach (Pekin, Szanghaj), ZSRR (Moskwa, Lenigrad, Odessa, Kijów, Lwów, Wilno), NRD (Berlin) i na Węgrzech (Budapeszt)[1].

Jego prace znajdują się w zbiorach m.in. Muzeum Warszawy i Muzeum Narodowego w Szczecinie.

Wybrana twórczość edytuj

Malarstwo edytuj

  • Kobieta z saksofonem, lata 30. XX w.
  • Próba, lata 30. XX w.
  • Akt z gramofonem, 1931
  • Dom Chopina lub Dworek Chopina w Żelazowej Woli
  • Las w zimie
  • Pałac Na Wodzie
  • Portret kobiety z kwiatami we włosach
  • Wilanów
  • Nad Liwcem
  • Pejzaż
  • Pejzaż II
  • Zdjęcia, 1932
  • Kutry rybackie, 1936
  • Chartres, 1936
  • Wilno – hale targowe, 1938
  • W kawiarni ogrodowej, 1939
  • List
  • Dom
  • Krakowskie Przedmieście
  • Powstanie warszawskie
  • Pejzaż z domkiem, 1946
  • Odbudowa Starego Miasta, 1950
  • Fabryka Samochodów Osobowych na Żeraniu, 1950[4]
  • Plac Zamkowy w Warszawie
  • Nike Warszawska
  • W XXX-lecie PRL – Naród swojej stolicy – Zamek Królewski, 1974

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b c d e Wacław Palessa. SDA. [dostęp 2024-04-01]. (pol.).
  2. Wacław Palessa – malarz. Zamościopedia. [dostęp 2024-04-01]. (pol.).
  3. „Plastycy w walce o pokój”. Katalog wystawy. [dostęp 2024-05-05]. (pol.).
  4. Wacław Palessa. SDA. [dostęp 2024-04-01]. (pol.).
  5. Uchwała Rady Państwa z dn. 11 lipca 1955 r. , nr 0/ 1085a. Monitor Polski. [dostęp 2024-04-01]. (pol.).
  6. Lista osób odznaczonych „Medalem 10-lecia Polski Ludowej”. sip.lex.pl. [dostęp 2024-04-11]. (pol.).

Bibliografia edytuj