Wjaczesław Perszyn

Wjaczesław Perszyn
Pełne imię i nazwisko	Wjaczesław Wołodymyrowycz Perszyn
Data i miejsce urodzenia	18 października 1940 ; Aszchabad
Data i miejsce śmierci	27 sierpnia 2008 ; Czerkasy
Wzrost	180 cm
Pozycja	obrońca
Kariera juniorska
Lata	Klub
	sekcja SJuP Moskwa
Kariera seniorska
Kariera trenerska
Lata	Drużyna
1974	Spartak Iwano-Frankiwsk (dyr.sportowy)
1977	Zoria Ługańsk (asystent)
1978	SKA Kijów (asystent)
1979	Torpedo Łuck (asystent)
1980–1983	Torpedo Łuck
1984	Okean Kercz
1985	Podilla Chmielnicki
1987–1989	Dnipro Czerkasy
1994–1995	Naftowyk Ochtyrka (asystent)
1996	Nywa-Naftowyk Korsuń
1998	Torpedo Zaporoże
1998	FK Czerkasy
2002	FK Czerkasy
2002	Wołga Twer (asystent)
2003	Wołga Twer
2004	Kołos Czornobaj
2005	Złatokraj Zołotonosza
2006	Dnipro Czerkasy (asystent)
2007–2008	Chodak Czerkasy
	↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe. ;

Wjaczesław Wołodymyrowycz Perszyn, ukr. В'ячеслав Володимирович Першин, ros. Вячеслав Владимирович Першин, Wiaczesław Władimirowicz Pierszin (ur. 18 października 1940 w Aszchabadzie, Turkmeńska SRR, zm. 27 sierpnia 2008 w Czerkasach, Ukraina) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska edytuj

Wychowanek sekcji piłkarskiej na Stadionie Juniorskich Pionierów w Moskwie. W 1962 roku rozpoczął karierę piłkarską w klubie Awanhard Tarnopol. Potem służył w wojskowym klubie SKA Lwów. W 1963 został zaproszony przez trenera Giermana Zonina do zespołu Trudowi Rezerwy Ługańsk, który potem zmienił nazwę na Zoria Ługańsk. Po 4 latach przez konflikt z trenerem odszedł do Daugavy-REZ Ryga. Ale wkrótce powrócił na Ukrainę, gdzie został piłkarzem Szachtara Donieck. Po pół roku przeszedł do Silbudu Połtawa, który trenował były trener Zorii Ołeksandr Ałpatow. W 1970 roku przeniósł się do Desny Czernihów, w której po zakończeniu sezonu zakończył karierę.

Kariera trenerska edytuj

Karierę szkoleniowca rozpoczął po zakończeniu kariery piłkarza. Najpierw pracował w Internacie Sportowym w Ługańsku. W 1974 obejmował stanowisko dyrektora sportowego Spartaka Iwano-Frankiwsk, po czym powrócił do Internatu Sportowego w Ługańsku. Od 1977 pomagał trenować kluby Zoria Ługańsk, SKA Kijów i Torpedo Łuck. W 1980 awansował na stanowisko starszego trenera Torpeda Łuck, którym kierował do 1983 roku. W 1984 prowadził Okean Kercz, a w pierwszej połowie sezonu 1985 Podilla Chmielnicki. W 1987 stał na czele Dnipra Czerkasy, który spadł do rozgrywek amatorskich. W następnym sezonie powrócił z klubem do rozgrywek zawodowych we Wtoroj lidze radzieckiej. Czerkaskim zespołem kierował do maja 1989, a potem trenował zespoły amatorskie. W sezonie 1994/95 dołączył do sztabu szkoleniowego Naftowyka Ochtyrka, ale wkrótce opuścił go. Potem prowadził drużynę amatorską Nywa-Naftowyk Korsuń. Wiosną 1998 objął prowadzenie Torpeda Zaporoże, ale po 4 meczach powrócił do Czerkas, gdzie do końca rundy wiosennej kontynuował pracę na stanowisku głównego trenera FK Czerkasy. W marcu-kwietniu 2002 powrócił do kierowania FK Czerkasy. Od lata 2002 pomagał Wadymowi Dobyżie trenować Wołga Twer, a w 2003 został mianowany na głównego trenera Wołgi. Z klubem awansował do Wtoroj lidze rosyjskiej. Następnie wrócił na Ukrainę, gdzie pracował w drużynami amatorskimi, m.in. Kołos Czornobaj i Złatokraj Zołotonosza. W 2006 ponownie został zaproszony do sztabu szkoleniowego Dnipra Czerkasy. Ostatnim klubem w jego karierze był Chodak Czerkasy.