Wikipedia

Wojciech Stepek

oficer Wojska Polskiego

Wojciech Stepek[a] (ur. 11 kwietnia 1885 w Haczowie, zm. 13 listopada 1938 w Poznaniu) – podpułkownik żandarmerii Wojska Polskiego.

Wojciech Stepek
podpułkownik żandarmerii podpułkownik żandarmerii
Data i miejsce urodzenia

11 kwietnia 1885
Haczów

Data i miejsce śmierci

13 listopada 1938
Poznań

Przebieg służby
Siły zbrojne

c. k. Obrona Krajowa
Wojsko Polskie

Jednostki

Dywizjon ŻW Nr 3
Dowództwo Żandarmerii Wojskowej
7 Dywizjon Żandarmerii
Centrum Wyszkolenia Żandarmerii

Stanowiska

zastępca dowódcy dywizjonu
szef sztabu
dowódca dywizjonu
komendant szkoły

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Krzyż Zasługi Medal Zasługi Wojskowej „Signum Laudis” (w czasie wojny) Medal Waleczności (Austro-Węgry) Medal Waleczności (Austro-Węgry)

Życiorys edytuj

Urodził się 11 kwietnia 1885 w Haczowie, w ówczesnym powiecie brzozowskim Królestwa Galicji i Lodomerii[1], w rodzinie Michała, szewca, i Anny z Kaczkowskich[2][3]. W 1907 zdał egzamin dojrzałości w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku (w jego klasie byli m.in. Bolesław Stepek, Juliusz Zaleski)[4][5][6].

Podczas I wojny światowej walczył w szeregach cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej. Jego oddziałem macierzystym był 16 Pułk Piechoty Obrony Krajowej, w 1917 przemianowany na Pułk Strzelców Nr 16. W czasie służby w c. k. Obronie Krajowej awansował na kolejne stopnie w korpusie oficerów rezerwy: kadeta (1 stycznia 1914), podporucznika (1 maja 1915) i porucznika (1 maja 1917)[7][8][9].

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. W połowie listopada 1918 w stopniu porucznika był komendantem powiatowym w Strzyżowie[10]. 14 czerwca 1921 został przeniesiony ze stanowiska zastępcy dowódcy Dywizjonu Żandarmerii Wojskowej Nr 3 w Kielcach do Dowództwa Żandarmerii Wojskowej w Warszawie na stanowisko szefa sztabu[11].

3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 w korpusie oficerów żandarmerii[12][13]. Pełnił funkcję dowódcy 7 Dywizjonu Żandarmerii w Poznaniu[14][15] od 4 października 1921 do 31 marca 1927[16]. W marcu 1927 został przeniesiony do kadry oficerów żandarmerii z równoczesnym przydziałem do Dywizjonu Szkolnego Żandarmerii w Grudziądzu na stanowisko dowódcy dywizjonu[17][18]. W tym czasie uzyskał dyplom magistra praw na Uniwersytecie Jagiellońskim[19]. Położył zasługi w zakresie wyszkolenia kadr polskiej żandarmerii w II Rzeczypospolitej, publikując podręczniki. Działał w sferze spółdzielczości, założył spółdzielnię żywnościową i budowlaną spółdzielnię wojskową w poznańskim Szelągu. Z dniem 15 stycznia 1930 został przeniesiony w stan spoczynku. W 1934 jako oficer stanu spoczynku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Poznań Miasto. Był wówczas przewidziany do użycia w czasie wojny[20].

W 1931 pracował jako zastępca dyrektora Kasy Chorych w Poznaniu. Od 20 listopada 1931 pełnił stanowisko inspektora w zarządzie miejskim miasta Poznania. Był działaczem Ligi Morskiej i Kolonialnej, pełniąc funkcje prezesa oddziału LMK przy zarządzie miejskim w Poznaniu oraz członka zarządu i przewodniczącego sekcji programowej okręgu LMK. Działał społecznie w ramach dożywiania uczniów szkolnych.

Zmarł 13 listopada 1938 w poznańskim szpitalu[21][22][23][24][25][26]. Został pochowany na cmentarzu parafii św. Wojciecha w Poznaniu (kwatera 3, miejsce 47)[27].

Wojciech Stepek był żonaty z Olga z Żółczyńskich, z którą miał córki Zofię i Annę oraz syna Kazimierza.

Publikacje edytuj

 
Grób ppłka Wojciecha Stepka

Odznaczenia edytuj

Zobacz też edytuj

  • Michał Stepek – także urodzony w 1885 w Haczowie, również absolwent gimnazjum w Sanoku i oficer Wojska Polskiego

Uwagi edytuj

  1. ↑ W ewidencji cesarsko-królewskiej Obrony Krajowej figurował jako „Adalbert Stepek”.

Przypisy edytuj

  1. ↑ Rymar 1958 ↓, s. 165.
  2. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1900/1901 (zespół 7, sygn. 27). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 215.
  3. ↑ CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok szkolny 1901/1902 (zespół 7, sygn. 29). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 383.
  4. ↑ 26. Sprawozdanie Dyrektora C.K. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1906/1907. Sanok: 1907, s. 62, 78.
  5. ↑ Kronika. Egzamin dojrzałości. „Gazeta Sanocka”, s. 3, 23 czerwca 1907. 
  6. ↑ Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 2017-10-22].
  7. ↑ Schematismus 1914 ↓, s. 171, 255.
  8. ↑ Ranglisten 1916 ↓, s. 54.
  9. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 93, 276.
  10. ↑ Marek Przeniosło. Żandarmeria w Galicji Zachodniej w początkach niepodległości (1918-1919). „Dzieje Najnowsze”. XL, s. 103, 2008. ISSN 0419-8824. 
  11. ↑ Rozkaz DOGen. Kielce ↓, Nr 89 z 1 sierpnia 1921 roku.
  12. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1063.
  13. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 965.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1059.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 963.
  16. ↑ Danuta Poźniakowska-Hanak. Żandarmeria polowa i wojskowa w latach 1918–1939. „Biuletyn Wojskowej Służby Archiwalnej”, s. 134, nr 28 z 2006. Centralne Archiwum Wojskowe. 
  17. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 17 marca 1927 roku, s. 74.
  18. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 672, 674.
  19. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 24 lipca 1928 roku, s. 250.
  20. ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 359, 995.
  21. ↑ Kronika. Zmarł śp. inspektor płk. ss. Wojciech Stepek. „Dziennik Poznański”, s. 4, nr 261 z 15 listopada 1938. 
  22. ↑ Ś. p. Wojciech Stepek. „Orędownik”, s. 4, nr 263 z 16 listopada 1938. 
  23. ↑ Zgony. „Orędownik”, s. 5, nr 264 z 17 listopada 1938. 
  24. ↑ Zmarli. „Nowy Kurjer”, s. 15, nr 266 z 20 listopada 1938. 
  25. ↑ Zgony. „Kronika Miasta Poznania”. 4, s. 552, 1938. 
  26. ↑ Dziennik Poznański 1938.11.13 R.80 nr260 str 3.
  27. ↑ Wojciech Stepek – miejsce pochówku [dostęp z dnia: 2020-02-09].
  28. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938 roku, s. 22.
  29. ↑ a b c Ranglisten 1918 ↓, s. 276.

Bibliografia edytuj

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wojciech_Stepek&oldid=71889066”