Xenasma
Xenasma Donk – rodzaj grzybów z rodziny woskóweczkowatych (Xenasmataceae)[1]. W Polsce występuje jeden gatunek – Xenasma tulasnelloideum (tzw. żylaczka śluzowoszczkowata)[2].
 Xenasma pulverulentum | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
Xenasma |
| Nazwa systematyczna | |
| Xenasma Donk Fungus, Wageningen 27: 25 (1957) | |
| Typ nomenklatoryczny | |
|
Xenasma rimicola (P. Karst.) Donk 1957 | |
Charakterystyka
edytujGrzyby kortycjoidalne o owocniku rozpostartym, w stanie świeżym woskowatym lub galaretowatym, o gładkim hymenoforze i nieokreślonym brzegu. System strzępkowy monomityczny, strzępki ze sprzążkami, mniej lub bardziej posklejane. Są cystydy i cystydiole. Podstawki cylindryczne do niemal maczugowatych, typu pleurobazydium z 4 sterygmami i sprzążką bazalną. Bazydiospory kuliste do cylindrycznych, o powierzchni brodawkowatej do prążkowanej, słabo dekstrynoidalne. Grzyby nadrzewne, saprotrofy, powodujące białą zgniliznę drewna[3].
Xenasma wśród pleurobasydioalnych grzybów kortycjoidalnych wyróżnia się ornamentowanymi bazydiosporami i obecnością cystyd. Badania molekularne przeprowadzone przez Bindera i in. (2005) umieściły Xenasma w rzędzie gołąbkowców, ale powiązania z innymi rodzajami tego rzędu wydają się niejasne[3].
Systematyka i nazewnictwo
edytujPozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Xenasmataceae, Russulales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Polską nazwę rodziny zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[2]
Gatunki:
- Xenasma aculeatum C.E. Gómez 1972
- Xenasma amylosporum Parmasto 1968
- Xenasma longicystidiatum Boidin & Gilles 2000
- Xenasma parvisporum Pouzar 1982
- Xenasma praeteritum (H.S. Jacks.) Donk 1957
- Xenasma pruinosum (Pat.) Donk 1957
- Xenasma pulverulentum (Litsch.) Donk 1957
- Xenasma rimicola (P. Karst.) Donk 1957
- Xenasma subclematidis S.S. Rattan 1977
- Xenasma tulasnelloideum (Höhn. & Litsch.) Donk 1957
- Xenasma vassilievae Parmasto 1965
Nazwy naukowe na podstawie Index Fungorum[4].
Przypisy
edytuj- ↑ a b Index Fungorum [online] [dostęp 2022-11-19] (ang.).
- ↑ a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ a b Genera of corticioid fungi: keys, nomenclature and taxonomy, „Studies in Fungi”, 5 (1), 2020, s. 291, 292, DOI: 10.5943/sif/5/1/12 [dostęp 2023-10-25] (ang.).
- ↑ Index Fungorum (gatunki) [online] [dostęp 2022-11-19] (ang.).