Zaskroniec tygrysi

Zaskroniec tygrysi
	Rhabdophis tigrinus
	(Boie, 1826)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	gady
Rząd	łuskonośne
Podrząd	węże
Rodzina	połozowate
Podrodzina	zaskrońcowate
Gatunek	zaskroniec tygrysi
Synonimy
	Tropidonotus tigrinus Boie, 1826; Natrix tigrina formosana Maki, 1931;
	Tropidonotus tigrinus Boie, 1826; Natrix tigrina formosana Maki, 1931;
Podgatunki
	R. t. tigrinus (Boie, 1826); R. t. formosanus (Maki, 1931);
	R. t. tigrinus (Boie, 1826); R. t. formosanus (Maki, 1931);
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zaskroniec tygrysi (Rhabdophis tigrinus) – gatunek z podrodziny zaskrońcowatych (Natricinae) w rodzinie połozowatych (Colubridae).

Występowanie edytuj

Zaskroniec tygrysi występuje we wschodniej Rosji (Kraj Nadmorski i Kraj Chabarowski), w Korei Północnej i Południowej, Chinach (Zhejiang, Fujian, Jiangxi, Hubei, Kuejczou, Syczuan, Gansu, Shaanxi), Wietnamie i Japonii (Yakushima, Taegashima, Kiusiu, Sikoku, Honsiu i Riukiu)^[4].

Zachowanie edytuj

Jest to jeden z nielicznych zaskrońców, które są uzbrojone w jad^[4]. Toksyny tego węża nie pochodzą jednak od niego samego, ale zostają "kradzione" ofiarom gada, czyli jadowitym ropuchom japońskim. Wyjątek stanowią młode, których matka miała spory zapas nagromadzonych toksyn. Takie węże już rodzą się jadowite.

Odebrany ropuchom jad przechowywany jest przez węża w gruczołach znajdujących się w okolicy karku gada. Jadowe zęby znajdują się natomiast w głębi szczęki, przez co nazywane są zębami gardłowymi. Ukąszenie zaskrońca tygrysiego jest niebezpieczne, ale nie śmiertelne. Gad ten bowiem nie należy do agresywnych. Jedynie w przypadku obrony wąż otwiera szeroko szczęki i stara się wytrysnąć jad w oczy napastnika.

Przypisy edytuj

↑ Rhabdophis tigrinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
↑ H. Boie. Merkmale einiger japanischer Lurche. „Isis von Oken”. 19, s. 205, 1826. (niem.).
↑ M. Maki: A Monograph of the Snakes of Japan. Tokyo: Dai-ichi Shobō, 1931. (ang.).
↑ ^a ^b ^c P. Uetz & J. Hallermann: Rhabdophis tigrinus (Boie, 1826). The Reptile Database. [dostęp 2018-03-02]. (ang.).

[itis-1] Rhabdophis tigrinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[Boie-2] H. Boie. Merkmale einiger japanischer Lurche. „Isis von Oken”. 19, s. 205, 1826. (niem.).

[Maki-3] M. Maki: A Monograph of the Snakes of Japan. Tokyo: Dai-ichi Shobō, 1931. (ang.).

[Uetz&Hallermann-4] P. Uetz & J. Hallermann: Rhabdophis tigrinus (Boie, 1826). The Reptile Database. [dostęp 2018-03-02]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]